«Οι υπέροχοι Έλληνες» με τα μάτια ενός Γερμανού

17:13 19/7/2013 - Πηγή: Matrix24

Ποιος είναι ο Σεμπάστιαν Σνόι; Γερμανός καμπαρετίστας 40 χρονών και, με εξειδίκευση στα ευρωπαϊκά θέματα. 150 παραστάσεις δίνει το χρόνο, το τελευταίο του πρόγραμμα έχει τον ενδεικτικό τίτλο «Βασικό θέμα η Ευρώπη». Με πολλή φινέτσα αναμοχλεύει την ευρωπαϊκή ιστορία και αναδεικνύει θετικά και αρνητικά των διάφορων λαών που μέχρι σήμερα προσδιορίζουν αλλά και παρεμποδίζουν τη συμβίωση στους κόλπους της ΕΕ. Αυτό είναι και το θέμα του τελευταίου του βιβλίου που μόλις κυκλοφόρησε με τίτλο «Μαθαίνοντας από τον Ναπολέοντα πως αποφεύγει κανείς να πλυθεί». Ο Ναπολέων λοιπόν είχε το ιδιωτικό κουσούρι

να μην πλένει τα πόδια του, συνήθεια που έκανε Τούρκο τη γυναίκα του την Ιωσηφίνα. Και για να αποφεύγει τη γκρίνια της ο Ναπολέων αποδυόταν κάθε τόσο στις κατακτητικές εκστρατείες του επί ευρωπαϊκού εδάφους.

Έλληνες και Γερμανοί

Στο κεφάλαιο «Οι υπέροχοι Έλληνες» διαβάζουμε για τα βάσανα που πέρναγε ο Σωκράτης με τον δικό του Κέρβερο, την Ξανθίππη. Απλά αυτός παρέμενε Ολύμπιος. Ακόμα και όταν η γυναίκα του τού άδειασε το γκιογκιό στο κεφάλι, αυτός αντέδρασε χαριτολογώντας: «Για δες, βρε παιδί μου, όταν η Ξανθίππη αστραποβολεί, πιάνει αμέσως και βροχή.» Ο Σνόι είναι γεμάτος θαυμασμό για τις ιδέες των Ελλήνων, σε μια εποχή που όπως γράφει οι πρόγονοι των σημερινών Γερμανών μόνο να «γρυλίζουν» ήξεραν μέσα στους σκιερούς δρυμούς του Βορρά. Στο κεφάλαιο για τους Έλληνες μιλά με χιούμορ για αρχαία κρουαζιερόπλοια και αυτόματους κρουνούς, για την απαράμιλλη λογική του Αριστοτέλη και τα πλεονεκτήματα του δωδεκάθεου έναντι των βλοσυρών μονοθεϊσμών, για την αρχαία υγιεινή που ισχύει μέχρι σήμερα και για τη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας.

Η χάρη των αρχαίων

Επιλέγουμε ένα σοβαρό απόσπασμα που δίνει απάντηση στο ερώτημα γιατί οι θεωρίες των αρχαίων Ελλήνων δεν ήταν μόνο πρωτοποριακές αλλά και γεμάτες χάρη: «Ίσως οι αρχαίες θεωρίες να ήταν τόσο κομψές μεταξύ άλλων και επειδή οι Έλληνες έδιναν πάντα μεγάλη σημασία στο να τις μεταδίδουν στον άλλο. Η κυοφορία των ιδεών δεν γινόταν στο εργαστήριο ή στο περίκλειστο δωμάτιο του ειδικού, αλλά μόνιμα με την παρουσία κοινού σε δρόμους και πλατείες. Και το κοινό ήθελε να ψυχαγωγηθεί. Ο ιστορικός της επιστήμης Νόρμπερτ Φρέζε αποκαλεί τον κλασσικό αρχαίο φιλόσοφο ή μαθηματικό ένα τζέντλεμαν λόγιο που δεν ερευνά επειδή τον χρηματοδοτεί, όπως γίνεται συχνά σήμερα, κάποιο συγκρότημα ή κάποιο ίδρυμα, αλλά επειδή επιλέγει ο ίδιος ελεύθερα την έρευνα. Εντυπωσιάζει με την καλή του παρουσία, τη σπιρτάδα της ομιλίας και της πειθούς. Στην ουσία οι ομιλίες των αρχαίων φιλοσόφων ήταν πρόδρομοι των σημερινών sience slams, στις οποίες συγγραφείς παρουσιάζουν τα βιβλία τους στο κοινό και αυτό αποφασίζει σε ποιον θα μείνει ως το τέλος και ποιον θα επευφημήσει. Όποιος διετέλεσε πλανόδιος μουσικός ή ζονγκλέρ σε κάποιο πεζόδρομο ξέρει πόσο εύκολα το κοινό γοητεύεται από κάποιον αλλά και πόσο εύκολα του γυρίζει την πλάτη. Όποιος δεν κάνει καλά τη δουλειά του ή δεν ξέρει πώς να δώσει στους άλλους να την καταλάβουν, πολύ γρήγορα θα μείνει μπουκάλα. Γι αυτό οι διδασκαλίες των Ελλήνων είναι πάντα τόσο συναρπαστικές».