Λύνεις τα προβλήματά σου ή απλά ανησυχείς συνεχώς γι’ αυτά;

08:30 3/2/2021 - Πηγή: iPop

Όλοι έχουμε προβλήματα -είναι αναπόφευκτο να ζούμε χωρίς προβλήματα. Αλλά μερικές φορές, όταν προσπαθούμε να εστιάσουμε την προσοχή μας στην επίλυση αυτών των προβλημάτων, μπορεί στην πραγματικότητα να κάνουμε κάτι πολύ λιγότερο παραγωγικό: Να ανησυχούμε και να μην τα λύνουμε. Η λύση στα προβλήματα δεν έρχεται ως δια μαγείας και σίγουρα δεν έρχεται όταν απλά αγχωνόμαστε αλλά δεν αναλαμβάνουμε δράση.

Η ανησυχία ορίζεται ως ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο αρνητικής

σκέψης για ανεπίλυτα ζητήματα. Δεν πρόκειται μόνο για μια αρνητική σκέψη, όμως, η ανησυχία είναι μια παρατεταμένη περίοδος αρνητικής σκέψης για το ζήτημα και συχνά επικεντρώνεται στα αποτελέσματα της χειρότερης περίπτωσης.

Δεν είναι ασυνήθιστο για τους ανθρώπους να συγχέουν την ανησυχία με την επίλυση προβλημάτων. Δυστυχώς, παρά τις καλύτερες προθέσεις μας, η ανησυχία πραγματικά παρεμβαίνει στη διαδικασία επίλυσης προβλημάτων.

PexelsΗ λύση στα προβλήματα δεν είναι αυτή που νομίζεις…

Όταν ανησυχώ για τα προβλήματά μου, προσπαθώ να τα λύσω, έτσι;

Βασικά, όχι. Η ανησυχία ΔΕΝ είναι η ίδια με την επίλυση προβλημάτων. Αλλά φαίνεται ότι πολλοί από εμάς δυσκολεύονται να βρουν τη διαφορά. Για παράδειγμα, η έρευνα δείχνει ότι όταν κάποιοι ρωτήθηκαν γιατί ανησυχούν, πολλοί είπαν ότι οφείλεται στην επίλυση προβλημάτων. Και αυτό μπορεί να ισχύει ιδιαίτερα για όσους από εμάς ανησυχούμε πολύ. Μια άλλη μελέτη διαπίστωσε ότι η χρόνια ανησυχία συνδέεται με το να πιστεύουμε ότι απαιτείται παρατεταμένη σκέψη για την εξεύρεση των καλύτερων λύσεων.

Ωστόσο, η αναγνώριση της διάκρισης, η δυνατότητα απομάκρυνσης από την ανησυχία και η κατεύθυνση προς μια πιο παραγωγική σκέψη, μπορεί να κάνει μεγάλη διαφορά στο πόσο αποτελεσματικά επιλύουμε τα προβλήματά μας.

Εντάξει, λοιπόν, τι είναι η επίλυση προβλημάτων και πώς διαφέρει από την ανησυχία;

Η επιτυχής επίλυση προβλημάτων περιγράφεται ως εξής: Να επισημαίνεις και να προσδιορίζεις το πρόβλημα με σαφήνεια, να προσδιορίζεις τι ελπίζεις να επιτύχεις με τη λύση, να βρεις μια σειρά από λύσει, κατηγοριοποιώντας τις λύσεις με βάση τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα και, στη συνέχεια, η εξεύρεση της βέλτιστης λύσης (D’Zurilla & Goldfried, 1971). Σε γενικές γραμμές, οι καλύτεροι επιλυτές προβλημάτων διατηρούν επίσης μια θετική στάση απέναντι στα προβλήματά τους -αποδεχόμενοι ότι οι δυσκολίες πρέπει να συμβαίνουν και πιστεύοντας ότι είναι ικανοί να ανταποκριθούν κατάλληλα.

Η ανησυχία, από την άλλη πλευρά, επικεντρώνεται περισσότερο σε όλα τα πράγματα που μπορούν να πάνε στραβά. Προσδιορίζουμε την απειλή (π.χ. εργασία που ξεχάσαμε να κάνουμε), αλλά στη συνέχεια κολλάμε είτε στο να προβάλλουμε σε ακραίο βαθμό αυτή την απειλή (“Δεν μπορώ να πιστέψω ότι το ξέχασα! Πώς συνέβη αυτό; Είμαι τόσο ανεύθυνος.”) ή σκεφτόμαστε όλες τις πιθανές επιπτώσεις (“Το αφεντικό μου θα είναι τόσο απογοητευμένο. Όλοι στη δουλειά θα είναι θυμωμένοι μαζί μου.”). Όταν ανησυχούμε, είμαστε τόσο επικεντρωμένοι σε αυτά τα πράγματα που δεν μπορούμε ποτέ να φτάσουμε στο σημείο να βρούμε λύσεις.

