Δεν υπάρχουν άλλα παιδιά

07:20 7/8/2014 - Πηγή: Matrix24

Ένα ηλιόλουστο πρωινό. Δεν έχει σημασία αν είναι Τετάρτη ή Παρασκευή. Ούτε αν είναι καλοκαίρι ή χειμώνας.

Σε ένα πόλεμο δεν έχει σημασία ο καιρός. Ποιος ενδιαφέρεται αν κάνει κρύο ή ζέστη , αν χιονίζει ή σκάει ο τζίτζικας. Κανένας δεν χολοσκάει για τις ήττες της ομάδας του στο Μουντιάλ για τα incognito μπάνια του Ρονάλντο σε Μύκονο

και Ίμπιζα.

Είναι ένα αλλόκοτο πρωινό. Για τους κατοίκους στη Γάζα είναι μια συνηθισμένη μέρα. Για τα παιδιά στη Γάζα δεν υπήρξε ποτέ εποχή αθωότητας.

Η μοναδική πραγματικότητα για τη Γάζα είναι ο πόλεμος. Για την ακρίβεια ο ήχος του πολέμου . Όλη τη νύχτα τα τανκς και οι πύραυλοι χτυπούν ανελέητα . Στην αρχή νομίζεις ότι πρόκειται για κεραυνούς. Κάποιες φορές πιστεύεις ότι η βόμβα σκάει δίπλα σου. Τρέχεις να κρυφτείς. Κουκουλώνεσαι κάτω από τις κουβέρτες. Κλείνεις πόρτες και παράθυρα. Είσαι ενήλικας. Ο Ισμαήλ είναι 11 χρονών . Το ποδόσφαιρο είναι όλη η ζωή του . Η παραλία δυο βήματα από το σπίτι του. Η επιθυμία ακόμη πιο μεγάλη.

Μια μπάλα στην παραλία. Ο ήλιος ψηλά. Καίει τους φόβους και τις αντιστάσεις. Τέσσερα παιδιά παίζουν μπάλα στην παραλία. Η βοή προηγήθηκε. Το πρώτο βλήμα έπληξε το έδαφος, δίπλα στη βάρκα. Τα παιδιά άρχισαν να τρέχουν πανικόβλητα. Το δεύτερο βλήμα έμοιαζε με ένα τεράστιο πυροτέχνημα. Η εικόνα των διαμελισμένων παιδιών μεταδόθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο.

«Στέλνουμε μήνυμα στο κινητό για πιθανούς στόχους», απαντά το Ισραήλ. Οκτώ παιδιά νεκρά σε παιδική χαρά. Το βίντεο που αναρτήθηκε στο You Tube σόκαρε και τον πιο ψύχραιμο θεατή. Στους δρόμους του Τελ Αβίβ, εξαγριωμένοι Ισραηλινοί τραγουδούσαν αρρωστημένα συνθήματα για τα παιδιά που δολοφονούνται στη Γάζα. «Δεν έχει σχολείο αύριο, γιατί δεν υπάρχουν άλλα παιδιά στη Γάζα!» Γιατί σκοτώνονται τόσο παιδιά στη Γάζα; Η UNICEF εκτιμά ότι περίπου τα μισά παιδιά που πέθαναν στη Γάζα κατά την διάρκεια της ισραηλινής επίθεσης ήταν κάτω των δώδεκα χρονών.

Η πόλη της Γάζας που είναι από τις πιο πυκνοκατοικημένες στον κόσμο έχει πληθυσμό όσο περίπου η Νέα Υόρκη. Η μέση ηλικία στη Γάζα είναι μόλις 18 ετών. Οπότε το να χτυπήσει ένας πύραυλος ένα παιδί έχει πιθανότητες πάνω από το 40%.

Καμένη γη η μισή Γάζα. ``Δεν υπάρχει πλέον ασφαλές μέρος για όσους ζουν στη Λωρίδα της Γάζας`` , ανακοίνωσε ο ΟΗΕ , καταδικάζοντας με τον πιο έντονο τρόπο την πολύνεκρη επίθεση σε σχολείο του Οργανισμού σε παλαιστινιακό έδαφος.

Το φετινό καλοκαίρι είναι ασπρόμαυρο. Το twitter είναι γεμάτο με φωτογραφίες νεκρών παιδιών στη Γάζα. Εκεί, που φτιάχνεις τις βαλίτσες σου έρχονται οι εικόνες και σε σοκάρουν. Κοιτάζεις με καχυποψία τις παραλίες, την ανθρωπιά σου.

Ο χρόνος είναι αμείλικτος. Κάποιες φορές ο χρόνος που απομένει είναι άπειρος και μπορεί να κυλήσει βάναυσα . Όπως ακριβώς ο χρόνος που προηγήθηκε.

Ο Ελία Σουλειμάν είναι ο πιο σπουδαίος κινηματογραφικός εκπρόσωπος της Παλαιστίνης. Γεννημένος στη Ναζαρέτ, ο Σουλειμάν, δημιουργός του Τμήματος Κινηματογράφου και Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου του Μπιρ –Ζέιτ, θα υπογράψει ένα εξαιρετικό φιλμ.

«Ο χρόνος που απομένει», είναι μια προσωπική μαρτυρία, βασισμένη στα προσωπικά ημερολόγια του πατέρα του και την αλληλογραφία της μητέρας του. Μέσα από τον προσωπικό τόνο , συνδυασμένο με το μεγαλοφυές ταλέντο του , παρατηρεί, καταγράφει από διαφορετικές γωνίες …την ίδια εν τέλει εκδοχή.

Η ιστορία χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος διαδραματίζεται στη Ναζαρέτ , της Παλαιστίνης, το 1948 . Οι συλλήψεις, οι βασανισμοί , οι εκτελέσεις περιγράφονται χωρίς δραματικές εξάρσεις αλλά σαν βουβές εικόνες μιας γνώριμης πραγματικότητας.

Το δεύτερο μέρος της ταινίας, εξήντα χρόνια μετά, αφηγείται την επιστροφή του πρωταγωνιστή στην πατρίδα με σκοπό να φροντίσει την άρρωστη μητέρα του. Διπλή Κατοχή. Από τη μια ο βιασμός της Παλαιστίνης από το Ισραήλ και από την άλλη ο μαρασμός μιας κοινωνίας χωρίς μέλλον.

Η Παλαιστίνη ματώνει. Η πληγή ανοιχτή και κακοφορμισμένη. Από τη μια οι βόμβες του Ισραήλ και από την άλλη οι συμμορίες, τα ναρκωτικά, οι έφηβοι χωρίς μέλλον. Πιο μαύρο από μυθιστόρημα του Όργουελ, πιο ωμό από τις φωτογραφίες του παιδικού αίματος στο twitter , το φιλμ του Σουλειμάν , είναι απλά ανατριχιαστικό.

Τόσο κοντά και τόσο μακριά στην αλήθεια. Γιατί ο χρόνος που απομένει μπορεί να είναι άπειρος. Και απίστευτα βάναυσος για τα παιδιά στη Γάζα.