Η γενιά της κρίσης -μένεις, φεύγεις ή φεύγεις και επιστρέφεις;

13:01 16/11/2014 - Πηγή: iPop

Το 2011 η κρίση έχει μπει στη ζωή μας για τα καλά. Είναι δύσκολο να βρεις δουλειά και αν έχεις φοβάσαι ότι θα την χάσεις. Οι νέοι αποφασίζουν να φύγουν από την Ελλάδα για ένα καλύτερο μέλλον. Μια νέα γενιά, η γενιά της κρίσης επιλέγει την μετανάστευση Με βάση στατιστικών εκείνη τη χρονιά το ποσοστό των νέων που έφυγαν από την Ελλάδα έφτασε το 15%.

3 χρόνια μετά πως είναι τα πράγματα;

Βρήκαμε την Ελένη Μεζίτη,28 χρονών, που δεν έφυγε από την Ελλάδα τότε και έμεινε εδώ να παλέψει με το «τέρας» κρίση.

Η Ελένη Μεζίτη, σπούδασε το τμήμα Marketing της Α.Σ.Ο. Ε. Και μετά έκανε μεταπτυχιακό στην Βοστόνη. Αν και μπορούσε να μείνει στην Αμερική εκείνη γύρισε στην Ελλάδα για να δουλέψει.

Γυρνάς από το μεταπτυχιακό σου και πρέπει να βρεις δουλειά. Η κρίση έχει ξεκινήσει, πόσο δύσκολο είναι βρεις δουλειά;Η κρίση τότε ήταν σε πολύ πρώιμο στάδιο και έτσι μετά από 2 μήνες που γύρισα από την Αμερική, βρήκα δουλειά. Βέβαια είχα στείλει άπειρα βιογραφικά.Δεν δυσκολεύτηκα όμως πάρα πολύ.Η δουλειά που βρήκες ήταν αυτό που ήθελες;Γενικά ναι γιατί έψαχνα δουλειά σε διαφημιστική εταιρεία και βρήκα δουλειά στο πόστο που ζητούσα! Και η θέση ήταν καταπληκτική γιατί αυτό που έκανα στο μεταπτυχιακό θα έκανα και στη δουλειά μου. Βέβαια δούλευα πάρα πολλές ώρες, βασικά δεν είχα ωράριο. Τα λεφτά πολύ λίγα και για την δουλειά που έβγαζα αλλά και για τις σπουδές που είχα κάνει.Αυτό δεν σε ενοχλούσε;Σίγουρα αλλά η δουλειά αυτή μου άρεσε πολύ και είχα ως πλάνο να μείνω σ αυτή τη δουλειά προσωρινά. Μετά θα έψαχνα για κάτι άλλο. Σαν πρώτο βήμα όμως μου άρεσε αυτή η επιλογή που είχα.Τώρα η ζωή σου πως είναι;Τώρα τα πράγματα για μένα είναι καλύτερα γιατί άλλαξα δουλειά. Παίρνω καλύτερα λεφτά. Βέβαια αν δούλευα έξω σε κάτι αντίστοιχο ίσως να έπαιρνα και τα διπλά. Τα χρήματα που βγάζω όμως, είναι αρκετά ώστε να ζω αξιοπρεπώς. Πρέπει να σου πω ότι ακόμα και αν ζούσα στο εξωτερικό, ακόμα και με τα διπλά λεφτά, δεν θα μου έμενε τίποτα. Φίλοι μου που ζουν στο Λονδίνο κάνουν την ίδια ζωή με μένα γιατί εκεί το κόστος ζωής είναι πολύ υψηλό. Όπως εγώ δεν μπορώ να αποταμιεύσω έτσι δεν μπορούν και εκείνοι.Άλλο πολύ βασικό είναι ότι είμαι κοντά στην οικογένεια μου και στο σπίτι μου.Να φύγειςστο εξωτερικά για μόνιμη εργασία δεν το έχεις σκεφτεί ποτέ;Πάντα υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Αν τα πράγματα εδώ δεν χειροτερεύσουν όχι δεν θα φύγω. Αν όμως, μετά από δυο χρόνια βλέπω ότι δεν γίνεται κάτι καλύτερο και φτάσω σε αδιέξοδο, ναι θα φύγω. Ποια είναι η άποψη ενός ατόμου που τελικά έφυγε για το εξωτερικό;

