H χρησιμότητα των επώδυνων συναισθημάτων

16:31 18/8/2014 - Πηγή: iPop

Φαντάσου όταν λες στο παιδί σου πολλές φορές να έρθει για φαγητό και αυτό δεν έρχεται ποτέ. Ή όταν ο συνάδελφός σου, υποσχέθηκε να αλλάξει το τόνερ στο φωτοαντιγραφικό και μια εβδομάδα αργότερα, η κίτρινη λυχνία εξακολουθεί να αναβοσβήνει. Σε κάθε περίπτωση θυμώνεις ενώ ξέρεις πως δεν είναι σοβαρά ζητήματα. Κι ενώ καταπνίγεις το θυμό σου όσο καλύτερα μπορείς, ξέρεις ότι όλα αυτά που μαζεύεις μέσα σου μπορεί να οδηγήσουν σε έκρηξη, γιατί όλη αυτή η συναισθηματική ενέργεια πρέπει κάπου να εκτονωθεί.

Δεν

υπάρχει τίποτα τόσο αποσταθεροποιητικό, όσο ο θυμός, ή άλλα αρνητικά συναισθήματα όπως η θλίψη ή άγχος. Το χειρότερο είναι ότι έχουμε διδαχτεί να καταστέλλουμε αυτά τα αρνητικά συναισθήματα, έτσι ώστε όταν λυγίσουμε απότομα και δείξουμε τη θλίψη μας ή το βάθος της ανησυχίας μας, συχνά αισθανόμαστε ντροπή, η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε περισσότερο θυμό ή βαθύτερη θλίψη ή πιο επίμονο άγχος. Είναι ένας ατέλειωτος φαύλος κύκλος.

Αλλά ενώ αυτά τα συναισθήματα μπορεί να είναι δυσάρεστα, θα είναι λάθος αν θεωρηθούν άσκοπα. Υπάρχει ένας καλός λόγος, εξελικτικά μιλώντας, για τον οποίο αυτά τα συναισθήματα προκαλούν τις συγκεκριμένες αντιδράσεις. Τα προβλήματα προκύπτουν όχι όταν νιώθουμε αυτά τα συναισθήματα, αλλά όταν δεν είμαστε σε θέση να επιστρέψουμε από αυτά, ή τα συναισθήματα ενεργοποιούνται χωρίς λογική εξήγηση (π.χ. θα νιώσεις οργή για κάτι ασήμαντο, όπως γιατί δεν έμεινε γάλα στο ψυγείο).

Ο στόχος δεν είναι να αποτρέψεις οποιοδήποτε ή και όλα τα αρνητικά συναισθήματα (ή να τα καταστείλεις, που είναι χειρότερο), αλλά να τα μεταβολίσεις όπως θα έκανες με τα τρόφιμα: Πάρε οτι χρειάζεσαι από αυτά και άφησε τα υπόλοιπα να χαθούν. Αυτό σημαίνει ότι είναι κρίσιμο ότι μπορείς να κατανοήσεις την αιτία που αισθάνεσαι έτσι και να διαχειριστείς την αντίδρασή σου ώστε να διατηρήσεις τον έλεγχο.

Δες μια προσέγγιση τριών σταδίων για τη αντιμετώπιση των αρνητικών συναισθημάτων με καλύτερο έλεγχο.

1.Άφησε στον εαυτό σου να αισθανθεί τη συγκίνηση.

Είναι απολύτως φυσιολογικό και αναγκαίο, να αισθάνεσαι το πλήρες φάσμα των ανθρώπινων συναισθημάτων. Κάθε ένα από αυτά σου δίνει πληροφορίες σχετικά με το σημείο πού η σκέψη σου δημιουργεί πρόβλημα. Όπως στην περίπτωση κατάγματος ο πόνος πληροφορεί το σώμα για το σημείο που έχει σπάσει και για την έναρξη των διαδικασιών αντιμετώπισης (πάγος, ακτινογραφία κ.λ.π.), έτσι και τα οδυνηρά συναισθήματα είναι το πολύ δικό σου ενσωματωμένο σύστημα ανάδρασης.

Ο θυμός μπορεί να πάρει το χρυσό μετάλλιο για το πιο ταμπού συναίσθημα, ειδικά για τις γυναίκες. Ο φόβος είναι ότι αν είσαι θυμωμένη, οι άλλοι μπορεί να απορρίψουν το θυμό σου ως ασήμαντο ή παράλογο. Το συναίσθημα αφήνει ένα κατάλοιπο: αισθάνεσαι να παραβιάζονται τα δικαιώματά σου. Και ίσως να έχεις δίκιο! Αυτό το συναίσθημα μπορεί να σου δώσει το κλειδί για την περίπτωση μιας πραγματικής παραβίασης που ζητεί την ανάληψη δράσης. Αλλά αν έχεις μεταπέσει σε μία κατάσταση συνεχόμενου θυμού, τότε οι σκέψεις σου πιθανόν δεν συμβαδίζουν με την πραγματικότητα. Γι’ αυτό θα πρέπει να εξασκηθείς ώστε η σκέψη σου να επαγρυπνεί.

