Για όλους εκείνους που έφυγαν…

20:42 28/4/2021 - Πηγή: iPop

Τον τελευταίο χρόνο έχουμε έρθει κοντά με το θάνατο λόγω της πανδημίας. Καθημερινά ακούμε τα στατιστικά των θανάτων από τον κορονοϊό που αυξάνονται. Στατιστικά που στην ουσία είναι άνθρωποι που έφυγαν μόνοι τους, στις ΜΕΘ αυτής της χώρας, βιώνοντας συναισθήματα μοναξιάς, φόβου και ματαίωσης βλέποντας τη ζωή να φεύγει σιγά-σιγά. Αν δεν έχεις δικό σου άνθρωπο που έφυγε δύσκολα καταλαβαίνεις αυτόν τον πόνο, ίσως αισθάνεσαι συμπόνια, αλλά ως εκεί. Ο πόνος της απώλειας του δικού σου ανθρώπου είναι κάτι τόσο βαρύ, κάτι που δεν είσαι ποτέ προετοιμασμένος και χρειάζεται χρόνο για να το κατανοήσεις,

να το αποδεχτείς και να ζήσεις με αυτό.

Πριν λίγο καιρό ερωτηθείσα για το πώς μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιος το πένθος και ποιος επαγγελματίας μπορεί να τον βοηθήσει, είχα απαντήσει, εξαρτάται. Εξαρτάται από το τι σημαίνει το πένθος που βιώνεις για εσένα, αυτή τη στιγμή που το βιώνεις. Δηλαδή, τι σημαίνει θάνατος, τι σημαίνει ζωή; Έχεις ξεκαθαρίσει μέσα σου την υπαρξιακή σου βάση; Πού πηγαίνουμε μετά από εδώ; Δεν υπάρχει σωστή απάντηση ή λάθος και ο καθένας ανάλογα με την έρευνα που έχει κάνει, με όσα πιστεύει ή έχει διαβάσει μπορεί να τον καλύπτει η θεολογική, η επιστημονική, η ορθολογιστική, η εξελικτική προσέγγιση ή όποια προσέγγιση ταιριάζει σε εκείνον. Όμως αν δεν το έχεις ξεκάθαρο όλο αυτό, ίσως σου φανεί πολύ βαρύ το ότι τελειώνουν όλα με την τελευταία ανάσα του ανθρώπου ή με τον τελευταίο χτύπο της καρδιάς.

Καθώς κορυφώνεται το Θείο Δράμα, όπως κάθε χρόνο, βιώνουμε την πορεία προς τον θάνατο και το πένθος για τον Θεάνθρωπο. Όμως μετά έρχεται η Ανάσταση!

Ο πόνος της απώλειας και πώς μπορούμε να σηκωθούμε ξανά…

Για να συμβεί Ανάσταση πρέπει να προϋπάρξει θάνατος. Έτσι κάθε απώλεια που μπορεί να βιώσουμε ίσως έχει κάτι να πει για τη ζωή. Αυτό που μου υπενθυμίζει εμένα, αν με ρωτάς, είναι η εφημερότητα της ύπαρξής μας. Συχνά μέσα στην καθημερινότητα ξεχνάμε ότι το μόνο σίγουρο που έχουμε ως δεδομένο είναι ότι μια μέρα θα φύγουμε από εδώ. Όσο και αν ακούγεται ωμή προσέγγιση είναι η μόνη αλήθεια και όσο πιο γρήγορα το αντιληφθούμε τόσο καλύτερο για εμάς. Δεν εννοώ να πέσουμε σε βαθιά κατάθλιψη κάνοντας τη συνειδητοποίηση αυτή αλλά ότι αυτή είναι η ευκαιρία μας να δράσουμε, να κάνουμε όλα αυτά που έχουμε στο μυαλό μας να κάνουμε και λέμε άστο και αύριο μέρα είναι… Δεν είναι καθόλου δεδομένο το αύριο.

Αν θες μπορείς να κάνεις μια άσκηση:

Αν ήξερες ότι δεν υπάρχει αύριο, τι θα ήθελες να έχεις τελειώσει, τι θα ήθελες να έχεις αφήσει πίσω σου; Αν η ζωή σου είναι μια ταινία ή ένα βιβλίο τι τίτλο θα είχε, πώς θα βίωνε ο πρωταγωνιστής και ποιες επιλογές θα έκανε (εδώ έχεις την απόλυτη ελευθερία να γίνεις συγγραφέας ή σκηνοθέτης της ζωής σου και να σχεδιάσεις εσύ το επόμενο βήμα του πρωταγωνιστή σου)Τι θα ήθελες να πουν στην κηδεία σου

Ποιο είναι το εμπόδιο που σε σταματά σήμερα από τις απαντήσεις που έδωσες; Είναι υπαρκτό, αντικειμενικό εμπόδιο, αν κάποιος με ένα μαγικό τρόπο έβρισκε λύση γι’αυτό το εμπόδιο τι θα γινόταν;

Αυτές είναι ασκήσεις που μας βοηθούν να δούμε το τελικό αποτέλεσμα και να ψάξουμε να βρούμε λύσεις ώστε να το κάνουμε να συμβεί. Οι λύσεις είναι μέσα μας.

Ίσως σε αυτό το άρθρο το σχετικό με το πένθος δεν χωράνε ασκήσεις και δράσεις, αλλά είναι ο τρόπος που βλέπει ο καθένας τα πράγματα. Στο πένθος το δεδομένο που έχουμε είναι η απώλεια ο πόνος, η έλλειψη. Σε καταλαβαίνω και ξέρω πόσο πολύ πονάς. Βιώνουμε το συναίσθημα για όσο καιρό είναι ζωντανό μέσα μας, δεν το κουκουλώνουμε, δε το διώχνουμε. Τροφοδοτείται από σκέψεις και ματαιώσεις για όλα αυτά που τελικά δεν προλάβαμε να ζήσουμε το αγαπημένο άτομο που έφυγε. Χρειάζεται χρόνος. Το μόνο σίγουρο είναι ότι με τον καιρό, το αποδέχεσαι μετά από μια σειρά άλλων σταδίων που ίσως νιώσεις και εσύ.

Ερχόμαστε και φεύγουμε μόνοι μας, κάπου ενδιάμεσα βρίσκουμε συνοδοιπόρους, συντρόφους μιας ζωής, εύχομαι να είναι μακρύς ο κοινός μας δρόμος.

Καλή Ανάσταση!

Βιογραφικό

Είμαι η Λαμπρινή Λαδά (Instagram account – Site– Podcasts), κάπου γύρω στο 2018 ξεκίνησα το μαγικό ταξίδι προς την αυτοβελτιώση και την αυτογνωσία. Ο πρώτος σταθμος αυτού του ταξιδιού, με έβγαλε στο Coaching. Είμαι κάτοχος του Certificate of Coaching, του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου με εξειδίκευση στο Life Coaching. 

Αποστολή μου είναι να βοηθήσω με τα εφόδια που έχω αποκτήσει, όσους περισσότερους ανθρώπους μπορώ, να βρουν το σκοπό της ζωής τους και να εργαστούν γι’ αυτόν, μιας που είμαι βέβαιη ότι όλο αυτό, μπορεί να βγάλει από μέσα μας την προσωπική μας λάμψη.

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Για όλους εκείνους που έφυγαν… εμφανίζεται στο iPop.