Ρομέν Γαβράς: Η δημοκρατία είναι ένα ελληνικό ανέκδοτο

08:34 30/10/2013 - Πηγή: Matrix24

Ο Ρομέν Γαβράς γεννήθηκε (το 1981) και μεγάλωσε στο Παρίσι, αλλά του αρέσει η Ελλάδα, θυμάται τα καλοκαίρια με τους παππούδες του στην Πελοπόννησο και παρά το ότι είναι κατά το ήμισυ Γάλλος, αισθάνεται Έλληνας. Η επόμενή του δουλειά αφορά στο Αφγανιστάν και όπως είπε «φτιάχνω ένα φιλμ παράλογο, γιατί αυτό που γίνεται είναι παράλογο».

«Δεν έχω ψηφίσει ποτέ στη ζωή μου. Πιστεύω ότι η δημοκρατία είναι ένα ελληνικό ανέκδοτο. Ακόμη και στην

αρχαία Ελλάδα υπήρχαν 10.000 Αθηναίοι και 50.000 δούλοι. Σήμερα αν έχεις χρήματα μπορείς να αγοράσεις ΜΜΕ που χειραγωγούν τους πολίτες. Δεν είναι αυτό δημοκρατία, είναι απάτη και εγώ δεν μπορώ να συμβιβαστώ με το λιγότερο κακό» είπε ο τολμηρός και ανατρεπτικός νέος σκηνοθέτης. Ο Ρομέν Γαβράς, δεν θέλει να εξηγεί γιατί χρησιμοποιεί τόση βία στις δουλειές του. «Η βία είναι θέμα ορισμού και αντίληψης και βία είναι πολλές εικόνες της κοινωνίας στην οποία ζούμε» τόνισε στη συζήτηση στη Στέγη.

Ένας ρεαλιστής του κινηματογραφικού φακού

Ο γιος του Κώστα Γαβρά, αποτυπώνει στα έργα του με απόλυτο ρεαλισμό, τη σύγχυση και τη βία που επικρατεί στα σύγχρονα αστικά κέντρα και τη σχέση του πολίτη με την εξουσία. Άρχισε σε νεαρή ηλικία να σκηνοθετεί ταινίες μικρού μήκους, ενώ αργότερα δημιούργησε την ομάδα κινηματογραφιστών σκιαγραφώντας τη hip hop σκηνή του Παρισιού, απέσπασε μια σειρά βραβείων στα UK MVA 2012, μεταξύ των οποίων αυτά του καλύτερου σκηνοθέτη, του βίντεο της χρονιάς και του καλύτερου pop βίντεο.

Το αμφιλεγόμενο βίντεό του, «Stress», για το κομμάτι των Justice, σημείωσε ρεκόρ επισκεψιμότητας στο YouTube, ενώ το βίντεο κλιπ που δημιούργησε για το κομμάτι «Born Free» της M.I.A., προκάλεσε ακόμα μεγαλύτερη διαμάχη, πυροδοτώντας το πρώτο πολιτικό ντιμπέιτ αυτού του είδους στο διαδίκτυο. Δική του δημιουργία είναι και το βίντεο κλιπ για το «No Church In The Wild», στο οποίο καταγράφει την εξέγερση στα αστικά κέντρα, μέσα από τις συμμορίες του Παρισιού, την αστυνομική βία και την οργή των διαδηλωτών.

Στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, «Notre Jour Viendra» (Θα έρθει η μέρα και για εμάς), με πρωταγωνιστή τον Βενσάν Κασέλ έβαλε στο στόχαστρό του τον σύγχρονο ρατσισμό.