Η Καρολίνα Νικολάου είναι 27 χρονών και σπούδασε Marketing στην Α.Σ.Ο.Ε. Μετά πήγε στην Αγγλία για μεταπτυχιακό και γύρισε στην Ελλάδα για να δουλέψει. Η κρίση όμως είχε ήδη ξεκινήσει. Έτσι πήρε την απόφαση να φύγει από την Ελλάδα και από τον Αύγουστο του 2012 ζει και εργάζεται στην Αγγλία.

Πως ήταν τα πράγματα στην Ελλάδα πριν φύγεις;Είχαν αρχίσει ήδη να δυσκολεύουν πολύ και στη δουλειά αλλά και στην καθημερινή ζωή. Εργαζόμουν στο τμήμα marketing σε μεγάλη εμπορική εταιρεία και στην αρχή ήταν η τέλεια δουλειά. Είχα δουλειά πάνω στο αντικείμενο μου, το αντικείμενο με το οποίο ασχολιόμουν ήταν πολύ ενδιαφέρον και οι συνάδελφοι πολύ φιλικοί. Οι συνθήκες ήταν ιδανικές μέχρι που άρχισαν τα προβλήματα. Γίνονταν συνεχώς απολύσεις με αποτέλεσμα να επικρατεί ένα κλίμα τρομοκρατίας. Δεν ήξερες αν η επόμενη μέρα θα ήταν και η τελευταία. Ύστερα μας έκοψαν μια μέρα δουλειάς και φυσικά μειώθηκε και ο μισθός. Όμως ο φόρτος εργασίας δεν μειώθηκε με αποτέλεσμα να δουλεύω τουλάχιστον 12 ώρες καθημερινά.Και αποφασίζεις να φύγεις…πόσο δύσκολο ήταν αυτό;Τα πράγματα ήταν οριακά, Βλέποντας γύρω μου το περιβάλλον να γίνεται όλο και πιο εχθρικό, συνειδητοποίησα ότι η ζωή θα ήταν ανυπόφορη εδώ.Η αλήθεια είναι ότι ήταν πολύ δύσκολο να αφήσω τους γονείς μου και τις φίλους αλλά ήμουν και λίγο τυχερή. Ήδη στην Αγγλία ήταν ο σύντροφός μου. Είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις ότι φεύγεις από τη χώρα σου και έχεις ένα άνθρωπο εκεί να σε περιμένει. Νιώθεις περισσότερη ασφάλεια. Αλλά και ο φίλος μου να μην ήταν και πάλι θα έφευγα, απλά θα ήταν πιο δύσκολο στην αρχή.Πας στην Αγγλία, τι αντικρίζεις εκεί, πόσο εύκολο ήταν να βρεις δουλεία;Αντικρίζω μια πιο οργανωμένη χώρα από κάθε άποψη. Ήμουν και πάλι πολύ τυχερή γιατί εκείνη την περίοδο γέμισε η Αγγλία Έλληνες. Έτσι δεν ένιωσα ξένη. Και οι Άγγλοι όμως από τη μεριά τους είναι πολύ φιλόξενοι, ευγενικοί και σε ενσωματώσουν αμέσως στην κοινωνία. Τώρα από δουλειά μου πήρε 3 μήνες για να βρω κάτι πάνω στο αντικείμενο μου. Όμως τα κατάφερα!2014, πως είναι η ζωή εκεί;Είμαι ακόμα σε αυτή τη δουλειά. Τα λεφτά που παίρνω είναι πολύ καλά και το 8ωρο τηρείται πάντα. Η ζωή είναι πολύ ωραία εδώ. Τα λεφτά όπως σου είπα είναι πάρα πολύ καλά με αποτέλεσμα να μπορώ να βάζω και κάτι στην άκρη…και αυτό σίγουρα δεν θα μπορούσα να το κάνω αν είχα μείνει στην Ελλάδα!Δεν σου λείπει η Ελλάδα, δεν θες να γυρίσεις πίσω;Ακόμα τα πράγματα στην Ελλάδα δεν είναι καλά. Μου λείπει πολύ η Ελλάδα είναι αλήθεια άλλα προς το παρόν δεν σκέφτομαι να γυρίσω. Στα επόμενα πέντε χρόνια ίσως.

