Όσα δεν είδαμε πίσω από το σπασμένο δάχτυλο του Β. Καπερνάρου

14:21 1/2/2013 - Πηγή: Matrix24

Στοιχείο πρώτο, φαίνεται ότι σιγά-σιγά καταρρίπτεται ο ισχυρισμός πως η Ελλάδα δεν μπορούσε σε καμία περίπτωση να ανακοινώσει ανοιχτά ότι έχει στα χέρια τη λίστα Λαγκάρντ και δρομολογεί την αξιοποίησή της διότι κάτι τέτοιο θα στεκόταν εμπόδιο στις διαπραγματεύσεις Ελλάδας-Ελβετίας για την επίτευξη συμφωνίας που αφορούσε τον έλεγχο των ελληνικών καταθέσεων. Τόσο τα έγγραφα του κ. Στουρνάρα

που διαβιβάστηκαν στη Βουλή για όλα τα βήματα που ακολούθησε το υπουργείο Οικονομικών προκειμένου η λίστα Λαγκάρντ να διαβιβαστεί εκ νέου στην Αθήνα τον περασμένο Δεκέμβριο, όσο και οι καταθέσεις δύο τουλάχιστον μαρτύρων κατέδειξαν ότι η αξιοποίηση της λίστας δεν θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στις διαπραγματεύσεις αυτές. Πρόκειται για την παραδοχή εκ μέρους του πρώην Γενικού Γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών Ηλία Πλασκοβίτη ότι ουδέποτε είχε προβληθεί η αξιοποίηση της λίστας Λαγκάρντ ως εμπόδιο στις διαπραγματεύσεις από την πλευρά της Ελβετίας. Στο ίδιο κλίμα ήταν και η κατάθεση της αναπληρώτριας Διευθύντριας του Τομέα Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων του υπουργείου Οικονομικών κ. Πιτένη η οποία ανέφερε στην προανακριτική επιτροπή ότι τέτοιο θέμα δεν είχε τεθεί από την πλευρά της Ελβετίας και επισήμανε ότι στη βάση διακρατικών συμφωνιών με την Γαλλία η Ελλάδα μπορούσε να ζητήσει και πάρει-όπερ και εγένετο-την επίμαχη λίστα από το Γαλλικό υπουργείο Οικονομικών. Το στοιχείο αυτό φαίνεται να επιβεβαιώνει και η ανταλλαγή επιστολών του κ. Στουρνάρα με τον Γάλλο ομόλογο του, όταν τον περασμένο Δεκέμβριο έφτασε τελικά στην Αθήνα για μια ακόμη φορά η λίστα. Το ακριβές περιεχόμενο των επιστολών είναι θέμα χρόνου να βγει στη δημοσιότητα από τον ΣΥΡΙΖΑ που τις έχει στα χέρια του μετά από αίτημα που είχε υποβάλει στον κ. Στουρνάρα στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου.

Γιατί όμως έχει τόση σημασία το στοιχείο αυτό; Τα τελευταία 24ωρα βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν σταματούν να επισημαίνουν ότι η λίστα Λαγκάρντ έμεινε στο σκοτάδι για μήνες και απεκρύβη η ύπαρξη της από τους υπουργούς Οικονομικών κ.κ. Γ. Παπακωνσταντίνου και Ε. Βενιζέλο, με τον δεύτερο μάλιστα να έχει δηλώσει ότι η ελληνική κυβέρνηση αντιμετώπιζε το ενδεχόμενο ναυαγίου των διαπραγματεύσεων με την Ελβετία. Και αυτό διότι αν έβγαινε στο φως πως η Ελλάδα έχει στα χέρια της τα ονόματα Ελλήνων καταθετών στην HSBC ίσως έχανε την ευκαιρία να λάβει τα στοιχεία για το σύνολο των ελλήνων καταθετών στο σύνολο των ελβετικών τραπεζών. Αν αποδειχθεί ότι τελικά δεν έχει βάση το συγκεκριμένο επιχείρημα τότε στην καλύτερη περίπτωση μπαίνει στο κάδρο των ευθυνών και ο κ. Βενιζέλος.

