Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΟΝ ΚΑΜΙΝΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ!

07:29 17/2/2014 - Πηγή: Matrix24

Σίγουρα είναι νωρίς για να κρίνουμε εάν όντως ο νυν δήμαρχος θα βρεθεί στον δεύτερο γύρο. Η κούρσα των υποψηφίων τώρα αρχίζει και δεν ξέρουμε ποιά δυναμική θα αναπτύξουν οι ανθυποψήφιοι του Γ. Καμίνη. Το σίγουρο πάντως είναι πως στην περίπτωση που είναι στο δεύτερο γύρο συγκεντρώνει, κι εδώ οι δημοσκοπήσεις έχουν δίκαιο, τις περισσότερες πιθανότητες από όλους τους άλλους να είναι αυτός ο νικητής.

Το γεγονός ότι ο Γ. Καμίνης συγκεντρώνει υψηλά ποσοστά δημοφιλίας δεν θα πρέπει πάντως να οδηγήσει κάποιους,

όπως ήδη κάνει το ΠΑΣΟΚ, στο συμπέρασμα ότι τα κόμματα που τον στηρίζουν, «αντέχουν» ή επανακάμπτουν πολιτικά. Όχι μόνον είναι λάθος αυτή η ερμηνεία, αλλά και συνιστά ευθεία απειλή για την εκλεξιμότητα Καμίνη. Και εξηγούμαι: Ο Καμίνης εισπράττει θετικές γνώμες επειδή ακριβώς δεν είναι κομματική υποψηφιότητα και φυσικά επειδή η δημαρχία του δεν προκάλεσε αρνητικά συναισθήματα, ενώ σε κάποιους τομείς, όπως για παράδειγμα τα οικονομικά, έχει να επιδείξει και αξιόλογο έργο. Στον Καμίνη πιστώνεται, από ψηφοφόρους και των άλλων κομμάτων, το γεγονός ότι λειτούργησε όντως ως δήμαρχος και δεν χρησιμοποίησε το αξίωμα, όπως έκαναν οι προκάτοχοί του, για να αναρριχηθεί στην κεντρική πολιτική σκηνή.

Εάν το ΠΑΣΟΚ προσπαθήσει να εκμεταλλευθεί τον Καμίνη για να υποστηρίξει ότι το ίδιο «έχει ρεύμα» το μόνο που θα κατορθώσει θα είναι να χαντακώσει τον Καμίνη. Όταν, το 2010, στήριξε μαζί με την ΔΗΜΑΡ την υποψηφιότητα Καμίνη, το ΠΑΣΟΚ είχε κερδίσει, στις εκλογές του 2009,την Α” Αθηνών με ποσοστό 35,52% έναντι 31,75% της Νέας Δημοκρατίας.

Ανοίγω εδώ μια παρένθεση για να πω πως στις 22 εκλογικές αναμετρήσεις (βουλευτικές και ευρωεκλογές) της Μεταπολίτευσης, στην Α” Αθήνας, το ΠΑΣΟΚ, στη συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια, βγήκε πρώτο κόμμα τρεις (3) φορές – μία στις εκλογές του 2009 και δύο το 1981, όταν βουλευτικές και ευρωεκλογές έγιναν ταυτόχρονα. Η Ν.Δ. ήταν πρώτο κόμμα 18 φορές, ενώ μία φορά, τον Μάιο του 2012 πρώτο κόμμα ήλθε ο ΣΥΡΙΖΑ. Κλείνει η παρένθεση.

Ας μην επιχειρήσει λοιπόν το ΠΑΣΟΚ να εκμεταλλευτεί τη δημοφιλία Καμίνη γιατί μπορεί να προκαλέσει αντισυσπείρωση των ψηφοφόρων των άλλων κομμάτων και να καταστρέψει τον Καμίνη. Και δεν πρέπει να το κάνει γιατί το ΠΑΣΟΚ από το 35,52% του 2009, τον Μάιο του 2012 έπεσε στο 9,71% και τον Ιούνιο πήγε ακόμη πιο κάτω, στο 8,72%, ενώ οι δημοσκοπήσεις σήμερα το δείχνουν να περιορίζεται στο 4-5%. Ο Καμίνης λοιπόν πηγαίνει καλά επειδή η γενική εντύπωση που υπάρχει γι” αυτόν είναι ότι είναι ανεξάρτητος υποψήφιος και όχι υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ.

