Ιστορίες ξαπλώστρας ΙV: Διακοπές με τα έφηβα παιδιά μου

17:48 1/8/2022 - Πηγή: iPop

Οι διακοπές με εφήβους είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο. Θυμάσαι πώς ήταν τότε που είχαμε τα παιδιά μωρά στις πρώτες ή τις δεύτερες διακοπές τους και ήταν μια αρκετά κουραστική φάση, αφού και είχαμε να μετακομίσουμε ολόκληρο το σπίτι και τα παιδιά ήταν σε μια απαιτητική φάση είτε αυτό λέγεται φαγητό, ύπνος, μπάνιο στη θάλασσα. Γενικά οι πρώτες διακοπές με τα παιδιά διακρίνονται περισσότερο από κούραση παρά από ξεκούραση. Τότε, λοιπόν, λέγαμε ότι αφού το ξεπεράσαμε αυτό μπορούμε να τα αντέξουμε όλα. Οι διακοπές με τα έφηβα παιδιά

ίσως είναι ένας λόγος να το ξανασκεφτούμε και να αναπολούμε την εποχή που ήταν μωρά.

Οι διακοπές με εφήβους

Βρίσκομαι σε ένα νησί με την οικογένειά μου και στη διπλανή ξαπλώστρα σκάει οικογένεια με δύο παιδιά ηλικίας γύρω στα 13 με 14. Οι γονείς πιάνουν την μπροστινή ξαπλώστρα και τα παιδιά την πίσω. Αγόρι, κορίτσι τα αδερφάκια και το αγόρι ήταν το μεγαλύτερο.

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το ότι όση ώρα ήταν στις ξαπλώστρες τους, δεν αντάλλαξαν ούτε μια κουβέντα μεταξύ τους. Είχε το καθένα τους από ένα κινητό το οποίο δεν άφησαν από τα χέρια τους, ούτε για την ώρα που έτρωγαν. Το κεφάλι τους δεν το σήκωσαν για να δουν την ομορφιά της παραλίας, τα πανέμορφα κρυστάλλινα νερά, τα πεύκα που έντυναν το τοπίο.

Η μητέρα σε κάποια φάση τους είπε να βάλουν καπέλο, να βάλουν αντηλιακό, αλλά δεν απάντησαν. Σαν τις ταινίες που βλέπαμε κάποτε και λέγαμε ότι τα ζόμπι είναι κάτι εντελώς φανταστικό. Να που τελικά με τον ένα ή με τον άλλον τρόπο βιώνουμε πράγματα που δεν πιστεύαμε ποτέ ότι θα γίνουν στην πραγματικότητα.

Στη διπλανή όμπρέλα

Ένα κοριτσάκι στην ίδια ηλικία με τα παιδιά της άλλης ομπρέλας, παρέα με τους γονείς του και τα δύο τους σκυλάκια, ήσυχα διαβάζουν ο καθένας το βιβλίο του. Μιλάνε, επικοινωνούν, επιστρέφουν στα βιβλία τους. Κάτω από τον ίσκιο αυτής της ομπρέλας, υπάρχει υγεία, αγάπη, σεβασμός. Να χαίρεσαι να τους βλέπεις. Να λες εύχομαι έτσι να γίνουν τα παιδιά μου μια μέρα. Κάποιος δούλεψε, όταν έπρεπε και η δουλειά που έκανε ήταν εξαιρετική.

Unsplash/ Sarah Louise Kinsella

Τα 18 καλοκαίρια με τα παιδιά μας: Πώς η ανατροφή τους μπορεί να δείξει πώς θα εξελιχθεί η σχέση σας

Αφού επιζήσαμε από τα terrible two…

Δεν μπορεί να ξέχασες την εποχή που όλοι οι γονείς χαίρονται που πέρασε. Τα terrible two που συνοδεύονται με επική γκρίνια, με τα: «εγώ», «μόνος μου», «δεν θέλω», «όχι» σε κάθε πρόταση. Η εποχή που ήθελες να πάρεις των οματιών σου και να φύγεις σε άλλη ήπειρο.

Το απίστευτο ήταν ότι και αυτό πέρασε και μια μέρα αφού γλίτωσες τον νευρικό κλονισμό, αφού κατάλαβες ότι δεν μπορείς να παίξεις επί ίσοις όροις, ότι δεν υπάρχει νικητής και χαμένος και ότι ο ενήλικας της σχέσης είσαι εσύ, τελικά τα βρήκατε τα πατήματά σας και τα καταφέρατε. Και πάνω που έλεγες ότι δεν θα το ξαναζήσω αυτό, σου χτυπάει την πόρτα πρώτα η προεφηβεία, εκεί γύρω στα 9 και μετά η εφηβεία και ξεχνάς ότι ήξερες.

