Guys Talk | Τζόκινγκ με τον κολλητό

16:44 10/7/2013 - Πηγή: mycampus.gr

Ανεβαίνεις στη ζυγαριά και ο άτυπος αγώνας δρόμου ξεκινά: διαπιστώνεις πως τα κιλά σου αυξάνονται εξίσου γρήγορα με την ταχύτητα που πλησιάζει το καλοκαίρι. Έπειτα, αισθάνεσαι κάτι άυλο να σε κυκλώνει- είναι οι τύψεις για όλα εκείνα τα σουβλάκια που έφαγες μέσα στη χρονιά τις ώρες που εργάζονται οι νυχτοφύλακες. Έχει έρθει η ώρα ν’ αναλάβεις δράση.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΙΚΟΣΤΟ ΟΓΔΟΟ:

ΤΖΟΚΙΝΓΚ ΜΕ ΚΟΛΛΗΤΟ

“Έρχεται το καλοκαίρι”, του λες με προβληματισμένο ύφος. “Να πάρει πρώτα τηλέφωνο να δει αν είμαι εδώ”, τρυπάει το προσωπικό του ταβάνι ευφυΐας ο κολλητός σου και πιάνει άλλο ένα κομμάτι πίτσας. Του χτυπάς το χέρι και το κομμάτι πέφτει στο πάτωμα. Ο φίλος σου κραυγάζει κάτι που μοιάζει με «θα σε χαρίσω» αλλά δεν είναι. Του υπενθυμίζεις πως έφτασε καλοκαίρι. “Εντάξει”, σου απαντά, “από αύριο ξεκινάω να ρουφιέμαι”.

“Ή μπορούμε να πάμε για τρέξιμο στο γήπεδο”, επιμένεις εσύ. “Πού να τρέχουμε τώρα…”, γκρινιάζει αυτός. “Στο γήπεδο”, του λες. “Όχι, εννοούσα «Πού να τρέχουμε τώρα, καλά είμαστε δω»”. Παίζεις το τελευταίο σου χαρτί: τον ενημερώνεις πως εκεί πάνε οι καλύτερες γκόμενες να αθληθούν. 9 δεύτερα αργότερα, είναι έτοιμος.

Φτάνετε στο ταρτάν και ξεκινάτε αμέσως την εκγύμναση. Πρώτα τους μυς του λαιμού, μιας και από μπροστά σας περνάνε πολύ όμορφες γυναίκες κι εσείς είστε αποφασισμένοι να τις ακολουθήσετε με το βλέμμα μέχρι το τέλος. Έπειτα, δένετε τα κορδόνια και στρώνεστε στη δουλειά.

Η άγνοια σάς οδηγεί σε μεγαλοστομίες: “Λοιπόν”, λες εσύ, “για αρχή χαλαρά- 5 γύρους ζέσταμα”. Μόνο που 200 μέτρα αργότερα νιώθεις να έχεις καεί και η ανάσα σου μόλις και μετά βίας να βγαίνει νικήτρια στη μάχη με την ασφυξία. Ο κολλητός σου παλεύει ν’ αρθρώσει μία πρόταση, αλλά τ’ αγκομαχητά του την κάνουν ακατάληπτη.

Σταματάτε για διατάσεις. “Αυτή είναι τρομερά καλή διάταση”, ψιθυρίζει ο φίλος σου και σωριάζεται ημιθανής στο έδαφος. Με την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών σου προσπαθείς να σώσεις την πληγωμένη σας αξιοπρέπεια από το πλήθος που έχει συγκεντρωθεί: “Και σου είπα ρε, τι την ήθελες την προετοιμασία για υπερμαραθώνιο; 80 χιλιόμετρα είναι αυτά, δεν είναι παίξε- γέλασε”, ουρλιάζεις κι ένα αμήχανο μειδίαμα κάνει την εμφάνισή του στο πρόσωπό του.

“Τον καημένο”, λέει μια υγρή φαντασίωση με τα χαρακτηριστικά 25χρονης καλλονής. “Πρώτη φορά ήταν που τρέχατε, ε;”. “Όχι βέβαια!”, εξανίστασαι εσύ, “ξεκινήσαμε στα 7 μας. Έκτοτε, δεν έχουμε σταματήσει να τρέχουμε”.

Ο κολλητός σου τρεμοπαίζει τα μάτια του και ψελλίζει “Μήσου”. Τον κοιτάς απορημένος. “Μήσου”, ξαναλέει αυτός. Κάτι δε σου αρέσει. Διώχνεις έναν- έναν όλους του περίεργους και κάθεσαι, επιτέλους, κάτω. Σκουντάς το φιλαράκι σου. Συνέρχεται.

“Πέρασα για λίγο στην απέναντι πλευρά”, σε πληροφορεί. “Βρέθηκα γυμνός σ’ ένα τεράστιο λευκό δωμάτιο κι έκανα διάδρομο. Ένας άγγελος με πλησίασε και μου έπιασε την κοιλιά. Μετά, άρχισε το κήρυγμα- να προσέχω τη διατροφή μου, να αθλούμαι τακτικά, να μην πίνω ανεξέλεγκτα αλκοόλ και διάφορα άλλα τέτοια.”

“Και το «Μήσου» που φώναζες τι σήμαινε;”, ρωτάς εσύ.

“Δεν έλεγα «Μήσου»”, ισχυρίζεται αυτός.

“Αλλά τι;”

“Του ’λεγα: ρε αϊ γαμήσου”.