Όσα δεν φτάνει η αλεπού (… τα ελληνικά πολιτικά κόμματα), τα κάνει κρεμαστάρια…

07:05 21/5/2014 - Πηγή: Matrix24

Αλήθεια, πως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί όλη αυτή η προσπάθεια που καταβάλλουν οι ηγεσίες των ελληνικών πολιτικών κομμάτων (και δη των παλαιοτέρων) εν μέσω κρίσης και οξείας ανέχειας, να επιχειρούν να αναλύσουν τα αποτελέσματα του Α’ γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών κατά πως τα συμφέρει και κατά πως τα ευνοεί; Αν δεν είναι αχαρακτήριστο, καθώς, αυτά – τούτα τα ίδια διατυμπάνιζαν με όση δύναμη τους έχει απομείνει ότι …«η αυτοδιοίκηση είναι ανεξάρτητη και δεν μπορούν να εξαχθούν πολιτικά συμπεράσματα» τότε, σίγουρα, είναι απαράδεκτο και προσβλητικό για τον ελληνικό λαό που το ανέχεται. Είναι

προφανές, πάντως, ότι… «το κόκκινο» που έχει ανάψει ενόψει του Β’ γύρου και των κρίσιμων, πράγματι, ευρωεκλογών που θα καταδείξουν το μέγεθος, -την ποιότητα και το βάθος, του μηνύματος και το αν έχει επέλθει σοβαρή αλλαγή στους συσχετισμούς των πολιτικών δυνάμεων, τα δικαιολογεί, τρόπον τινά, όλα ή μπορεί και να τα ανεχτεί, αρκεί να τελειώνει γρήγορα κι αυτή η βάσανος και να μην αφήσει μεγαλύτερα μαύρα στίγματα στο, ήδη, αρρωστημένο «σώμα» της χώρας.

«Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια!», λοιπόν, και όπου… «αλεπού» άρχισε να βλέπεις τις ηγεσίες των πολιτικών κομμάτων στην Ελλάδα που έχουν - δεν έχουν (!), βλέπουν – δεν βλέπουν (!!), λαμβάνουν – δεν λαμβάνουν (!!!), όλες τους είναι κερδισμένες και (πως γίνεται;) καμία δεν βρίσκεται να χάνει παρά τα όσα τραγικά γίνονται και συμβαίνουν. Πρόκειται, πάλι, γι’ αυτόν τον «ιδιότυπο αυτισμό» της ελληνικής πολιτικής ζωής και του ελληνικού παλαιοκομματισμού εν γένει που, κατά τις ανεξάντλητες χάριτές τους, όταν βλέπουν… «πλούσιο τσαμπί» και δεν το φτάνουν χρησιμοποιούν κάθε πιθανό και απίθανο μέσο, ώστε, να «κρεμαστούν» και να απολαύσουν τη νοστιμιά του. Παρ’ όλα αυτά, όμως, κανένα «τσαμπί» δεν τους ανήκει, καθώς, το «αμπέλι», είναι σαφές, ανήκει σε άλλον και (για να πούμε και το χειρότερο), κρεμιούνται δεν κρεμιούνται στη σημερινή συγκυρία δεν μπορούν να πιάσουν τίποτε για τον απλούστατο λόγο ότι το «αμπέλι» από αμέλεια ή εγκληματική επιπολαιότητα ξεράθηκε και τα «τσαμπιά» που δύναται να προσφέρει είναι, είτε, ανύπαρκτα, είτε, ολότελα μαραγκιασμένα και ακατάλληλα προς βρώσιν.

Όθεν, ματαίως θα περιμένουν οι έλληνες πολίτες να καταλάβουν τα σημερινά κόμματα το «μήνυμα» που θα στείλουν οι ίδιοι και την ερχόμενη Κυριακή. Πλην δραματικής ανατροπής που δεν προβλέπεται για μια σειρά από λόγους, ο κυριότερος των οποίων είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «ταβάνωσε» τη δυναμική του και διασπείρει δυνάμεις σε μικρότερα κόμματα, θα λάβει χώρα περίπου το «ίδιο έργο» : όλοι θα είναι κερδισμένοι και «ούτε γάτα – ούτε ζημιά» : η θλιβερή ζωή των ελλήνων θα συνεχίσει να εξελίσσεται σύμφωνα τα μέτρα και τα σταθμά που έχει επιβάλλει ο διεθνής παράγοντας με τους εποπτικούς πολιτικούς και οικονομικούς μηχανισμούς και μια μερική ανακατάταξη πολιτικών δυνάμεων που θα έχει να κάνει περισσότερο με την «αναδίπλωση» και όχι την «ανατροπή» της πολιτικής κατάστασης. Αν παραδόξως, πάλι, συμβεί η «ανατροπή» που όλοι επιθυμούν και θέλουν (αλλά, παραδόξως όλοι υπολογίζουν σ’ όλους τους άλλους να την ξεκινήσουν), τότε, θα χρησιμοποιηθεί ως ισοζύγιο το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών που, ως φαίνεται, κινείται μέσα στο όριο της συστημικής θέασης και δεν απειλεί παραπέρα οφίτσια και κεντρικές πολιτικές. Ως εκ τούτου, η …«αλεπού» (για άλλη μια φορά), θα μπει στο «αμπέλι» και θα κρεμιέται να φτάσει έχει δεν έχει «σταφύλια»…

Υ.Γ.: Θα πρέπει να τονιστεί εδώ ότι όσο κι αν ορισμένοι αναμένουν ταχύτατες εξελίξεις ή και εκλογές στη χώρα τούτες δεν θα υπάρξουν. Πλην μιας ανατροπής (που κι αυτή είναι μέσα), αυτές θα πραγματοποιηθούν σε μια παράλληλη πορεία με την «διευθέτηση του ελληνικού χρέους» που είναι και το πιο μείζον εθνικό ζήτημα και ζητούμενο.