Όπως φαίνεται το εξωτερικό φαντάζει η γη της επαγγελίας για να δουλέψεις. Και ο γυρισμός στην Ελλάδα φαίνεται μακρινό όνειρο. Όμως για τη Λεωνή Φούρλαρη, η επιθυμία της να γυρίσει πίσω στην Ελλάδα ήταν πιο δυνατή από το να μείνει στη «σιγουριά» του εξωτερικού.

Η Λεωνή Φόυρλαρη είναι 28 χρονών και τελείωσε το Οικονομικό τμήμα της Νομικής στο Καποδιστριακό. Ύστερα πήγε στην Αγγλία για μεταπτυχιακό και τότε ξεκίνησε η κρίση στην Ελλάδα.

Πως και αποφάσισες να μείνεις στην Αγγλία;Η κατάσταση στην Ελλάδα ήταν ήδη δύσκολη άλλα και στην Αγγλία δεν ήταν και εύκολα. Η απόφαση δεν ήταν εύκολη, αλλά όταν έχειs να σκεφτείς το μέλλον σου, προσπαθείς να βρεις που υπάρχουν περισσότερες προοπτικές. Έτσι, έμεινα εκεί, έψαξα για δουλειά, και σκέφτηκα ότι θα ήταν κάτι προσωρινό, για κανένα χρόνο ίσως και μετά θα γυρνούσα πίσω στη Ελλάδα. Όταν όμως κάνεις σχέδια, ο Θεός γελάει δεν λένε; Τελικά ήταν εύκολο να βρεις δουλειά; Δουλειά βρήκα σχετικά γρήγορα. Ήταν στο Λονδίνο σε μια εταιρεία που παρείχε εξειδικευμένο λογισμικό και συμβουλευτικές υπηρεσίες στην πρωτογενή αγορά ομόλογων σε χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, τράπεζες και άλλους φορείς. Και έμεινα εκεί για τρία χρόνια. Πως ήταν η ζωή σου εκεί; Δουλειά, δουλειά, δουλειά, κανένα ποτάκι μετά τη δουλειά και λίγο γυμναστήριο. Και περιμένεις το σαββατοκύριακο για ότι άλλη εκκρεμότητα έχεις αφήσει, να χαλαρώσεις και να περάσεις λίγο χρόνο με τους φίλους. Την καθημερινότητα αυτή (που σε όλες τις χώρες φαντάζομαι κάπως έτσι είναι), δεν την βοηθούσε καθόλου ο βροχερός και μουντός καιρός και οι αγέλαστοι άνθρωποι…Βέβαια τα χρήματα που έβγαζα που παρείχαν μια πολύ καλή ζωή. Δεν άντεξες λοιπόν και αποφάσισες να γυρίσεις πίσω. Αλλά τι σκέφτεσαι, πως παίρνεις την απόφαση να γυρίσεις πίσω χωρίς να ξέρεις αν μπορείς να βρεις δουλειά; Μετά από 4 και κάτι χρόνια στο εξωτερικό και ενώ ποτέ η ιδέα του γυρισμού στην Ελλάδα δεν είχε φύγει από το μυαλό μου, άρχισα να το σκέφτομαι ακόμα πιο έντονα. Σαν να ένιωθα ότι ένας κύκλος τελειώνει και ίσως ήρθε η ώρα κάποιος άλλος να αρχίσει.. Ένιωθα ότι έχοντας προϋπηρεσία στο Λονδίνο είχα κάποιες πιθανότητες να βρω και κάτι πίσω στη Ελλάδα (μάλλον είχα άγνοια κινδύνου..). Είχα μαζέψει κάποια λεφτά στην άκρη, ώστε και να αργούσα να βρω δουλειά, θα μπορούσα να συντηρώ τον εαυτό μου χωρίς να επιβαρύνω τους γονείς μου. Εκείνο βέβαια που ει χα νοσταλγήσει πιο πολύ ήταν αυτό το συναίσθημα του «εδώ είναι το σπίτι μου», οι δικοί μου άνθρωποι, οι φίλοι μου, ο ήλιος, η θάλασσα!!!!