Γιάννης Διονάτος: Πόσο αποτελεσματικά είναι τα -πολλαπλά- «καλάθια του νοικοκυριού»;

11:08 24/8/2024 - Πηγή: Emea.gr

Δεν μένουν παρά λίγες μόλις ημέρες -περί τις 20- από τη στιγμή κατά την οποία θα χτυπήσει το πρώτο κουδούνι της νέας σχολικής χρονιάς στα εκπαιδευτικά συγκροτήματα ολόκληρης της χώρας, με αποτέλεσμα στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς να προστίθενται οι δαπάνες που αφορούν στην αγορά των επιμέρους σχολικών ειδών.  

Μάλιστα, λαμβάνοντας ως δεδομένη την παραδοχή -περίπου- πως η ελληνική οικογένεια όσο ζορισμένη κι εάν είναι από οικονομικής απόψεως, δύσκολα φείδεται των δαπανών αναφορικά με τα παιδιά της και τις ανάγκες προμήθειας σχολικών ειδών, αυτομάτως το ερώτημα και η έγνοια «στρέφεται»

στο συνολικό ύψος της επιβάρυνσής τους. 

Σε αυτό το πλαίσιο, για μια ακόμη φορά, το υπουργείο Ανάπτυξης καταφεύγει στη δοκιμασμένη και αποτελεσματική μεν, μονοδιάστατη, βραχύβια και comfort zone λογικής δε, συνταγή του «καλαθιού του νοικοκυριού» και για τα σχολικά είδη. Πρόκειται για το «Καλάθι του μαθητή», αυτή τη φορά.

«Οφείλουμε να κάνουμε τα πάντα για να στηρίξουμε την οικογένεια και την ικανοποίηση βασικών αναγκών όπως είναι τα σχολικά είδη. Όλοι οι φορείς της αγοράς θα πρέπει να μειώσουν τα κέρδη τους στην παρούσα κοινωνική συγκυρία και για το σκοπό αυτό θα πολλαπλασιαστούν οι έλεγχοι για την εφαρμογή του νόμου για το πλαφόν κέρδους σε σχέση με το 2021», όπως δήλωσε ο αρμόδιος υπουργός Ανάπτυξης, έπειτα από την ολοκλήρωση συνάντησης με παράγοντες της αγοράς.    

Παράλληλα, γνωστοποίησε πως κλιμάκια της ΔΙΜΕΑ θα ενεργοποιηθούν προκειμένου να πραγματοποιήσουν σχετικούς ελέγχους, έχοντας στο… στόχαστρο τόσο τις μεγάλες αλυσίδες, όσο και τα συνοικιακά καταστήματα που εμπορεύονται αντίστοιχα είδη.

Σκεπτόμενος περισσότερο ως επαγγελματίας και λιγότερο ως γονιός, πως ορίζεται στην πράξη ο ανταγωνισμός στη χώρα μας; Πως ενισχύεται από μέρους της Πολιτείας και ποιες οι κινήσεις της σε ότι αφορά στην ποδηγέτησή και διαμόρφωσή της;  

Άραγε, ο ολοένα και εντεινόμενος παρεμβατικός βαθμός του ευρύτερου κράτους και των πάσης φύσεως υπηρεσιών του στην ίδια την αγορά, βοηθά αποτελεσματικά στον εξορθολογισμό των τιμών;

Πόσο δύσκολη είναι η διαδικασία σχεδιασμού συγκεκριμένων -λίγων, είναι η αλήθεια- δράσεων και ενεργειών/ μέτρων προς την κατεύθυνση ενίσχυσης του βαθμού ανταγωνιστικότητας της αγοράς, δίχως οι παράγοντές της να χρειάζεται καν να σκεφτούν να προσφύγουν σε εναλλακτικές οδούς και «περίεργες» μεθόδους σε ότι αφορά την χρηστή λειτουργία τους;

Πολύ φοβάμαι πως όσο οι κατέχοντες – κυβερνητικοί παράγοντες, στελέχη της Δημόσιας διοίκησης και stakeholders της αγοράς- «βολεύονται» με την πρακτική των πολλαπλών παραλλαγών των καλαθιών του νοικοκυριού, τόσο το πρόβλημα θα συνεχίζει να υφίσταται. Όσους ελέγχους κι εάν πραγματοποιήσουν οι αρμόδιες Αρχές, όσα πρόστιμα κι εάν επιβληθούν, όσες συζητήσεις λάβουν χώρα και όσες υποσχέσεις και προθέσεις καλής πίστης δοθούν. 

Όσο και εάν η πρόθεση του υπουργείου Ανάπτυξης είναι να πιέζει τους “παίκτες” της αγοράς, να χαμηλώνουν ή -έστω- να διατηρούν στα ίδια επίπεδα τις τιμές σε σχέση με προηγούμενα επίπεδα, τόσο και το ζήτημα θα εντείνεται, καθώς it takes two to Tango και ήδη η αγορά το έχει αντιληφθεί εγκαίρως και το εκμεταλλεύεται δεόντως. 

Ταυτόχρονα, καλά κρατεί το blame game μεταξύ Πολιτείας και αγοράς, με τους καταναλωτές, απλά, να παρατηρούν και να πληρώνουν…