Μα παλιό – τσόκαρο; Ούτε καν σαμπό ολλανδικό;

07:19 31/1/2013 - Πηγή: Matrix24

Ο προβληματισμός καθώς και ο θαυμασμός, η περηφάνια πιθανόν, που νιώθουμε για το πλούτο, την εκφραστικότητα, τη ποιητική χάρη και την ζωντάνια της γλώσσας μας, της αρχαίας και φιδογυριστής ανά τους αιώνες σε προσαρμογές και εξέλιξη, είναι άλλη μια προσφορά των Ελλήνων βουλευτών μας. Όταν δεν ψηφίζουν ένας στους τρεις για νέους φόρους, ακόμα και σε ερειπωμένα κοτέτσια, καταχέσεις περιουσίας για χρέη άνω των 3000 ευρώ ή για να κηρύξουν παράνομες απεργίες,

εργαζόμενων χωρίς κανένα δικαίωμα, συμβάλουν στην διεύρυνση των γνώσεων μας, ενώ παραδίδουν μαθήματα ήθους, συμπεριφοράς, πολιτισμένων τρόπων και ευγένειας! Να, εγώ για παράδειγμα, αν δεν ήταν οι βουλευτές κυρίες Βούλτεψη και Μακρή θα είχα κάτσει να αναρωτηθώ για την γλωσσική χρήση ενός ταπεινού λαϊκού υποδήματος όπως το τσόκαρο;

Κάνει θόρυβο, είναι ενοχλητικό και φασαριόζικο για αυτό και σηματοδοτεί την ενοχλητική γυναίκα. Άλλα του συνώνυμα είναι στη ζωντανή μας, τόσο πλούσια γλώσσα, τα φρόκαλο, λάικα, γκαραζογκόμενα ή μπουζουκοδευτεράτζα (σύνθετο αυτό, περισσότερο πολύπλοκο), μαχαλοντίβα (ομοίως με την προηγούμενη παρένθεση) ή τρεσόδουλη (μτφρ: η γυναίκα που έχει εξάρτηση από τις κολλητές και αποσπώμενες τρέσες μαλλιών, ώστε να φέρεται με πλούσια και μακριά κώμη)!

Όλον αυτό τον προβληματισμό για την ζάμπλουτη, είναι αλήθεια γλώσσα μας, που με βελτιώνει ως άνθρωπο και ως πολίτη αυτή της χώρας, δεν θα τον είχα, αν δεν είχαν παραδώσει οι κυρίες Βούλτεψη και Μακρή μαθήματα κοινοβουλευτισμού και πολιτικού διάλογου ως υψηλή τέχνη.

Για τον χρόνο που έδινε το προεδρείο στον Τέρενς Κουικ, λέει, αρπάχτηκαν οι κυρίες. «Τέλειωνε ρε Τέρενς είμαστε και εμείς εδώ» είπε η κ. Βούλτεψη, διότι δεν ακούνε φυσικά, τι λέει ο συνάδελφος τους, αλλά επιθυμούν να πουν τα δικά τους, σε μια αέναη ασυμφωνία εις βάρος του ταπεινού λαουτζίκου, που με τόσα που του κάνουν τολμά ακόμα να ζει!

Πετάχτηκε η κ. Μακρή και της είπε, λέει, «τι λες κι εσύ μωρή που είσαι κι εσύ εδώ;». Η άλλη κύρια δήλωσε «ναι εδώ είμαστε πού θες να είμαι» αλλά αυτή γιατί είναι και από πού και ως που; «Γεννήθηκα στη Σαλονίκη» φέρεται να είπε ως θηλυκός Σαββόπουλος χωρίς μούσια, γυαλιά και φυσικά ταλέντο η κυρία Μακρή και συμπλήρωσε –τάχα- «ξέρουμε πως σε μεγάλωσε ο πατέρας σου που ήταν στη Χούντα».

«Άι σιχτίρ παλιοτσόκαρο» απάντησε η κυρία Βούλτεψη!

«Ο Βούλτεψης ήταν αριστερός, εσύ είσαι χούντα» παρενέβη ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Δημήτρης Αναγνωστάκης. Γράφτηκε ακόμα πως το κόψε στα πόδια η κ. Μακρή, βρόνταγε πόρτες και καταστενοχωρήθηκε η κ. Βούλτεψη, παράτησε την αίθουσα του κοινοβουλίου και έτρεχε στους διάδρομους η μισή ΔΗΜΑΡ, ή να πιάσει την κ. Μακρή ή να παρηγορήσει την κ. Βούλτεψη, ή και τα δυο μαζί!