2. Πάρε μια ανάσα ανάμεσα στη στιγμή που νιώθεις το συναίσθημα και στη στιγμή που θα το εκφράσεις.

Αυτό δεν αφορά καταστολή. Αφορά τη λήψη μιας ανάσας πριν το συναίσθημα «δραπετεύσει» μαζί σου (σε καταλάβει ολοκληρωτικά) . Η συναισθηματική παιδεία αφορά εν μέρει την εκμάθηση του πώς να διαχωριστείς από το συναίσθημα και να το εξετάσεις με αποστασιοποιημένο νου. Όταν μπορείς να βρεις αυτό το χώρο, γίνεσαι ικανότερος να διασπάσεις τις σκέψεις που τροφοδοτούν την τεράστια συγκίνηση.

Βαθιά θλίψη μπορεί να έρθει σαν καταιγίδα. Περιβάλλεσαι τόσο ξαφνικά και ολοκληρωτικά από σύννεφα που μπορεί να αισθανθείς σαν να χάνεις την προσωπικότητά σου. Στο μυαλό σου, είσαι μόνο η θλίψη. Δεν είναι όμως τίποτε περισσότερο απ’ ότι ο πόνος στο πόδι σου όταν το χτυπήσεις. Το κόλπο είναι να εκπαιδεύσεις τον εαυτό σου να κρατήσει αυτά τα σύννεφα σε απόσταση πριν οι σκέψεις σου καταλήξουν πάλι στην παλιά θλιβερή επωδό. Συχνά με αναπνοή ή με τέντωμα ή με κάποιο άλλο τρόπο αποκτάς επίγνωση ότι το σώμα σου μπορεί να σε βοηθήσει δίνοντάς σου μια ουδέτερη ζώνη.

3. Προκάλεσε τις σκέψεις που καθορίζουν τα συναισθήματά σου.

Μέρος της επανάκτησης του ελέγχου και της ηρεμίας σου είναι να είσαι σε θέση να προσδιορίσει τις σκέψεις που πυροδοτούν το συναίσθημα και να τις αλλάξεις. Δεν μπορείς ακόμη να γνωρίζεις αν αυτές οι σκέψεις λειτουργούν υποσυνείδητα. Παρόλα αυτά σίγουρα λειτουργούν διερευνώντας τις είναι ο μόνος τρόπος να μειώσεις την ισχύ τους.

Το άγχος είναι αρκετά ασαφές για να εφαρμόζεται σε οτιδήποτε και αρκετά δυσοίωνο για να επηρεάσει όλες τις αποφάσεις σου, από το τι τρως μέχρι το πώς θα μιλήσεις στα παιδιά σου. Αν η μητέρα σου φερθεί με αγένεια το νέο φίλο σου, αυτός δεν θα θέλει να είναι μαζί σου. Αν μπέρδεψες τα λόγια σου στην τηλεδιάσκεψη, ο εν δυνάμει πελάτης δεν θα σε προσλάβει. Αλλά μπορείς να δοκιμάσεις τη σκέψη ενάντια στην πραγματικότητα – και η πραγματικότητα θα κερδίσει. Αν υπάρχει μια απειλή εκεί έξω, θα το διαχειριστείς. Αν όχι, μπορείς να αλλάξεις σκέψη.

Δοκιμάστε αυτό την επόμενη φορά που θα εκτροχιαστείς από ένα συναίσθημα:

ΠΑΓΙΔΕΨΕ ΤΟ (TRAP IT)

Όταν νιώθεις το συναίσθημα να επέρχεται, σηματοδότησέ το. Παρατήρησε τα συμπτώματα, όπως σφιγμένο σαγόνι, βάρος στο στήθος ή την ανικανότητα να συγκεντρωθείς.

ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΕ ΤΟ (MAP IT)

Προσδιορίστε τις σκέψεις που προκαλούν το συναίσθημα.

ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΣΕ ΤΟ (ZAP IT)

Προκάλεσε τη σκέψη. Είναι αλήθεια; Μπορείς να είσαι βέβαιος ότι ο γιος σου είναι αγενής γιατί θέλει να σας βλάψει; Έχεις χάσει τον καλύτερο φίλο σου, επειδή δεν απαντά στην κλήση σου; Μην αφήνεις την αρνητική σκέψη να σε καταλάβει εύκολα. Θέλεις τα πραγματικά στοιχεία, όχι μόνο το συναίσθημα.

The post H χρησιμότητα των επώδυνων συναισθημάτων appeared first on iPop.