Αυτή είναι οι Ελλάδα των Μνημονίων!

08:40 22/11/2012 - Πηγή: Matrix24

Η έκθεση του ΕΚΚΕ το «Κοινωνικό Πορτρέτο της Ελλάδας 2012- Όψεις της κρίσης» καλύπτει χρονικά την περίοδο από την ένταξη της Ελλάδας στο μηχανισμό διάσωσης την Άνοιξη του 2010 μέχρι και τις πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις.

Η έκθεση παρουσιάστηκε την Τετάρτη σε εκδήλωση με τίτλο ««Η Ελλάδα στη δίνη της

κοινωνικής κρίσης», που διοργάνωσε το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, σε συνεργασία με την Ένωση Ακολούθων Τύπου και την Ένωση Αποφοίτων ΕΣΔΔΑ στην αίθουσα Συνεδρίων της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης και Επικοινωνίας.

Και ποια είναι η ζοφερή εικόνα της χώρας, μετά από τρία προγράμματα διάσωσης; Ιδού: «25% σωρευτικά περίπου η ύφεση, όσο 1,5 παγκόσμιος πόλεμος, 25% η ανεργία, η φτώχια στατιστικά έχει φτάσει στα ίδια επίπεδα, 30% ο κοινωνικός αποκλεισμός, 1,5 εκατομμύριο οι άνεργοι, 2 εκατομμύρια οι φτωχοί, 55% των νέων άνεργοι, 3 στους 4 ανέργους πάνω από τριάντα ετών». Αυτοί είναι οι αριθμοί και τα ποσοστά «που προσδιορίζουν με έναν τεχνικό τρόπο τη φτώχεια και την ανεργία» όπως ανέφερε ο διοικητής του ΟΑΕΔ Ηλίας Κικίλιας, παρουσιάζοντας μέρος της έκδοσης. Για να συμπληρώσει ότι, πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν οι φωνές των ανέργων, των φτωχών, των κοινωνικά αποκλεισμένων, που περιλαμβάνονται στη συγκεκριμένη έκδοση.

Ο κ. Κικίλιας υπογράμμισε επίσης, ότι η νεοφιλελεύθερη απάντηση που εφαρμόζεται σήμερα για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι διαμετρικά αντίθετη με τον ευρωπαϊκό δρόμο, το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο, προσθέτοντας πως η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν θέλει απλά να παραμείνει στο ευρώ αλλά στην Ευρώπη και σε αυτό που αντιπροσωπεύει το συγκεκριμένο κοινωνικό μοντέλο.

«Ορθώς έγινε η ένταξη της χώρας μας στην ΟΝΕ αλλά έπρεπε να εξηγηθεί στον ελληνικό λαό από το πολιτικό σύστημα ότι θα έπρεπε να τηρήσουμε κάποιες δεσμεύσεις» τόνισε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ναπολέων Μαραβέγιας, που παρουσίασε το πρώτο μέρος της έκδοσης.

Την αναντιστοιχία μεταξύ έρευνας και δημοσίων πολιτικών που επιλέγονται σήμερα, επεσήμανε και ο κ. Χρήστος Ιωάννου ο οποίος κάλεσε τους κοινωνικούς ερευνητές «να χτυπούν δυνατά τα καμπανάκια» όπως για παράδειγμα στο θέμα της αλματώδους αύξησης της ανεργίας τα τελευταία χρόνια αναφέροντας ότι «θα έπρεπε να είχαν κάνει κάτι, να παρουσιάσουν μια πρόταση».