Φοιτητικές Ιστορίες: Αλήθεια ή Θάρρος (μέρος β)


«Είναι τρεις το πρωί. Εκτός κι αν σας επιτέθηκε αρκούδα, θα σου το κλείσω».«Μόλις έκανα το καλύτερο σεξ της ζωής μου. Μες στο δάσος. Και μετά στην σκηνή». Σχεδόν άκουσα το σαγόνι του Αρτ να κρεμάει απ’ το τηλέφωνο. «Δεν ξέρω καν πώς συνέβη, αλλά συνέβη, και λογικά θα συνεχίσει να συμβαίνει αφού γυρίσουμε! Μόλις φτάσω σπίτι, σε παίρνω να πάμε για μεσημεριανό και θα στα πω ΟΛΑ! Καληνύχτα!» ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ: ΑΛΗΘΕΙΑ Ή ΘΑΡΡΟΣ (μέρος β) Προσπάθησα να μπω στην σκηνή μου όσο πιο αθόρυβα μπορώ.«Σε άκουγα μια ώρα να κάνεις σεξ και προσπαθείς τώρα να κάνεις ησυχία;» με ρωτάει ο Γιώργος και ανάβει
τον φακό του μες στα μούτρα μου.«Συγγνώμη» λέω, και προφανώς δεν το εννοώ. Οι άνθρωποι που μόλις έκαναν σεξ δεν πρέπει να έχουν ντροπή.«Σκασμός. Πες τα όλα».«Πήγα να την βρω στο δάσος και μου όρμηξε! Δεν έχω δει πιο επιθετική γκόμενα στη ζωή μου».«Ήταν για μια φορά, ή…;»«Δεν ξέρω. Κάναμε αγκαλίτσες μετά. Σίγουρα θα ξαναβρεθούμε».Ο Γιώργος χαμογελάει και σβήνει τον φακό. «Κοιμόμαστε τώρα. Πρέπει να γεμίσεις μπαταρίες. Και να αναπληρώσεις υγρά».«Είσαι σιχαμένος».«Κι εσύ θα με αγαπάς για πάντα, εκτός κι αν θες να πω σε όλους ότι—»«Εντάξει, ας κρατήσουμε όσα άκουσες μεταξύ μας».«Και θα με κερνάς καφέ για έναν μήνα;»«Το τραβάς».«Προσπάθησα». Όταν βγήκα απ’ την σκηνή, η Μαριλένα έφτιαχνε καφέ και ο dj έκανε γιόγκα. Μόλις με είδε, έβαλε τα γέλια. «Κάποιος πέρασε καλά». Κοκκινίζω. Οι άνθρωποι που έκαναν σεξ το προηγούμενο βράδυ τρώνε όλη τη ντροπή μαζεμένη.«Έχεις την πιο μεγάλη πιπιλιά στο σύμπαν». Πιάνω ενστικτωδώς τον λαιμό μου να κρυφτώ. «Στην άλλη μεριά». Πιάνω και την άλλη μεριά, σαν να πάω να στραγγαλίσω τον εαυτό μου. Αυτό που η καφρίλα των φίλων σου ανεβαίνει στο 9000 μετά από μια καυτή βραδιά πρέπει να σταματήσει. Πού ήταν η Ντόνα;«Χρειάζομαι σουβλάκια και wifi» γκρινιάζει ο Γιώργος βγαίνοντας απ’ την σκηνή. Του δίνω καφέ και κάθεται στην άμμο. «Τι ώρα φεύγουμε;» Η Μαριλένα φαίνεται πληγωμένη.«Δεν περνάς καλά;»«Όχι, δεν φταις εσύ. Απλά συνηθίζω να κοιμάμαι σε μέρη που δεν με τσιμπάνε είκοσι κουνούπια το λεπτό. Και πάνω σε κρεβάτι. Και με την δυνατότητα να μπω στο twitter. Και με τουαλέτα. Και με—»«Γεια» τον κόβει η Ντόνα, που κάθεται δίπλα μου. Χαμηλώνω λίγο το κεφάλι και την χαιρετάω κι εγώ χαμηλόφωνα. Αν είχα μούσια, θα τα στριφογύριζα, όπως ο ντροπαλός νάνος στην Χιονάτη.