Ο λόγος για τον οποίο δεν μπορείς να σταματήσεις να ανησυχείς για τα πάντα

Γιατί μπερδεύω αυτές τις δύο διαδικασίες;

Επειδή το να σκεφτόμαστε τα προβλήματά μας μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε άγχος, μπορεί να συγχέουμε αυτήν τη διαδικασία σκέψης με την ανησυχία. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για όσους από εμάς ανησυχούν πολύ. Οι ανησυχίες μπορεί να έχουν αρκετά αρνητικές πεποιθήσεις σχετικά με την ικανότητά μας να επιλύουμε προβλήματα. Θεωρούμε ότι τα προβλήματα είναι τρομακτικά και δεν αισθανόμαστε τόσο σίγουροι ώστε να μπορούμε να τα χειριστούμε.

Αν λοιπόν ανησυχείς, μπορεί να διαπιστώσεις ότι η σκέψη για τα προβλήματά σου μπορεί να σε κάνει να ανησυχείτε, κάτι που στη συνέχεια μπορεί να προκαλέσει ανησυχία για το ζήτημα αντί να εστιάσεις σε αυτό αντικειμενικά.

Ένας άλλος λόγος είναι ότι, για πολλούς από εμάς, η ανησυχία μοιάζει παραγωγική. Επικεντρωνόμαστε στο ζήτημα, το επαναλαμβάνουμε ξανά και ξανά, εξετάζουμε πιθανά αποτελέσματα (κυρίως τα κακά) και ξοδεύουμε πολύ χρόνο και ψυχική ενέργεια. Αλλά δεν φτάνουμε πουθενά. Είναι σαν να πατάς πολύ δυνατά στο πεντάλ γκαζιού ενώ το αυτοκίνητο είναι “στη νεκρά”. Μπορεί να ξοδεύεις έναν τόνο ενέργειας και να αισθάνεσαι διανοητικά εξαντλημένος, αλλά τελικά δεν έχεις κινηθεί ούτε ένα εκατοστό.

Μήπως η ανησυχία είναι τόσο κακή αντίδραση στα προβλήματά μου;

Η σύντομη απάντηση είναι: Ναι. Παρόλο που μπορεί να είναι εντελώς φυσιολογικό να αισθάνεσαι ένα άγχος όταν αναγνωρίζεις για πρώτη φορά μια απειλή ή πρόβλημα, δεν είναι τόσο χρήσιμο να διατηρείς αυτό το άγχος όταν προσπαθείς να το επιλύσεις.

Η ανησυχία μας κάνει να νιώθουμε άσχημα. Και η έρευνα δείχνει ότι το αρνητικό συναίσθημα μπορεί να επηρεάσει τις κρίσεις και τη λήψη αποφάσεών μας. Δηλαδή, ένα αρνητικό πλαίσιο σκέψης μπορεί να μας κάνει να αισθανόμαστε πιο απαισιόδοξοι για το πρόβλημα και πιο πιθανό να απορρίψουμε οποιεσδήποτε λύσεις ως μη επαρκείς.

Επιπλέον, όταν ανησυχούμε, χρειάζεται πολλή πνευματική προσπάθεια για να σταματήσουμε να εστιάζουμε στην απειλή και να στραφούμε σε μια πιο στοχοθετημένη σκέψη. Αυτό σημαίνει ότι μας απομένουν λιγότεροι πόροι για την επίλυση του προβλήματος.

Πώς βρίσκεις λύση στα προβλήματα χωρίς να ανησυχείς συνεχώς;Όταν σκέφτεσαι ένα πρόβλημα, προσπάθησε να πάρεις μερικές ανάσες και να αποστασιοποιηθείς από αυτό. Όταν είσαι συναισθηματικά φορτισμένος, δεν μπορείς να έχεις καθαρή κρίση.Μην αφιερώνεις τόσο χρόνο στο να σκεφτείς όλα τα αρνητικά σενάρια στα οποία μπορεί να οδηγήσει το πρόβλημα που έχεις.Προετοίμασε τον εαυτό σου ώστε να μπορέσεις να αποδεχτείς τις λύσεις και να μην τις απορρίπτεις όλες. Αποδέξου ότι η ανησυχία σε κάνει να σκέφτεσαι αρνητικά και άφησέ την απ’ έξω απ’ τη διαδικασία εξεύρεσης λύσεων.

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Λύνεις τα προβλήματά σου ή απλά ανησυχείς συνεχώς γι’ αυτά; εμφανίζεται στο iPop.