Για τον Αλέξη που αφέθηκε στο έλεος της μέρας…

07:30 6/12/2012 - Πηγή: Matrix24

Ο Έλεος, λέει, ήταν αρχαίος θεός, που βωμός του υπήρχε στο κέντρο της αγοράς των σπουδαίων, δυνατών Αθηνών. Ήταν στο επίκεντρο ενός παλιού, αρχαϊκού κόσμου. Ο Θεός σημαίνει ότι η λεξη. Το να είσαι αφημένος, παραδομένος, εγκαταλειμμένος στην συμπόνια, στην λύπηση, στην δύναμη των άλλων. Η να είσαι εσύ στην θέση – παγίδα αυτού που θα ελεήσει την κατάλληλη στιγμή. Στις μεγάλες απελπισίες αφηνόμαστε στο έλεος του Θεού, ή της Δύναμης που πιστεύουμε, μιας

και δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα απ τους ανθρώπους. Τώρα; Τώρα σ αυτή την αναδίπλωση του χρόνου, της οικονομικής συγκυρίας, της μεγάλης αλλαγής στην χώρα και στον κόσμο, είμαστε απλά αφημένοι στο έλεος της ημέρας.

Όταν η εκείνη, η μέρα ξεκινά, αμέσως γινόμαστε ο αδύναμος της πιστός, που εκλιπαρεί το έλεος της. Άγριες φάτσες στα φανάρια, κόρνες, φωνές, οδηγοί να πιάνονται στο ξύλο. Πριν λίγο καιρό –κι ας μοιάζει πολύς- κάποιος σκότωσε έναν άνθρωπο για μια θέση πάρκινγκ. Σε ένα χωριό στην Αιτωλοακαρνανία σκοτώθηκαν άνθρωποι για ένα τοίχο και κάποτε, άλλοι εκτέλεσαν γνωστούς τους, γιατί περνούσαν απ τα βοσκοτόπια σα κυνηγοί. Μια γυναίκα, μια καθηγήτρια που μόρφωνε τα παΐδια μας, πήγε να στολίσει το σχολείο της. Έπεσε με το κεφάλι στο κενό -άραγε κρατώντας κάποιο στολίδι σφιχτά στο χέρι, για να χει λίγο ομορφιά να βαστιέται στην κάθοδο της; Ένα βρέφος 15 μηνών στην Ιρλανδία είχε αφεθεί στο έλεος της μέρας που πέθανε, πιο πριν στο έλεος της μάνας που όφειλε να αγαπά και του γκόμενου της που κακοποιούσε το παιδί με κάθε τρόπο! Όχι, η μέρα δεν έχει έλεος. Και οι άνθρωποι ακόμα λιγότερο. Ούτε και τότε είχαν…

Του Αγίου Νικολάου, λίγο καιρό πριν –κι ας μοιάζει και πάλι πολύς. Ο Αλέξης πάει στον φίλο του Νίκο να τον κεράσει για την γιορτή του. 15 χρονών, η εφηβεία τινάζει τη πάγκα στον αέρα των ορμονών. Εξάρχεια. Η πλατεία των κινημάτων, πολίτικων και λογοτεχνικών. Ανάμεσα σε τρεις σχολές πανεπιστημιακές. Ιδέες. Μαύρα συνθήματα στους τοίχους. 15 χρόνων, η εφηβεία τινάζει το σύστημα στον αέρα γιατί νομίζει πως είναι παντοδύναμη και πως ο κόσμος αλλάζει. Πιο πριν το ίδιο νόμιζε ο Πέτρουλας, ο Κουμής, η Κανελλοπούλου, ο Καλτεζάς. Του Αγίου Νικολάου, η σφαίρα βρίσκει, κατευθείαν την καρδιά του Αλέξη. 15 χρόνων, η ιδία η εφηβεία τινάζεται τον αέρα!

Μελό στα κανάλια! Προκάλεσε λένε οι δεξιοί, ήταν ταραξίας! «Γνωστός άγνωστος» και κουκουλοφόρος για το CNN. Ήρωας στα πανό, στα σχολεία, στους τοίχους. Ένας αστυνομικός στόχευσε στην κάρδια ενός αγοριού. Ενός αγοριού με τις φόρμες και τα τζιν του, τα μακριά του μαλλιά, τη ροκ του μουσική, τις βεβαιότητες και τις αδυναμίες του, τη τρελά την ορμονών του, τους έρωτες που θα ζούσε, τα ταξίδια που θα κανε, το σύστημα που θα άλλαζε. Και τίποτα. Η μέρα δεν έδειξε έλεος. Ούτε η κάνη του αστυνομικού όπλου. Άλλος ένας νεκρός απ την αστυνομική βία. Και; Και θαρθει και ο επόμενος, η επόμενη και άλλα ονόματα θα γράφονται στα πανό και η μέρα θα συνεχίζεται ανελέητη σα σφαίρα που βγήκε απ τη θαλάμη και πίσω δε μαζεύεται ποτέ.

Η νεολαία λέει, του ΣΥΡΙΖΑ κάλε