Γυρνάς στην Ελλάδα και πρέπει να βρεις δουλειά…Δεν πελαγώνεις από την κατάσταση που συναντάς εδώ;Γύρισα μέσα Σεπτέμβρη αλλά όταν είχα έρθει το καλοκαίρι για διακοπές είχα πάει σε αρκετές συνεντεύξεις και περίμενα απαντήσεις. Δεν χρειάστηκε επίσης να περιμένω στις περιβόητες ουρές των ελληνικών δημοσίων υπηρεσιών, οπότε στην αρχή ένιωθα ότι είχα έρθει για λίγο, για διακοπές. Και κάποια στιγμή τον Οκτώβρη είχα βρει την πρώτη μου δουλειά. Δεν μπορώ να πω ότι ένιωσα ιδιαίτερα την ελληνική ανεργία και τη μιζέρια, όπως τουλάχιστον την περιέγραφαν τα Μέσα στο εξωτερικό. Ίσως ήμουν τυχερή, ίσως ήταν το timing σωστό, ίσως και τα δυο..!! Τώρα πως είναι η ζωή σου στην Ελλάδα; Εδώ και οχτώ μήνες δουλεύω σε μια εταιρεία που ασχολείται με το mobile marketing και η καθημερινότητα μου προφανώς και στο μεγαλύτερο μέρος της είναι η ίδια η δουλειά και τα χρήματα βέβαια είναι πολύ λιγότερα από αυτά που έπαιρνα έξω. Ωστόσο μπορώ και ξεκλέβω χρόνο με τους φίλους και την οικογένεια μου και αυτό μου φτάνει. Μετάνιωσες που γύρισες πίσω; Δεν το μετάνιωσα καθόλου!!! Πολλοί με έχουν ρωτήσει, ιδίως οι “Ελληνες φίλοι που είναι ακόμα εκεί. Δεν ήταν μια απόφαση της στιγμής και το γεγονός ότι δεν έζησα την ανεργία και τα προβλήματα αυτή προκαλεί όπως άλλοι στην ηλικία μου, πιστεύω ότι είναι παράγοντες που συμβάλουν σε αυτό. Θα ξαναέφευγες;Έχοντας ένα χρόνο και κάτι στην Ελλάδα, δύσκολα θα ξαναέφευγα. Δεν το αποκλείω και υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μου, άλλα θα μου ήταν δύσκολο, πολύ δύσκολο… Ίσως εάν κάτι πήγαινε πολύ στραβά και δεν μπορούσα να δουλεύω και να συντηρώ με αξιοπρέπεια τον εαυτό μου εδώ ή έπρεπε οι προτεραιότητες μου να αλλάξουν, θα ξαναέφευγα, αλλά θα το σκεφτόμουν διπλά..

Επιστροφή στην αρχική σελίδα

Επιστροφή στην κατηγορία

The post Η γενιά της κρίσης -μένεις, φεύγεις ή φεύγεις και επιστρέφεις; appeared first on iPop.