Λέγοντας τα πράματα με το όνομά τους

«Η άνοδος της άκρας δεξιάς είναι φυσική, επειδή οι κυβερνήσεις δεν κατόρθωσαν να έχουν την αρμόζουσα πολιτική και επειδή είτε στη Γαλλία, είτε στην Ελλάδα, ή την Αγγλία πρέπει να είναι κανείς ηλίθιος για να πει ότι οι κυβερνήσεις είναι καταπληκτικές. Έτσι οι άνθρωποι πάνε προς την άκρα δεξιά και την άκρα αριστερά. Το πρώτο πράγμα που είναι ορατό είναι ο αλλοδαπός, ο ξένος. Αν κάποιος ξένος μου κλέβει τη δουλειά μου, γίνεται στόχος, είναι η πιο εύκολη συμπεριφορά. Ενώ οι μετανάστες είναι το αποτέλεσμα της δυτικής πολιτικής. Οι Αφγανοί μετανάστες έρχονται στην Ευρώπη, επειδή οι ΗΠΑ πήγαν να βιάσουν το Αφγανιστάν και αυτό δημιούργησε μεταναστευτικά ρεύματα. Οι άνθρωποι αυτοί δεν μένουν στις χώρες τους διότι, Ευρώπη και Αμερική βιάζουν και καταπατούν συνεχώς αυτές τις χώρες. Είναι απλοϊκή αυτή η εικόνα,αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Πάντως είναι πολύ περίεργο να βλέπεις τη Χ.Α. στην Ελλάδα, που υιοθετεί γερμανικές ιδεολογίες, ενώ η Γερμανία βιάζει και καταπατάει την Ελλάδα. Υπάρχει μεγάλη σύγχυση στα παιδιά που την ακολουθούν» σημείωσε ο Ρομέν Γαβράς σχολιάζοντας την άνοδο της άκρας δεξιάς στην Ευρώπη.

Οι ταινίες του έχουν ντοκουμενταρίστικο ύφος με αποτέλεσμα να μην διακρίνεις αν πρόκειται για μια ιδιαίτερη σκηνοθετική ματιά ή για δημοσιογραφική καταγραφή. Μετά την προβολή του βίντεο Stress, οι μισές γαλλικές εφημερίδες τον αποκαλούσαν ρατσιστή και άλλες μισές αναρχικό.

Η «δικτατορία» στην έβδομη Τέχνη

«Μικρός ήθελα να γίνω δικτάτορας και αφού δεν έγινα, έγινα σκηνοθέτης που είναι το ίδιο σε ένα μικρόκοσμο. Σε μια ταινία σε ένα πλατό δεν έχουμε δημοκρατία, δεν δίνει ο καθένας την γνώμη του, δεν τα βγάζεις έτσι πέρα. Έχω μία ομάδα πολύ δεμένη, δουλεύουμε πάνω από δέκα χρόνια μαζί και δεν έχουμε συγκρούσεις» είπε ο βραβευμένος σκηνοθέτης και συμπλήρωσε: «όταν ήμουν μικρός 15, 16 ετών δεν έδειχνα τίποτα στον πατέρα μου διότι ντρεπόμουν, δεν είδε ποτέ την πρώτη μου ταινία. Παρά το ότι δεν πολυκαταλάβαινε αυτά που έκανα, πάντα με ενθάρρυνε. Στη συνέχεια που έκανα τα βίντεο κλιπ με υποστήριξε πολύ. Πάντα μου έλεγε ότι το καλύτερο είναι να μιλάει κανείς όσο το δυνατόν λιγότερο στα μέσα ενημέρωσης».

Σχολιάζοντας τον σύγχρονο κινηματογράφο ο Ρομέν Γαβράς τόνισε: «ο κινηματογράφος του Χόλιγουντ φοβάται, δεν είναι τολμηρός, το βλέπουμε αυτό στις σημερινές ταινίες και στον ευρωπαϊκό κινηματογράφο το βλέπουμε. Οι ταινίες του 60, του 70 και του 80 ήταν διαφορετικές, σήμερα υπάρχει αυτή η ηθική και ο πουριτανισμός, που τον χαρακτηρίζει. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για τον κινηματογράφο από τον πουριτανισμό του Χόλιγουντ».