Το δεύτερο στοιχείο που αναδείχθηκε από τις μέχρι σήμερα εργασίες της προανακριτικής επιτροπής είναι πως οι βουλευτές της ΝΔ, της ΔΗΜΑΡ και του ΠΑΣΟΚ θα κάνουν ότι είναι δυνατό να επικεντρώσουν το ενδιαφέρον και τον έλεγχο στο πρόσωπο του κ. Παπακωνσταντίνου. Για το λόγο αυτό επισπεύδεται η προσέλευση στην Επιτροπή όλων των συνεργατών του κ. Παπακωνσταντίνου την εποχή της παντοδυναμίας του στο υπουργείο προκειμένου να απαντήσουν στο ένα και κύριο ερώτημα. Ποιος δηλαδή είναι εκείνος στον οποίο ο τότε υπουργός Οικονομικών εμπιστεύθηκε για φύλαξη το CD που μας έστειλαν οι Γάλλοι το 2010 αλλά στη συνέχεια χάθηκε για να φτάσει η Ελλάδα στη δεινή θέση να απευθυνθεί θεσμικά πλέον στο Γαλλικό υπουργείο Οικονομικών και να παραδεχθεί ότι το πολιτικό προσωπικό της δεν διαφύλαξε το υλικό που οι Γάλλοι μας εμπιστεύθηκαν ως ένα πρώτο εργαλείο για την πάταξη της φοροδιαφυγής. Με την ευκαιρία της αναφοράς της συνδρομής εκ μέρους της Γαλλίας δεν πρέπει να μην επισημανθεί ότι στην πρώτη προσπάθεια της Ελλάδας να λάβει τη λίστα Λαγκάρντ ενεπλάκησαν μυστικές υπηρεσίες οι οποίες με παράτυπες διαδικασίες παρέλαβαν το επίμαχο αρχείο. Μια ΕΥΠ που ενημερώθηκε από την τηλεόραση για την συνέντευξη Falciani. Μια ΕΥΠ που ανέλαβε την πρωτοβουλία να διερευνήσει την πρόθεση των Γαλλικών μυστικών υπηρεσιών να φτάσει το αρχείο και στα χέρια της Ελλάδας. Ένας πρέσβης που παίρνει τελικά το CD και εκτός των προβλεπόμενων διαδικασιών (πρωτόκολλο παράδοσης – παραλαβής, ενημέρωση υπουργείου Εξωτερικών κλπ) το στέλνει με μυστικότητα αυθημερόν με κλητήρα από το Παρίσι στην Αθήνα για να υπογράψει μια Διευθύντρια του τότε υπουργού Οικονομικών σε ένα λευκό χαρτί ότι το παρέλαβε. Εκτός πρωτοκόλλου, εκτός των διαδικασιών που πρέπει να περιβάλλουν την έλευση ενός εγγράφου σε δημόσιο φορέα. Αυτά όμως έγιναν το 2010. Το 2012 που ο Γιάννης Στουρνάρας ζήτησε εν νέου τη λίστα. Τα πράγματα ήταν αλλιώς. Το κλίμα διαφορετικό. Και ο θόρυβος τόσο μεγάλος που οδήγησε χωρίς δεύτερη σκέψη την κυβέρνηση να κινηθεί περισσότερο θεσμικά χωρίς τη συνδρομή της Ελληνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.

Μπορεί όλα τα παραπάνω που ξετυλίγονται σιγά σιγά από το κουβάρι της προανακριτικής επιτροπής, να κρύφτηκαν για λίγες ώρες πίσω από το σπασμένο δάχτυλο του παρορμητικού βουλευτή των ΑΝΕΛ Βασίλη Καπερνάρου. Όμως το κάδρο των ευθυνών ξεκίνησε να φιλοτεχνείται.