Ένας διαφορετικός οδηγός επιβίωσης για πρωτοετείς

12:01 8/10/2014 - Πηγή: mycampus.gr

Γράφει ο Δημήτρης Πετρίδης

Αν είστε στο πρώτο έτος, διαβάστε αυτό το κείμενο. Αν είστε δευτεροετής, αγνοείστε το. Αν είστε τριτοετής, γυρίστε σελίδα. Αν διανύετε το 4ο έτος σπουδών, μην του δώσετε σημασία. Αν είστε αιώνιος φοιτητής, σκασίλα σας. Αν είστε πρωτοετής, διαβάστε το. Εν ολίγοις, ΠΡΟΣΟΧΗ: το κάτωθι κείμενο απευθύνεται σε πρωτοετείς. Πρώτα απ’ όλα, απαλλάξου από το ύφος προβάτου που ετοιμάζεται να γευτεί τη χαρά της σφαγής. Αν μπεις στο πανεπιστήμιο θυμίζοντας έντονα είτε το Χάνσελ (αν είσαι αγόρι), είτε τη Γκρέτελ (αν είσαι κορίτσι) τις εποχές που σουλατσάριζαν στο δάσος, όλο

και κάποιος από τα «αιμοβόρα» των πολιτικών παρατάξεων θα σε «τσιμπήσει». Μπορεί να φαίνονται φιλικοί και τα φώτα, που θα σου δώσουνε, να είναι πορείας, όμως το αντάλλαγμα για τη βοήθεια είναι περίπου το ίδιο μ’ αυτό που πλήρωσε ο Φάουστ. Ρώτα δεξιά- αριστερά (και ποτέ μόνο από τη μία πλευρά- μπορεί να παρερμηνευτεί ως πολιτικός προσανατολισμός) τους παλαιότερους, «ελευθέρας βοσκής» φοιτητές για να σε κατευθύνουν: πληροφορίες για τη γραμματεία, τους καθηγητές, τα μαθήματα κτλ. Είναι απείρως κατατοπιστικότεροι από οποιονδήποτε οδηγό σπουδών. Οι περισσότεροι θα σε βοηθήσουν, πλην εκείνων που δε θα το κάνουν. Ωχ, θα ξεχνούσαμε το βασικότερο: απόβαλλε τη σχολική νοοτροπία. Μπορεί να φαντάζει δύσκολο αρχικά, αλλά 8 χαμένες παραδόσεις αργότερα, θα έχεις μετατραπεί σε υπόδειγμα φοιτητή. Τώρα, πρόσεξε τα δύο μονοπάτια που απλώνονται μπροστά σου. Το πρώτο, της Αρετής (η αγαπημένη οδός των γονιών σου σε ολόκληρη την πανεπιστημιούπολη), είναι στρωμένο με ώρες διαβάσματος και παρακολουθήσεων. Το δεύτερο, της Κακίας (ο εφιάλτης των γονέων), έχει στρωθεί με τόνους καφέ και κραιπάλες παντός είδους. Υπάρχει και η μέση οδός- μάλλον ο ασφαλέστερος δρόμος-, αλλά το άσπρο και το μαύρο είναι προτιμότερο από το γκρι. Οπωσδήποτε κάνε το παρακάτω: αν το πρωινό ξύπνημα, οι παραδόσεις μαθημάτων, οι σημειώσεις και το να είσαι επιμελής δεν είναι το φόρτε σου (μπορεί να έχεις κλίση στην ταβανοσκόπηση, που ξέρεις;), φρόντισε να διατηρήσεις επαφές με συμφοιτητές σου που δεν πηγαίνουν στη σχολή μήνα παρά μήνα. Δυστυχώς, η Εξεταστική δεν είναι αστικός μύθος. Υπάρχει. Εάν ο στόχος σου είναι να μετατραπείς στον αγαπημένο των καθηγητών, βάλε σε μια κούτα το σταυρό που κρατάς στο χέρι και ετοιμάσου ν’ ανέβεις έναν λόφο από πτώματα- πάνω στα οποία θα πατήσεις- ενώ στο τέλος της διαδρομής σε περιμένει μία κατουρημένη ποδιά. Φίλα την. Τον Πινόκιο τον ξέρεις; Ωραία. Υιοθέτησε τις δικές του τακτικές (τα ψέματα και πόσο πειστικά τα έλεγε) όταν σε ρωτάνε οι δικοί σου “πόσα χρωστάς;”, αλλά φρόντισε η μύτη σου να μην ξεπερνάει ποτέ αυτή του Σιρανό Ντε Μπερζεράκ σε μέγεθος. Θα σε καταλάβουν. Ή μπορείς, αν θέλεις να πας στον Παράδεισο, να τους λες την αλήθεια και να μοιράζεις αφειδώς εγκεφαλικά. Και δεν υπάρχει λόγος για πλήρη απαισιοδοξία: δεν οδηγούν όλα τα εγκεφαλικά σε θάνατο. Μόνο τα βαριά (άνω των 15 χρωστούμενων μαθημάτων). Σσσς, αρχίζει: κάτσε αναπαυτικά στην καρέκλα (του αμφιθεάτρου) και απόλαυσε το σόου. Ο Χρόνος, λένε, τρέχει σα νερό. Μετάτρεψε, λοιπόν, τα φοιτητικά σου χρόνια σε μια ανεξάντλητη δεξαμενή και δροσίσου όσο περισσότερο μπορείς.