Πώς πίνουν το τσάι τους σε 10 χώρες

13:00 6/10/2014 - Πηγή: mycampus.gr

Τσάι του βουνού, πράσινο τσάι, μαύρο τσάι, λευκό τσάι, oolong… Αν νομίζετε ότι έχοντας πιει αυτά, έχετε «κλείσει» και το κεφάλαιο τσάι, τότε ήρθε η ώρα να ανατρέψουμε τα δεδομένα σας. Δείτε πώς το πίνουν σε 10 χώρες του κόσμου, μέχρι να… σφυρίξει η τσαγιέρα.

Κίνα: πράσινο τσάι Η κινέζικη τέχνη του να φτιάχνει κανείς τσάι ονομάζεται cha dao και εφαρμόζεται στην Κίνα από την αρχαιότητα, όταν χρησιμοποιούσαν το τσάι για θεραπευτικούς σκοπούς. Έχει δοθεί ως δώρο κι έχει χρησιμοποιηθεί σε διάφορες τελετουργίες, ενώ σήμερα απολαμβάνεται σε κοινωνικές εκδηλώσεις, με τα tea houses,

όπου οι άνθρωποι μαζεύονται να πιουν τσάι (δείχνοντας προτίμηση στο πράσινο τσάι) και να γνωρίσουν κόσμο, να παραμένουν το κοινωνικό κέντρο της κινέζικης κουλτούρας.

Ιαπωνία: matcha Το τσάι matcha είναι ουσιαστικά σκόνη πράσινου τσαγιού που χρησιμοποιείται σε τελετές τσαγιού που ονομάζονται chanoyu στο γιαπωνέζικα, στις οποίες γιορτάζουν την αρμονία, το σεβασμό, την αγνότητα και την ηρεμία. Κατά τη διάρκεια των τελετών, ο οικοδεσπότης αναμειγνύει το τσάι με το νερό με ένα χτυπητήρι από μπαμπού και οι καλεσμένοι πίνουν από ένα μπολ, το οποίο περνάει από τον έναν στον άλλο.

Ινδία: masala chai Στην Ινδία, βράζουν τα φύλλα τσαγιού μαζί με ζάχαρη και γάλα δημιουργώντας ένα κρεμώδες ρόφημα που ονομάζεται masala. Το πράγμα, όμως, δεν τελειώνει εκεί, αφού στη συνέχεια του προσθέτουν πιπέρι, κανέλα, κάρδαμο και γαρίφαλο.

Μαλαισία: teh tarik Το μαλαισιανό πρωινό δεν θεωρείται ολοκληρωμένο χωρίς ένα φλιτζάνι teh tarik. Το teh tarik είναι ένα δυνατό μαύρο τσάι που αναμειγνύεται με συμπυκνωμένο γάλα και ζάχαρη και το οποίο μεταφέρουν αρκετές φορές από τη μία κούπα στην άλλη, προκειμένου να αποκτήσει αφρώδη υφή.

Τουρκία: τούρκικο τσάι Σύμφωνα με μια διάσημη τούρκικη παροιμία, οι συζητήσεις χωρίς τσάι είναι σαν βραδινό ουρανό χωρίς φεγγάρι και σίγουρα το πιστεύουν, αφού το τσάι είναι το επίκεντρο των περισσότερων κοινωνικών τους εκδηλώσεων. Πίνουν κυρίως τούρκικο τσάι, ένα σκούρο κόκκινο τσάι που σερβίρεται σε ποτήρι σε σχήμα τουλίπας. Στην ανατολική Τουρκία τοποθετούν ένα κύβο ζάχαρης κάτω από τη γλώσσα πριν ξεκινήσουν να το πίνουν, ενώ αρκετοί λάτρεις έχουν μέχρι και στο αυτοκίνητό τους τσαγιέρα, για να πίνουν τσάι ανά πάσα στιγμή.

Μαρόκο: maghrebi τσάι μέντας (touareg tea) Η φιλοξενία είναι αρετή στο Μαρόκο και το τσάι αποτελούσε πάντα το ρόφημα επιλογής τους όταν καλωσόριζαν επισκέπτες. Το maghrebi τσάι μέντας είναι ένα αναζωογονητικό μείγμα πράσινου τσαγιού και φύλλων μέντας και σερβίρεται στους καλεσμένους 3 φορές, αντιπροσωπεύοντας τη ζωή, την αγάπη και το θάνατο.

Ηνωμένο Βασίλειο: earl grey/English breakfast Η λεγόμενη «ώρα για τσάι» αποτελεί παλιά παράδοση στο Ηνωμένο Βασίλειο, με τις ρίζες της πίσω στον 19ο αιώνα, όταν το πρωινό και το μεσημεριανό ήταν τα κύρια γεύματα της ημέρας και ένα φλιτζάνι τσάι με σνακ ήταν η απογευματινή τους απόλαυση. Τα μαύρο αρωματικό τσάι earl grey και το μαύρο πλούσιο English breakfast είναι μέσα στις κορυφαίες προτιμήσεις τους και συνήθως συνοδεύουν το πρωινό τους, αλλά και το απογευματινό τους κατά τις 4.00-5.00.

Ρωσία: zavarka Το τσάι σερβίρεται πάντα καυτό στη Ρωσία, ακόμα κι όταν έξω κάνει ζέστη. Το παραδοσιακό τσάι zavarka ετοιμάζεται στο εμπνευσμένο από τη Μογγολία σαμοβάρι, το οποίο μοιάζει με συνδυασμό βραστήρα και τσαγιέρας και προτιμάται γλυκό, με την προσθήκη ζάχαρης, φρούτων ή μαρμελάδας.

Ηνωμένες Πολιτείες: ice tea Κι απ’ το καυτό της Ρωσίας, πάμε στο παγωμένο των Ηνωμένων Πολιτειών. Το τσάι έχει μεγάλη ιστορία εκεί, με το Tea Party της Βοστόνης το 1773, όπου 3 φορτία πλοίων με τσάι παρατήθηκαν στο λιμάνι ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τους υψηλούς φόρους σε αυτό. Το ice tea που προτιμούν είναι ουσιαστικά τσάι με πάγο, στο οποίο προσθέτουν ζάχαρη ή σιρόπι και το απολαμβάνουν τους καλοκαιρινούς μήνες.

Θιβέτ: butter tea Στο Θιβέτ πίνουν το τσάι τους μέσα από μπολ κι όχι από φλιτζάνια κι αυτό που ονομάζουν po cha, ή butter tea όπως είναι ευρύτερα γνωστό, φτιάχνεται με tea bricks (μπάρες τσαγιού) τα οποία μουλιάζουν σε νερό όλο το βράδυ και στη συνέχεια τους προσθέτουν αλάτι, κατσικίσιο γάλα και βούτυρο, προκειμένου να δώσουν στο τσάι τους μια πιο πηχτή, βουτυρώδη γεύση, ιδανική για το κλίμα των Ιμαλαΐων.