Το τραγικό τέλος του Λύσσανδρου Δικαιόπουλου

11:48 1/5/2013 - Πηγή: GreenZone

Το GreenZone φέρνει στην επιφάνεια άγνωστες ιστορίες γύρω από το τραγικό τέλος του Λύσσανδρου Δικαιόπουλου, ο οποίος χτύπησε θανάσιμα την Πρωτομαγιά του 1938 στο φιλικό ντέρμπι Παναθηναϊκός - ΑΕΚ (0-0)...

Ο Λύσσανδρος Δικαιόπουλος ήταν ένας από τους κυριολακτικά ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές. Εραστής, δηλαδή, της τέχνης του ποδοσφαίρου. Γόνος εύπορης οικογένειας

από τη Σμύρνη, ασχολιόταν με το πιάνο και με το ποδόσφαιρο. Ξεκίνησε την καριέρα του από τη Δάφνη, μετακόμισε στην ΑΕΚ και το καλοκαίρι του 1937 βλέποντας ότι δεν είχε γίνει βασικός μετακόμισε στον Παναθηναϊκό.
Έναν χρόνο αργότερα, σαν σήμερα, Πρωτομαγιά του 1938, η νυν και η πρώην ομάδα του Δικαιόπουλου διοργανώνουν όπως συνήθιζαν τότε, μια φιλική αναμέτρηση. Ο ίδιος έχοντας συμπληρώσει το 22ο έτος της ηλικίας του υπηρετούσε τη θητεία του ως σμηνίτης στο Φάληρο και δεν μπορούσε να πηγαίνει τακτικά στις προπονήσεις. Ωστόσο σε εκείνη τη μοιραία αναμέτρηση ξεκίνησε κανονικά στην εντεκάδα του Παναθηναϊκού.
Πέρασαν μόλις επτά λεπτά όταν ο Δικαιόπουλος συγκρούστηκε στον αέρα με τον νεαρό επιθετικό Τρύφωνα Τζανετή της ΑΕΚ διεκδικώντας τη μπάλα στον αέρα. «Αστην ρε τρελοπιανίστα» του φώναξε ο γκολκίπερ του Παναθηναϊκού Ζώγας, αλλά ο Δικαιόπουλος δεν άκουσε. Η σφοδρή σύγκρουση γκρέμισε τον άσο του Τριφυλλιού στον ξερό αγωνιστικό χώρο του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας όπου χτύπησε στο κεφάλι. Του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και ο γιατρός του αγώνα Μαρσέλος, ζητά τη μεταφορά του με φορείο στα αποδυτήρια. Το ματς συνεχίζεται καθώς ο Δικαιόπουλος αντικαταστάθηκε από τον Σύρκο.
Οσο συνεχιζόταν το αθηναϊκό ντέρμπι παρουσία περίπου 8.000 θεατών, μεταξύ των οποίων και η μητέρα και η αδερφή του, άρχιζε η τραγωδία του Δικαιόπουλου. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού, όπου ο γιατρός Κούριας διαπίστωσε «κάταγμα βάσεως του κρανίου και διάσειση εγκεφάλου» εξηγώντας ότι «η κατάστασις είναι κρίσιμος».
Στο νοσοκομείο παίχτηκε το τελευταίο επεισόδιο του δράματος. Το GreenZone.gr φέρνει στην επιφάνεια για πρώτη φορά μερικές λεπτομέρειες που είχαν χαθεί στο βάθος του χρόνου. Πιο συγκεκριμένα στο κρεββάτι του πόνου, ένας ιερέας πάντρεψε τον Δικαιόπουλο και τη μνηστή του με την οποία είχαν αποκτήσει έναν γιο και προγραμμάτιζαν τον γάμο για την επόμενη Πρωτοχρονιά.

Ο θάνατος είχε στήσει όμως το δικό του καρτέρι και τους χάλασε τα σχέδια στις 3 Μαΐου, όταν και εξέπνευσε ο άσος του Παναθηναϊκού. Η πολιτεία αποφάσισε να δώσει τιμητική σύνταξη στη μητέρα του και να προικίσει την αδερφή του.

Έναν χρόνο έπειτα, το 1939, ο Παναθηναϊκός διοργάνωσε έναν πρωτότυπο αγώνα ανώμαλου δρόμου «εις μνήμην Δικαιόπουλου». Από τη Λεωφόρο ξεκίνησαν αθλητές όλων των σωματείων και κατευθύνθηκαν μέχρι το Α΄ Νεκροταφείο, όπου κατέθεσαν στεφάνια. Τερμάτισαν ξανά στο γήπεδο του Παναθηναϊκού. Την ίδια μέρα διεξήχθη φιλικός αγώνας ανάμεσα στο Τριφύλλι και μεικτή ΑΕΚ-Απόλλωνα και φιλικό παιχνίδι χόκεϋ.
Στις 4 Οκτωβρίου του 1959 θα επαναληφθεί μια αντίστοιχα τραγική στιγμή στα ελληνικά γήπεδα, όταν ο Θεόδωρος Ιωάννου του Εθνικού θα συγκρουόταν με τον τερματοφύλακα του Παναθηναϊκού Μιχάλη Βουτσαρά και 18 ώρες αργότερα θα έχανε τη μάχη για τη ζωή του στον θάλαμο 25 του Ιπποκράτειου νοσοκομείου. Στη νεκρική πομπή ανάμεσα στα στεφάνια υπήρξε ένα που έγραφε «η γυναίκα και ο υιός του ΛΥΣΣΑΝΔΡΟΥ ΔΙΚΑΙΟΠΟΥΛΟΥ»…