Να αλλάξουμε τα κόμματα, να στρέψουμε το βλέμμα στο μέλλον.

Μία σημαντική καινοτομία του Συντάγματος του 1975/1986, είναι ότι στο άρθρο 29, αναφέρεται στο κομματικό φαινόμενο. Ενώ όμως, για πρώτη φορά σε Ελληνικό Σύνταγμα υπάρχει σαφής αναφορά στο κόμμα, ως πολιτειακό θεσμό, ο Συνταγματικός αλλά και ο κοινός νομοθέτης, δεν προχώρησαν ποτέ στην ουσιαστική ρύθμιση του κομματικού φαινομένου.

Αποτελεί οξύμωρο σχήμα, ότι ενώ λεπτομερειακά ρυθμίζεται με κανόνες δικαίου η λειτουργία και η δράση και του τελευταίου

εκπολιτιστικού συλλόγου, επαφίεται η εσωτερική δομή των κομμάτων, στις δικές τους αποφάσεις χωρίς να απαιτείται οι ειδικότεροι κανόνες λειτουργίας τους να υπόκεινται σε κάποια υπερκείμενη νομοθετική ρύθμιση. Προφανώς και τα βιώματα μίας δημοκρατίας που μόλις έκανε τα πρώτα της βήματα, το πρόσφατο παρελθόν με τις απαγορεύσεις της λειτουργίας κομμάτων δεν δημιουργούσε το περιβάλλον στο οποίο θα επιτρεπόταν μία εξειδικευμένη παρέμβαση στο κομματικό φαινόμενο.

Αυτή όμως η επιλογή στην πραγματικότητα παρέδωσε τα πολιτικά κόμματα, σε κλειστά κομματικά ιερατεία, σε διαδικασίες αδιαφανείς, και εν τέλει εξέθρεψε και νομιμοποίησε το αρχηγικό φαινόμενο, που αποτελεί και το πρόβλημα της σύγχρονης Ελληνικής Δημοκρατίας. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι θεωρήθηκε σημαντικό βήμα δημοκρατίας, η από μία αδιόρατη και αόριστη « βάση» εκλογή των αρχηγών των κομμάτων, ενώ αυτή συνοδεύτηκε από καταστατικές παρεμβάσεις που μείωναν στην πραγματικότητα τη συλλογικότητα εντός των κομμάτων. Δεν μπορεί λοιπόν ενώ η λειτουργία, η δράση και οι αποφάσεις των κομμάτων αφορούν τη καθημερινότητά μας, αυτή να παραμένει αρρύθμιστη.

Προφανώς και η ρύθμιση του κομματικού φαινομένου, δεν μπορεί να αποτελεί ο τρόπος που αυτά θα εκλέγουν την ηγεσία τους. Πρέπει όμως να ρυθμίζονται με διεξοδικό τρόπο, οι αρχές, που θα διέπουν τη λειτουργία τους. Κυρίως η προστασία της εσωκομματικής δημοκρατίας, και η οριοθέτηση της έννοιας του μέλους ενός κόμματος, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις των μελών. Εγγυήτρια μάλιστα της εσωκομματικής δημοκρατίας πρέπει να είναι η Πολιτεία, με τρόπο αποτελεσματικό και διάφανο. Είναι προφανές ότι απαιτείται η θεσμοθέτηση της δημοκρατικής και σύμφωνα με τις αρχές που διέπουν το ελληνικό σύνταγμα λειτουργία των πολιτικών κομμάτων. Μάλιστα τα καταστατικά των κομμάτων πρέπει προληπτικά να ελέγχονται σε ό,τι αφορά τις σχετικές τους πρόνοιες.

Η Δικαιοσύνη πρέπει να αποτελέσει, μέσα από ειδική δικονομική διαδικασία τον θεσμό στον οποίο θα μπορεί να απευθύνεται το κομματικό μέλος όταν παραβιάζονται οι αρχές που διέπουν την λειτουργία των κομμάτων, αλλά και η Συντεταγμένη Πολιτεία κάθε φορά που παραβιάζονται αρχές της δημοκρατικής λειτουργίας των πολιτικών κομμάτων.

Στο πλαίσιο ενός ρυθμισμένου κομματικού φαινομένου, μπορούν να τελεσφορήσουν και ριζοσπαστικές λύσεις για την καταπολέμηση της διαπλοκής. Επί παραδείγματι θα μπορούσαμε να δούμε τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων μέσα από προκριματικές εκλογές που θα λάμβαναν μέρος τα μέλη των κομμάτων. Στο πλαίσιο αυτό, θα μπορούσε να εφαρμοστεί και μία παραλλαγή του Γερμανικού Εκλογικού συστήματος. Η χώρα να εξέλεγε τους βουλευτές της στο επίπεδο των σημερινών μειζόνων εκλογικών Περιφερειών, μέσα από τις λίστες των κομμάτων, στις οποίες η σειρά προτίμησης των υποψηφίων βουλευτών θα έχει ρυθμιστεί από τα μέλη των κομμάτων με εσωτερικές προκριματικές εκλογές, ενώ να υπάρχουν ταυτόχρονα και οι ελάσσονες μονοεδρικές περιφέρειες, που θα προερχόταν από συγχωνεύσεις και κατατμήσεις των σημερινών εκλογικών περιφερειών, στις οποίες ο πολίτης, να μπορεί να επιλέξει τον βουλευτή που θέλει να τον εκπροσωπεί από τη λίστα των κομμάτων στην μείζονα περιφέρεια .

Σημαντική βέβαια παρέμβαση , στη λειτουργία των πολιτικών κομμάτων, πρέπει να είναι και η διαφάνεια στη χρηματοδότησή τους αλλά και στη διαχείριση των οικονομικών τους. Τα κόμματα οφείλουν να έχουν διαφάνεια σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότησή τους, λογοδοσία σε ό,τι αφορά τις δαπάνες τους και δημοσιότητα σε σχέση και με τα δύο αυτά ζητήματα. Οι ποινές μάλιστα σε περίπτωση αδιαφανούς λειτουργίας κομμάτων σε ό,τι αφορά τα δύο ανωτέρω ζητήματα, θα πρέπει να είναι αυστηρές και να φθάνουν μέχρι και την αναστολή της λειτουργίας τους. Είναι η ώρα να καταργήσουμε το « μαύρο» πολιτικό χρήμα, είναι η ώρα να καταργήσουμε τη διαπλοκή της Οικονομίας με την πολιτική. Αυτό περνάει μέσα από θεσμική συλλογική λειτουργία των πολιτικών κομμάτων, σε ό,τι αφορά τις διαδικασίες τους αλλά και με διαφάνεια και δημοσιότητα σε ό,τι αφορά τα οικονομικά τους.

Keywords
Τυχαία Θέματα