Κάντο όχι όπως στο Βατοπέδι

Δυόμιση χρόνια πριν, τον Ιούνιο του 2010, η Βουλή ψήφιζε με μυστική ψηφοφορία για τη συγκρότηση προανακριτικής επιτροπής για την υπόθεση Βατοπεδίου. Τότε είχαν στηθεί πέντε κάλπες, όσα και τα πρόσωπα ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες των οποίων τελούσαν υπό διερεύνηση.

Είχαν ψηφίσει 282 βουλευτές και είχαν παραπεμφθεί οι Ευάγγελος Μπασιάκος (194 υπέρ της παραπομπής), Πέτρος Δούκας (177), Αλέξανδρος Κοντός (186), Γιώργος Βουλγαράκης (167 βουλευτές

ψήφισαν την παραπομπή του), Θεόδωρος Ρουσόπουλος (198 ψήφοι υπέρ της παραπομπής του). Ένας εκ των αρχικώς «κατηγορούμενων», ο Κώστας Κιλτίδης είχε αποφύγει τη βάσανο της προανακριτικής αφού μόλις 49 βουλευτές ζήτησαν να παραπεμφθεί.

Για τους περισσότερους μία απλή επανάληψη της διαδικασίας που ακολουθήθηκε τότε θα ήταν αρκετή. Αντί για 6 κάλπες που στήθηκαν τότε, για τη λίστα Λαγκάρντ θα απαιτούνται 4 μία για κάθε έναν εκ των Γ. Παπακωνσταντίνου, Ευ. Βενιζέλο, Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμο.

Ωστόσο, πέραν του ριζικά διαφορετικού πολιτικού κλίματος (κάποιοι εκ των παραπεμπόμενων είναι εταίροι σήμερα στο κυβερνητικό σχήμα και όχι αντιπολίτευση), οι δύο διαδικασίες εμφανίζουν σοβαρές διαφορές:

- τον Ιούνιο του 2010 είχε υποβληθεί μόλις μία πρόταση, από το ΠΑΣΟΚ, που ήταν και το μόνον κόμμα, πέραν της Ν.Δ. που βρισκόταν υπό κατηγορία, που μπορούσε να καταθέσει αυτοτελώς πρόταση για προανακριτική. Αντιθέτως, το 2013 έχουν κατατεθεί συνολικά τρεις προτάσεις που περιέχουν διαφορετικά πρόσωπα και διαφορετικές κατηγορίες

- στην υπόθεση Βατοπεδίου είχε επιλεγεί να προσωποποιηθούν οι ευθύνες των εμπλεκομένων βάσει της μίας και μόνης πρότασης που είχε κατατεθεί τότε. Πλέον, ισχυρίζονται κυβερνητικές πηγές, οι προτάσεις είναι τρεις και, συνεπώς, η συζήτηση θα πρέπει να γίνει επ’ αυτών. Ο Κανονισμός της Βουλής άλλωστε επιτρέπει και τις δύο εκδοχές (πρόσωπα ή πρόταση), τουλάχιστον όπως είναι διατυπωμένος στα άρθρα 154 και 155 καθώς κάνει αναφορά τόσο σε πρόσωπα όσο και σε προτάσεις. Στο 154 σημειώνεται πως «Για την άσκηση δίωξης κατά τo πρoηγoύμενo άρθρo εναντίoν πρoσώπoυ που είναι ή διατέλεσε μέλος της Κυβέρνησης ή Υφυπουργός απαιτείται πρόταση κατηγoρίας και απόφαση της Boυλής πoυ δέχεται την πρόταση αυτή… η πρόταση για άσκηση δίωξης πρέπει να προσδιορίζει με σαφήνεια τις πράξεις ή τις παραλείψεις πoυ σύμφωνα με τo νόμo για την ευθύνη των Yπoυργών είναι αξιόποινες και να μνημονεύει τις διατάξεις πoυ παραβιάστηκαν». Το, δε, άρθρο 155 αναφέρει «αμέσως μετά την κατάθεσή της η πρόταση άσκησης δίωξης ανακοινώνεται στην Oλoμέλεια της Boυλής… η συζήτηση περιoρίζεται μόνo στη λήψη απόφασης για συγκρότηση ή όχι ειδικής κοινοβουλευτικής επιτροπής για τη διεξαγωγή προκαταρκτικής εξέτασης… Η απόφαση για τη συγκρότηση επιτροπής λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των Βουλευτών, άλλως η πρόταση απορρίπτεται ως προδήλως αβάσιμη»

- το 2010 το ΠΑΣΟΚ, έστω και μετά το πρώτο Μνημόνιο, παρέμενε αδιαμφισβήτητος κυρίαρχος στη Βουλή διαθέτονται πολύ μεγάλη πλειοψηφία. Αυτό δεν ισχύει πλέον, ενώ δεν είναι λίγοι οι γαλάζιοι βουλευτές της συμπολίτευσης που… φλερτάρουν με την ιδέα παραπομπής του κυβερνητικού τους εταίρου Ευ. Βενιζέλου ή έστω τιμωρίας του πρώην Πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου.

Keywords
Τυχαία Θέματα