Μετά από αυτό το στιγμιότυπο, που ούτε στους «Στάβλους της Εριέττας Ζαΐμη» δεν θα τολμούσαν να απαθανατίσουν οι ευρηματικοί και ταλαντούχοι συγγραφείς κ.κ. Ρήγας, Αποστόλου, διότι δεν αρμόζει ούτε σε φυλακισμένες, οι κυρίες βουλευτές είχαν να πουν μια άλλη πραγματικότητα, όπως την βίωσε η καθεμία. Τώρα αν ούτε στο καβγά δεν συμφωνούν, περιμένουμε εμείς χαΐρι και προκοπή, ε;

«Το μόνο που θέλω να πω είναι ότι τελικά στο κοινοβούλιο προφανώς έχουν έρθει άνθρωποι που δεν έχουν την αίσθηση που βρίσκονται», είπε η κα Βούλτεψη μιλώντας στον ΣΚΑΙ και συνέχισε τονίζοντας πως «χρησιμοποιούν πολύ κακή γλώσσα πολύ επιθετική γλώσσα, μια αγοραία γλώσσα. Σίγουρα άνθρωποι που χρησιμοποιούν αυτή την γλώσσα και θίγουν την μνήμη νεκρών δεν μπορούν να επιλύσουν προβλήματα της χώρας». Αλλοίμονο! Όσοι δε χαρακτηρίζουν τους συναδέλφους τους «παλιοτσόκαρα», χαρακτηρισμός που δεν ανήκει στην αγοραία γλώσσα, είναι έτοιμοι να επιλύσουν όχι μόνο τα προβλήματα της χώρας, αλλά και του σύμπαντος ολάκερου!

Η κ. Ραχήλ Μακρή με τη σειρά της έζησε σε μια παράλληλη πραγματικότητα το ίδιο περιστατικό. «Καταρχήν δεν μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Πως θα πω κάτι τέτοιο;» είπε και συνέχισε «Η κ. Βούλτεψη βγήκε μετά και διέρρεε ότι ο Κουίκ ζήτησε συγγνώμη μέσω του κ. Καμμένου. Αν ήταν να ζητήσει κάποιος συγγνώμη θα την ζητούσα εγώ. Αυτά τα διαδίδει η κ. Βούλτεψη. Δεν υπάρχει λόγος να ζητήσω συγγνώμη. Η δική μου επίθεση ήταν πολιτική ενώ εκείνης ήταν καθαρά επί προσωπικού». Δήλωσε επίσης πως η ίδια δεν άκουσε το χαρακτηρισμό «παλιοτσόκαρο». «Αυτό που άκουσα είναι ότι με είπε «άτομο του πεζοδρομίου» και με αποκάλεσε και «ζώο»!

Άρα συνοψίζοντας, ενώ επιλύονται, στο πόδι και ξεπέτα, τα προβληματάκια της χώρας, μπαίνουν θέματα καταγωγής μεταξύ βουλευτών, προγονικών συμπεριφορών, κάτι παλιοτσόκαρα, «άτομα πεζοδρομίου», ζώα αλλά ποικίλες προσφωνήσεις καλλιαρντής έκφρασης, σε μια ακόμη διεύρυνση γλωσσικού πλούτου, ως φόρος τιμής έστω και ανεπίσημος στον μακαρίτη τον Πετρόπουλο, όπως «μωρή» και «ρε»!

Συμπέρασμα; Όταν υπήρχαν οι σπουδαίοι Έλληνες, όπως ο Γκάτσος και ο Χατζιδάκις, έλεγαν αλήθειες οδυνηρές, μέσα απ τη τέχνη. Όπως; Εκείνο το τραγούδι με τον ευγενικό και αρχοντικό Κεμάλ, τον νεαρό πρίγκιπα, της Ανατολής και απόγονο του Σεβάχ του θαλασσινού, που νόμιζε ότι μπορούσε να αλλάξει τον κόσμο. «Αλλά πικρές οι βουλές του Αλλάχ και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων». Έβλεπε γύρω του φτώχεια, πείνα και πικραμένα να κλαίνε τα παιδιά της ερήμου. Ορκίστηκε λοιπόν, ο Κεμάλ να αλλάξουν οι καιροί. «Σαν ακούσαν οι αρχόντοι του παιδιού την αφοβιά ξεκινάν με λύκου δόντι και με λιονταριού προβιά, απ’ τον Τίγρη στον Ευφράτη, απ’ τη γη στον ουρανό, κυνηγάν τον αποστάτη να τον πιάσουν ζωντανό». Τον κρέμασαν τον ονειροπόλο μας, Κεμάλ, λοιπόν. Και όταν εκείνος φτάνει μπροστά στο θρόνο του Αλλάχ, ακούει τον θεϊκό λόγο: «νικημένο μου ξεφτέρι δεν αλλάζουν οι καιροί, με φωτιά και με μαχαίρι πάντα ο κόσμος προχωρεί». Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ. Καληνύχτα…»…

Προς Θεού (μέσα και ο Αλλάχ!), το ποίημα του Γκάτσου δεν ακούγεται υπό τον ήχων κρότων που παράγουν «παλιοτσόκαρα», αλλά μπορεί να ακουμπήσει ιερότητα, με τρυφεράδα, στα «άτομα των πεζοδρομίων». Αρκεί να είναι original…