Ο πιο μακρινός πλανήτης που ξέρω

Του Νίκου Ερηνάκη

Ο τίτλος είναι από μόνος του ικανός να σε κερδίσει, ικανός να υπάρξει ως μυθιστόρημα μέσα σου πριν διαβαστεί. Διατρέχοντας τους δύο στίχους του Λειβαδίτη από το ποίημα του “Η μεγάλη νοσταλγία” στην αρχή του πρώτου κεφαλαίου: “Ω απέραντη νοσταλγία για κάτι που ποτέ δεν ζήσαμε κι όμως αυτό υπήρξε όλη η ζωή μας” αναρωτιέσαι πώς μπορεί να σχετίζονται με την περίληψη του βιβλίου. Μέχρι το τέλος όμως όλα είναι ξεκάθαρα.

Keywords
Τυχαία Θέματα