Όταν οι αθλητές φορούν τη στολή του σούπερ ήρωα στα μάτια μας και μας δίνουν έμπνευση

17:47 17/8/2022 - Πηγή: iPop

Αυτές τις μέρες διοργανώνεται το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Μονάχου. Δεν είμαι καμία τρελή φαν των αθλητικών, ούτε θα μείνω σπίτι να δω τους αγώνες. Ωστόσο μετά την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου, είδα τις δηλώσεις Μίλτου Τεντόγλου και γεννήθηκε η ανάγκη να γράψω αυτό το κείμενο και να σημειώσω αυτά που σε εμένα έκαναν εντύπωση και από όσο έψαξα, κανένας άλλος δεν ασχολήθηκε. Μου αρέσει πολύ να ακούω τις δηλώσεις ή τις συνεντεύξεις των ανθρώπων που πετυχαίνουν στον τομέα τους, κρατάω σημειώσεις και προσπαθώ όσο μπορώ να δω ποιες λέξεις χρησιμοποιούν.

Οι δηλώσεις του Μίλτου Τεντόγλου που μου

έδωσαν έμπνευση

Είμαι άσχετη εντελώς από τα αθλητικά και εννοείται ότι δεν είμαι σε θέση να αγγίξω το διαγωνιστικό κομμάτι. Δεν ξέρω, ούτε μπορώ, ούτε μου αρέσει να κάνω αθλητική ανάλυση. Καταλαβαίνω όμως ότι έχουμε μπροστά μας έναν τεράστιο αθλητή με εξωπραγματικές ικανότητες. Έναν αθλητή με βλέψεις και στόχους που δουλεύει πάρα πολύ.

Σε κάθε αγώνα οι δημοσιογράφοι ρωτούν τους αθλητές ερωτήσεις σχετικά με τον αγώνα, με τη νίκη, με κάποια προηγούμενη ήττα. Μαθαίνουμε λοιπόν όλοι εμείς, πώς τα πάει ένας αθλητής με τις έννοιες αυτές.

Πρωταθλητής Ευρώπης για δεύτερη συνεχόμενη φορά ο Μίλτος Τεντόγλου

Για το ασημένιο στο Βελιγράδι: «Όλοι χάνουμε, δεν έχει σημασία». Αν ακούσεις το σημείο που αναφέρεται στην ήττα λαμβάνεις τεράστια έμπνευση ο τρόπος που το έχει φιλοσοφήσει. Εννοείται ότι κάποια στιγμή θα χάσουμε σε ό,τι κάνουμε, δεν είναι δυνατόν να κερδίζουμε πάντα. «Σήμερα ήρθα με σιγουριά. Με τη φόρα μου να την έχω δουλέψει τόσο πολύ στο μυαλό μου, που δεν γινόταν να πάει κάτι λάθος». Και αυτό είναι το σημείο που εμένα με ιντριγκάρει περισσότερο απ’όλα. Φυσικά έχει ταλέντο, φυσικά έχει δουλέψει άπειρες ώρες και έχει κάνει άπειρες θυσίες για να φτάσει σε αυτό το επίπεδο, αλλά όταν μπλέκεται και το μυαλό μέσα σε όλα αυτά, γίνονται αριστουργήματα. Πάρα πολλοί αθλητές έχουν μιλήσει για το πώς το μυαλό τους συνωμότησε με το σώμα τους και έκαναν ρεκόρ στα γήπεδα.Μια αντίδραση που έμοιαζε απίστευτη αλλά τελικά βγάζει νόημα

Για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο τρέφω ιδιαίτερη συμπάθεια για τον χαμένο. Για εκείνον που πήγε στον αγώνα και δεν ανέβηκε στο βάθρο, από τον τέταρτος και κάτω δηλαδή. Σκέφτομαι ότι μπορεί να ήταν προετοιμασμένος, να είχε δουλέψει αλλά εκείνα τα δευτερόλεπτα του αγώνα κάτι να συνέβη.

Στον τελικό των ανδρών στο κατοστάρι μου έκανε εντύπωση μόνο ένας αθλητής. O Οlatunde Ιsrael που τερμάτισε στην 6η θέση. Ο Ιρλανδός αθλητής φόρεσε σαν μπέρτα τη σημαία της χώρας του και πανηγύρισε λες και ήταν ο χρυσός νικητής. Ήταν ένα μακρύ ταξίδι μέχρι να φτάσει σε αυτόν τον τελικό για εκείνον και ήταν ευγνώμων. Ταυτόχρονα ο χρόνος του ήταν και αυτός που του έδωσε το εθνικό ρεκόρ.

Ο αθλητισμός μας δίνει πολλά μαθήματα, σε όλους εμάς που τα βλέπουμε απ’ έξω τα πράγματα και δεν έχουμε ιδέα τι μπορεί να ζουν οι επαγγελματίες αθλητές. Η 6η θέση για τον αθλητή δεν ήταν η δεύτερη από το τέλος, ήταν ο προσωπικός του στόχος χρόνου, ήταν το ρεκόρ της χώρας του και ένας σωρός από άλλα προσωπικά βάθρα που κατέκτησε.

Γιατί αισθανόμαστε εθνική υπερηφάνεια όταν ένας αθλητής της χώρας μας κερδίζει μετάλλιο;

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Όταν οι αθλητές φορούν τη στολή του σούπερ ήρωα στα μάτια μας και μας δίνουν έμπνευση εμφανίζεται στο iPop.