Αν κυριαρχήσει η εντύπωση ότι είναι υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ και ο Βενιζέλος θέλει να προπαγανδίσει την επιτυχία Καμίνη και ως δική του επιτυχία, τότε ο Καμίνης θα πάει άκλαυτος. Το ΠΑΣΟΚ είναι βαρίδι για τον Καμίνη, ενώ ο Καμίνης είναι διέξοδος για το ΠΑΣΟΚ. Θα ήταν ολέθριο λάθος, πρωτίστως για τη Χαριλάου Τρικούπη, να «μπαζώσει» κι αυτή του τη διέξοδο με, διοχετευμένους στα Μέσα Ενημέρωσης, κορδακισμούς.

Το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να σιωπούν ή να επιλέξουν τη διακριτική, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, στάση της ΔΗΜΑΡ, με την οποίαν η αλήθεια είναι ότι ο Καμίνης έχει περισσότερα κοινά απ” ότι με το ΠΑΣΟΚ. Μόνον έτσι έχει τύχη ο εκλεκτός τους. Αν περάσει η (πιθανολογούμενη) προπαγάνδα «ψηφίζοντας Καμίνη, ψηφίζεις το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου», τότε ο Γ. Καμίνης θα πρέπει, προκειμένου να μπει στον δεύτερο γύρο, να καταβάλλει περισσή προσπάθεια ότι δεν είναι έτσι -που όντως δεν είναι.

Για να μπορέσει πάντως ο Γ. Καμίνης να βρεθεί στον δεύτερο γύρο θα πρέπει να μην υπάρξει ακραία πολιτική πόλωση. Αν στη «μάχη των Αθηνών» κυριαρχήσουν τα αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά τότε ο Καμίνης έχει τον πρώτο λόγο, όχι μόνον για τον δεύτερο γύρο, αλλά και για την εκλογή. Αν αντίθετα επικρατήσει η εντύπωση ότι η ψήφος για τον δήμαρχο είναι πολιτική ψήφος και από το αποτέλεσμα θα επηρεαστούν η διακυβέρνηση της χώρας και η νέα εκλογική γεωγραφία των κομμάτων, τότε, για τον δεύτερο γύρο, θα ευνοηθούν οι αμιγώς κομματικές υποψηφιότητες των Σπηλιωτόπουλου, Σακελλαρίδη και Κασιδιάρη.

Όμως και η «κομματική στρατηγική» είναι υψηλού ρίσκου για τις αμιγώς κομματικές υποψηφιότητες. Και τούτο επειδή τα κόμματα βιώνουν τη φάση της κοινωνικής τους ανυποληψίας, αλλά και επειδή όντως οι Αθηναίοι -όπως και οι κάτοικοι των άλλων πόλεων- χρειάζονται δήμαρχο και όχι κομματικό κομισάριο που μετατρέπει τον δήμο σε άντρο κομματικής φαυλοκρατίας, εστία διαφθοράς και εφαλτήριο βουλευτικού, υπουργικού, ακόμη και αρχηγικού θώκου.

Το γεγονός ότι εκτός από δημοτικές εκλογές έχουμε και ευρωεκλογές, ενισχύει τις υποψηφιότητες με αυτοδιοικητικά χαρακτηριστικά, όπως αυτή του Καμίνη, αφού οι δυσαρεστημένοι, από την κυβέρνηση ή και την αντιπολίτευση, πολίτες έχουν τη δυνατότητα να στείλουν, μέσω της ευρωπαϊκής κάλπης, το όποιο πολιτικό τους μήνυμα…