Καθόμαστε απλά σιωπηλοί και πίνουμε τον καφέ μας, και ρίχνουμε κλεφτές ματιές. Έχω να το κάνω τόσο καιρό αυτό, που όλα μου φαίνονται άβολα και καινούρια και συναρπαστικά. Η τελευταία μου σχέση ήταν στο δεύτερο έτος και κράτησε δυο βδομάδες, μέχρι που αυτή αποφάσισε ότι το ακατάστατο σπίτι μου αντανακλούσε την προσωπικότητά μου, κι εγώ αποφάσισα πως ίσως είχε δίκιο, και δεν χρειαζόμουν τέτοια αρνητική ενέργεια στην ζωή μου.Και έχω ένα εκατομμύριο ερωτήσεις που θέλω να της κάνω, αλλά δεν ξέρω πως. Για παράδειγμα, τι σήμαινε το χθεσινό; Θα υπάρξει κι άλλο; Είμαστε μαζί; Αν δεν είμαστε μαζί, θα είμαστε μαζί; Θέλω να είμαστε μαζί; Αυτές οι ερωτήσεις είναι αποκλειστικά για γκόμενες κι εγώ θα ‘πρεπε να το παίζω κουλ κι απόμακρος τώρα; Είναι κακό σημάδι για μια σχέση αν ξεκινάει με αυθόρμητο σεξ μες στο δάσος, ή σημαίνει πως πρέπει να προετοιμαστώ για μια διασκεδαστική, ελεύθερη περιπέτεια; Στο αυτοκίνητο μου κράτησε το χέρι. Άρα σίγουρα σήμαινε περισσότερο. Δεν παραπονιέμαι. Είναι πολύ χαριτωμένη, και λιγάκι τρομακτική, και, σοβαρά, μιλάμε για το καλύτερο σεξ έβερ. Και όλα έγιναν είτε με έναν κορμό δέντρου να μου γρατζουνάει τον κώλο, είτε σε ένα αποπνικτικό αντίσκηνο, προσπαθώντας να μην κάνουμε θόρυβο. Δεν μπορούσα ούτε να φανταστώ τι θα γινόταν σε κανονικό κρεβάτι. Ακούμπησε το κεφάλι της στον ώμο μου. Θυμήθηκα πώς είναι αυτό το αίσθημα, να νιώθεις κοντά και ήρεμα. Μόλις ένιωσα τα μαλλιά της στον λαιμό μου, σταμάτησα να σκέφτομαι το σεξ, κι άρχισα να σκέφτομαι τι ταινία θα βλέπαμε το βράδυ. Αν θα παραγγέλναμε τοστ ή κρέπες.«Μου προκαλείτε ναυτία και στυτική δυσλειτουργία» λέει ο Γιώργος και μας ψεκάζει με αποσμητικό. Όταν φτάσαμε στο σπίτι της, γύρισε και με ρώτησε ντροπαλά αν θέλω να ‘ρθω κι εγώ. Δεν χρειαζόμουν και πολύ. Άρπαξα τον σάκο μου. Ενώ ανεβαίναμε τα σκαλιά της, σκέφτηκα πως είχα να πάω τουαλέτα δύο ημέρες. Κακό. Η κοιλιά μου ήταν πρησμένη. Βγάζω αυτές τις ανησυχίες απ’ το μυαλό μου και λέω πως άντρας χωρίς κοιλίτσα δεν γίνεται. Με έχει δει ήδη γυμνό. Αν και ήταν λιγάκι απόλυτο σκοτάδι. Ελπίζω να έχει απαλό φωτισμό στο σπίτι της. Και απομακρυσμένη τουαλέτα. Ή περισσότερα Immodium. Και να ενημερώσω τον Αρτ πως θα τα πούμε αύριο.

Ted fb.com/theodiakos
twitter.com/orf_eas
Keywords
Αναζητήσεις
φοιτητικές ιστορίες: αλήθεια ή θάρρος (μέρος α)
Τυχαία Θέματα