Η εφικτή πρόοδος…

08:14 21/12/2013 - Πηγή: Matrix24

Η ιδέα της διαρκούς προόδου έχει ανατραπεί…

Από την ιδέα της προόδου περάσαμε σ’ εκείνη των μεμονωμένων προόδων: επιστημονικής, τεχνολογικής, οικονομικής,…

Αυτές οι πρόοδοι υποτάχτηκαν στην πολιτική της ισχύος και διεύρυναν τις ανισότητες.

.Ο δρόμος στον οποίο μπήκαμε θα οδηγήσει ανεπιστρεπτί στην επιδείνωση των ανθρώπινων συνθηκών.

Σήμερα είναι διάχυτη η αίσθηση ανασφάλειας, καρπός μιας υποψίας που σιγά-σιγά διαισθανόμαστε ότι η ανθρωπότητα οδεύει προς ένα μέλλον που εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους, ακόμη και εκείνον να χάσει τον έλεγχο και να συντριβεί στους σκοπέλους

που η ίδια δημιούργησε.

Το παράδοξο είναι ότι καμιά χώρα δεν μπορεί να κοιτάξει με ηρεμία και εμπιστοσύνη το μέλλον της και το μέλλον των άλλων: την εμποδίζουν τα ανοιχτά κοινά προβλήματα που εγείρουν μεγάλα ερωτήματα.

Έχει γίνει πια κοινή συνείδηση στην εποχή μας ότι, η πρόοδος της ανθρωπότητας είναι πιο αβέβαιη από ποτέ.

Σήμερα που οι αυταπάτες για μια νομοτελειακή πρόοδο, εγγυημένη από τους νόμους της ιστορίας, έχουν χαθεί, τα εμπόδια μοιάζουν να προέρχονται όχι τόσο από την κληρονομιά του παρελθόντος όσο από ένα μέλλον που φαίνεται να εγκυμονεί απειλές με τις οποίες οι άνθρωποι τροφοδοτούν το παρόν…Απειλές τέτοιες που προκαλούν εντεινόμενη αγωνία και το ερώτημα αν θα είναι σε θέση να κυριαρχήσουν οι άνθρωποι επί των εχθρικών δυνάμεων που οι ίδιοι κάθε μέρα εξαπολύουν!

Ιδιαίτερα εμείς οι Έλληνες πρέπει να αναρωτηθούμε: μήπως με τα ίδια μας τα χέρια ανοίγουμε τις πόρτες σ’ ένα μέλλον χωρίς μέλλον;

Το δίλλημα είναι οξύ και οι επιλογές σήμερα επείγουσες. Και η μη επιλογή είναι αναμφίβολα επιλογή: η χειρότερη.

Το κρίσιμο ερώτημα είναι ωστόσο αν οι άνθρωποι, ικανοί για αμέτρητες μεμονωμένες προόδους, θα είναι σε θέση να διακριθούν για την ικανότητά τους να διαχειριστούν το κοινό μέλλον.

Είναι αλήθεια ότι το παρελθόν, πρόσφατο και απώτερο, μας έχουν κληρονομήσει πολλές παθογένειες που μας ταλαιπωρούν ως κοινωνία. Το παρελθόν δεν μπορούμε να το αλλάξουμε, μπορούμε όμως να διδαχτούμε απ’ αυτό και να αλλάξουμε. Για να γίνει αυτό έχουμε ανάγκη τη διάχυση περιβάλλοντος αισιοδοξίας και πίστη στις δικές μας δυνάμεις. Η μοιρολατρία και η ακηδία οδηγούν στην πλήρη αποσύνθεση με απρόβλεπτες συνέπειες, ακόμη και στην ύπαρξή μας ως κρατική οντότητα.

Σ’ ένα κόσμο που σπαράσσεται μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις ρωγμές ελπίδας που ανοίγονται και να ξαναχτίσουμε τη χώρα μας από την αρχή. Η ιδέα της εφικτής προόδου δεν χάθηκε…

Η χώρα μας έχει δυνατότητες, αρκεί να γίνει μια χώρα ανοιχτή στο ταλέντο και τη δημοκρατική διακυβέρνηση.

Οι συνθήκες της κρίσης είναι οι πλέον κατάλληλες για να αναδειχτούν νέοι «φρόνιμοι» πολιτικοί που δεν θα είναι υποχρεωμένοι να απολογούνται για το παρελθόν και θα έχουν τη γνώση και το ανάλογο ήθος να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του λαού μας.

Στην κρίσιμη περίοδο που περνάει η χώρα μας εκείνο που δημιουργεί κατήφεια είναι η απώλεια της ελπίδας.

Έχουμε ανάγκη από φορείς της ελπίδας για να ανακαλύψουμε ξανά το μέλλον.

O. Καθηγητής Χρήστος Β. Μασσαλάς-π. Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

E-mail: [e-mail]