Σκέφτομαι και Κράζω | Οι Αποκριές της κατσίκας

10:24 15/3/2013 - Πηγή: mycampus.gr

Της Μαριάννας Βασιλείου Αν είχες την εντύπωση ότι θα έκραζα τις Αποκριές αυτές καθαυτές, γελάστηκες. (Αν κατά τύχη αναρωτιόσουν, όχι, δεν μου αρέσουν). Το σημερινό μας κράξιμο δράττεται της ευκαιρίας των Αποκριών για να ασχοληθεί με μια συμπεριφορά η οποία μπορεί να λάβει χώρα οποτεδήποτε-πλην όμως είθισται να λαμβάνει χώρα σε εκείνη τη χρονική περίοδο. Και πρόκειται για το εξής: «Φέτος θα πάμε Πάτρα/ Ξάνθη/ Κοζάνη για τα καρναβάλια.-Και πού θα μείνουμε;-Στον Μάκη/ Τάκη/ Σάκη. Θα τον πάρουμε όταν φτάσουμε να

μας πει πού είναι το σπίτι». Θεωρείς ότι ο άλλος με κάποιον μαγικό τρόπο θα πρέπει να ξέρει τα σχέδιά σου και ότι φυσικά δεν υπάρχει περίπτωση να φέρει αντίρρηση σε αυτά. Κάπως έτσι λοιπόν σκας μύτη από το πουθενά εσύ (και άλλα είκοσι άτομα που είχαν την ίδια φαεινή ιδέα) και κατσικώνεσαι (εξ ου και ο τίτλος του κειμένου αυτού) στο σπίτι του φουκαρά, ο οποίος πρέπει να σας φιλοξενήσει όλους-και, αν δεν το κάνει, είναι «τσιφούτης και μίζερος». Η έλλειψη σεβασμού στον ιδιωτικό χώρο και στον προσωπικό χρόνο του άλλου είναι κάτι που μας χαρακτηρίζει γενικά ως λαό-αυτό όμως δε σημαίνει ότι είναι μια συμπεριφορά που πρέπει να τη διαιωνίσεις. Ήδη ακούω τις αντιδράσεις του τύπου: «σιγά, και τι θα πάθει αν μας φιλοξενήσει ένα βράδυ» και «σιγά, και τι έγινε, Αποκριές είναι στο κάτω-κάτω». Τίποτα δε θα πάθει και τίποτα δεν έγινε. Αυτές οι αντιδράσεις, όμως, λένε πολλά για το ποιόν το δικό σου. Το να θεωρείς ότι ο άλλος οφείλει να παρατήσει κάθε του δουλειά και υποχρέωση για να σε φιλοξενήσει (και κατ’ επέκταση, για να σε εξυπηρετήσει σε οτιδήποτε), όταν εσύ το θέλεις και όταν εσύ θυμηθείς να του το ανακοινώσεις (την τελευταία στιγμή δηλαδή) δείχνει εγωισμό, εγωκεντρισμό, αγένεια, έλλειψη διακριτικότητας και πάνω από όλα, μηδενικό σεβασμό στον άλλο. Και μην πεις ότι δε θα το έκανες ποτέ αυτό. Είπαμε, η συμπεριφορά αυτή μπορεί να λάβει χώρα οποτεδήποτε. Πόσες φορές είπες σε κάποιον «σε δυο ώρες δίνω μάθημα και θέλω να μου φέρεις τις σημειώσεις σου τώρα» ή «ήρθα να πάρω το λάπτοπ σου γιατί χάλασε το δικό μου»; Σκέψου το-και αν το κάνεις, σταμάτα το. Έτσι απλά.