Κάτι να τσιμπάει…

18:43 6/5/2014 - Πηγή: iPop

Πάμε πίσω, πολλά χρόνια πριν.

Ο φάκελος, ήταν τεράστιος. Στο όνομά μου. Τον ανοίγω και μου πέφτει από τα χέρια. Μέσα σε ζελατίνες, σελοφάν και λοιπά, προστατευτικά, ο αποστολέας είχε τοποθετήσει, έναν σκορπιό. Κανονικό σκορπιό. Απ αυτούς, που τσιμπάνε και σε στέλνουν (ή επιχειρούν τουλάχιστον) στα θυμαράκια. Φρίκαρα. Μετά κοίταξα καλύτερα και είδα αυτό, που η φροντισμένη συσκευασία, έκρυβε στην πρώτη ματιά. Ο σκορπιός ήταν βαλσαμωμένος. Άρα, ακίνδυνος. Κι ας έστεκε εκεί, αγέρωχος, με το κεντρί προτεταμένο, έτοιμο να σε στείλει six feet under… Βαλσαμωμένος! Νεκρός. Dead. Ξερός. Ψόφιος.

Αλλά…. τόσο ζωντανός! Αυτός μπορεί να μην τσιμπούσε… αλλά εσύ τσιμπούσες εύκολα και έκανες κι ένα βήμα πίσω, στη θέα του.

Έτσι γνωρίστηκα με τον Μπο και μαντέψτε που τοποθέτησα, το αρθρόποδο, αραχνοειδές! (μην ακούσω να το λέτε έντομο… τα μάθαμε στο σχολείο αυτά)

Πάνω στο γραφείο. Μπροστά-μπροστά. Να πέφτει πάνω του, τετ α τετ, όποιος κάθεται στην καρέκλα, απέναντί μου. Και δούλεψε! (να θυμηθώ να βρω, έναν Μπο ακόμα, για το ipop.gr)

Χρόνια τώρα, όλοι όσοι έρχονται να συνεργαστούμε, παθαίνουν ένα αρχικό σοκ και μετά αρχίζουν τα… μπλιαχ! Μετά τα μπλιαχ, αρχίζουμε τα αστειάκια. (Η δουλειά ξεκινά μετά τα αστειάκια)

Μια ματιά στη φωτογραφία του Μπο, (πιο πάνω) θα σας πείσει… Χώρια που μπορεί να σας θυμίσει, περιπτώσεις δικές σας, ή φίλων σας που την πάτησαν. Υπολόγισαν, χωρίς το δολοφονικό ένστικτο του σκορπιού. Και έπεσαν θύματα ανθρώπων, τους οποίους εμπιστεύτηκαν. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες, παιδια! Ειδικά τώρα, που οι ανάγκες γίνονται μεγαλύτερες. Και οι … σκορπιοί-άνθρωποι, σ αυτές τις ανάγκες πατούνε. Γι αυτές τις ανάγκες ζούνε. Να δει ανάγκη και ζόρι, ο Μπο να ψηλώσει (το κεντρί του) δέκα πόντους…

Ξέρω! Τόση ώρα, διαβάζετε και θέλετε να ρωτήσετε… από που βγαίνει το Μπο;

Από το «να θυμάμαι να μην τσιμπώ».

Αυτό είναι για μένα ο Μπο. Υπενθύμιση. Γιατί εύκολα παρασυρόμαστε, γινόμαστε σκορπιοί και τσιμπάμε αδιακρίτως. Όσο μάλιστα βαθαίνει η κρίση, τόσο τα κεντριά γύρω μας, βγαίνουν. Και όταν κινείσαι ανάμεσα σ αυτά, όσο κι αν αμύνεσαι, κάποια στιγμή ξεχνιέσαι. Και το ρίχνεις το φαρμάκι.

Γι αυτό λοιπόν! Για να θυμάμαι, να μην τσιμπώ…..

The post Κάτι να τσιμπάει… appeared first on iPop.