Τα terrible two είναι παιχνιδάκι μπροστά σε αυτό που έρχεται. Στη χαμένη επικοινωνία, στις οθόνες, τις κλειστές πόρτες, την απουσία.

Μπορεί να είμαστε κουρασμένοι όταν τα παιδιά είναι μικρά, αλλά αν το καλοσκεφτείς κανένα παιδί δεν ζήτησε να έρθει σε αυτόν τον κόσμο. Ήταν δική σου απόφαση και του συντρόφου σου, όταν αποφάσισες να φέρεις ένα παιδί στον κόσμο.

Αυτή είναι η εποχή που χτίζεις τις βάσεις για το μέλλον

Η ευθύνη του να μεγαλώνεις παιδιά είναι τεράστια. Τα παιδιά μας μέχρι μια ηλικία τουλάχιστον θεωρούν ότι ξέρουμε τα πάντα, ότι είμαστε μικροί θεοί. Μετά ευτυχώς βαδίζουν τον δρόμο τους και βρίσκουν μόνα τους τα σωστά τους και τα λάθη τους.

Δεν μπορείς να περιμένεις να φτάσει στα 14 και να μην βρεθείς πίσω από κλειστές πόρτες. Δεν μπορείς να έχεις αυτήν την απαίσια συμπεριφορά στηριγμένη σε ψευδή πρότυπα εξουσίας και απόψεις του τύπου: «Επειδή το είπα εγώ» και να περιμένεις οι πόρτες να είναι ανοιχτές στην εφηβεία. Να σου μιλάνε στην εφηβεία, να σε σέβονται στην εφηβεία, όταν εσύ δεν τα σεβάστηκες ποτέ μέχρι τότε.

Τους ανθρώπους που υποτίθεται ότι αγαπάς περισσότερο από οτιδήποτε σε αυτόν τον κόσμο, πρέπει και να τους το δείχνεις με πράξεις. Η αγάπη είναι μεγάλο κεφάλαιο. Εύκολα λέγεται, δύσκολα δείχνεται. Σε αγαπώ: Τι σημαίνει σε αγαπώ; Μια λέξη που κρύβει μέσα της ένα σωρό συναισθήματα, πράξεις, αγκαλιές, χαμόγελα, νοιάξιμο.

Έτσι δείχνουμε τον δρόμο για να μάθουν και εκείνα αύριο μεθαύριο να αγαπούν τους ανθρώπους. Την εποχή που μπαίνουν οι βάσεις θα «κουραστείς» λίγο περισσότερο και μετά θα απολαύσετε μαζί με τα παιδιά μια σχέση επικοινωνίας και αλληλοσεβασμού που κρατά για πάντα.

Οθόνη, αυτή η αγαπημένη

Το ξέρουμε και από εμάς. Αν πιάσεις το κινητό, δύσκολα το αφήνεις. Η οθόνη έχει τον τρόπο να μας τραβάει μέσα της και να μην μπορούμε να ξεκολλήσουμε. Φαντάσου σε τι πειρασμό μπαίνουν και τα παιδιά, αφού και εμείς δεν μπορούμε να την αφήσουμε από τα χέρια μας.

Ήταν στενάχωρο το να βλέπεις ένα παιδί να μην σηκώνει πάνω το κεφάλι του, να μην κάνει έστω μια βουτιά στη θάλασσα, να μην έχει επικοινωνία με τα αδέρφια και τους γονείς του. Οι άνθρωποι αυτοί δεν αντάλλαξαν κουβέντες μεταξύ τους. Δεν μίλησαν. Φαντάσου να είσαι σε ένα σπίτι που δεν ακούς τίποτα. Που αυτός που είναι στην άλλη μεριά της οθόνης είναι σημαντικότερος από αυτόν που έχει δίπλα σου με τη ζωντανή του παρουσία.

Πώς μπαίνει άραγε το μέτρο και το όριο; Μπορείς αν έχει φτάσει σε αυτό το σημείο η κατάσταση να σωθεί; Ναι, σίγουρα, αρκεί να το πάρεις απόφαση.

Εσύ διαλέγεις ποια θα είναι η δική σου ξαπλώστρα

Αυτή που οι άνθρωποι κάθονται όλοι μαζί, συζητούν, διαβάζουν, επικοινωνούν, κάνουν μπάνιο ή αυτή που είναι χωρισμένοι σε μικρούς και μεγάλους και δεν ακούγεται ούτε ψίθυρος.

Ιστορίες ξαπλώστρας ΙΙΙ: Πώς να μην γίνετε η οικογένεια που όλη παραλία θέλει να τρέξει μακριά της

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Ιστορίες ξαπλώστρας ΙV: Διακοπές με τα έφηβα παιδιά μου εμφανίζεται στο iPop.