Σύγκρουση με φόντο τον Καραμανλή

08:39 7/3/2013 - Πηγή: Matrix24

Η αντίληψη, το πολιτικό έργο, αλλά και οτιδήποτε συμβόλιζε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, έγιναν χθες αφορμή, στο Μέγαρο Μουσικής, προκειμένου ο Αντώνης Σαμαράς και ο Αλέξης Τσίπρας να διασταυρώσουν τα ξίφη τους, εμμέσως πλην σαφέστατα.

Ο «διαχωρισμός» του Τσίπρα

Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, όπως είχε προαναγγείλει το matrix24.gr,

προέβη σε διαχωρισμό των δύο περιόδων του Καραμανλή: του προδικτατορικού και του μεταπολιτευτικού. «Το 1974 στην Ελλάδα επέστρεψε ένας ξεχωριστός Καραμανλής», είπε ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος, με πλάγιες αλλά σαφείς αιχμές, επιχείρησε έναν ακόμη διαχωρισμό: του Καραμανλή από τον σημερινό ηγέτη της ΝΔ και πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά. «Ο συντηρητικός πολιτικός Καραμανλής, λοιπόν, είναι μεν συντηρητικός αλλά δεν παύει να είναι πολιτικός. Θέλει να έχει την ευθύνη των πολιτικών επιλογών η πολιτική εξουσία και η δομή ενός συντεταγμένου κοινοβουλευτισμού», επισήμανε ο Αλέξης Τσίπρας, «καρφώνοντας» τον Αντώνη Σαμαρά για τις «υπερεξουσίες» της τρόικας. Μάλιστα, σε μία συγκυρία που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στοχοποιήσει την κυβέρνηση για «διαπλοκή με συμφέροντα», ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επισήμανε ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήθελε «η πολιτική να έχει τον πρώτο ρόλο, να εξασφαλίζει τη σταθερότητα, και στα πλαίσια αυτά την οριοθέτηση του δημόσιου συμφέροντος απέναντι στα πολλά μικρότερα ή μεγαλύτερα ιδιωτικά συμφέροντα». Παράλληλα, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ έθεσε σε αντιδιαστολή την σημερινή κυβερνητική πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων με τον «κρατισμό» και τη «σοσιαλμανία» του ιδρυτή της ΝΔ. «Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε συλλάβει πως κάθε μεγάλη προσπάθεια αλλαγής και μεταρρύθμισης, μπορεί να ξεκινήσει μόνο από το Δημόσιο και ειδικά από τη δημόσια διοίκηση», είπε χαρακτηριστικά.

Και «Καραμανλικά» όρια από Σαμαρά

Έτοιμη απάντηση είχε ο Πρωθυπουργός στο, προσεκτικό πάντως, «άνοιγμα» Τσίπρα προς Καραμανλικούς.

Ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος του Αντώνη Σαμαρά, κατά τη χθεσινή εκδήλωση για τη μνήμη του Κωνσταντίνου Καραμανλή, δεν ήταν άλλος από το πώς θα απαντούσε στην επιχείρηση γοητείας του μεσαίου, καραμανλικού χώρου που έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετό διάστημα ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας.

Το «τεχνικό» ζήτημα λύθηκε με τον κ. Σαμαρά να τοποθετείται τελευταίος και όχι να ανοίγει, ως τύποις οικοδεσπότης, την εκδήλωση.

Το πολιτικό, πάλι, επιχειρήθηκε να απαντηθεί με δύο κυρίαρχους τρόπους:

- αφενός με την απόρριψη της επιχειρηματολογίας της Αριστεράς, την οποία επανέλαβε χθες και ο κ. Τσίπρας, περί «άλλου» Καραμανλή κατά την προδικτατορική περιόδου και «άλλου» κατά τη Μεταπολίτευση

- αφετέρου με την ανάδειξη του «ανήκομεν εις την Δύσιν» αλλά και της ενίσχυσης των υποδομών που επεδίωξε προδικτατορικά ο Καραμανλής ως ειδοποιών διαφορών με το σημερινό δόγμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Με άλλα λόγια, ο κ. Σαμαράς επιχείρησε να προβάλλει στο σήμερα την πολιτική παρακαταθήκη του Κωνσταντίνου Καραμανλή, δε μία σαφή προσπάθεια να αναδείξει ως μοναδικό διάδοχο της πολιτικής κληρονομιάς του τη Νέα Δημοκρατία και, παράλληλα, να κάψει τις γέφυρες που επεχείρησε να ρίξει το προηγούμενο διάστημα ο ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα, ο κ. Σαμαράς απέφυγε τους νοσταλγικούς τόνους και, αντίθετα, προέβαλε έναν μαχητικό – επιθετικό Καραμανλή, αντίστοιχα προκειμένου να αιτιολογήσει και τη σημερινή σκληρή κυβερνητική στάση έναντι σειράς προβλημάτων.

«Δεν ήταν «άλλος ο Καραμανλής» την πρώτη οκταετία κι «άλλος» τη δεύτερη. Αυτός ο μύθος μειώνει το έργο του στα μίζερα μέτρα εκείνων που ήταν αντίθετοί του – έτσι κι αλλιώς – και στην πρώτη οκταετία και στη δεύτερη!», επεσήμανε ο κ. Σαμαράς, σε μία ευθεία απάντησε σε όσα νωρίτερα είχε επισημάνει ο κ. Τσίπρας, διακρίνοντας σαφώς τις δύο περιόδους διακυβέρνησης του Κ. Καραμανλή.

Ωστόσο, η «επίθεση» προς τον ΣΥΡΙΖΑ και, ταυτοχρόνως, η προσπάθεια περιχαράκωσης του «νεοδημοκρατικού» ακροατηρίου εξαπολύθηκε στο κλείσιμο της χθεσινής ομιλίας του Πρωθυπουργού στο Μέγαρο Μουσικής. «Τον Κωνσταντίνο Καραμανλή τον τιμούν σήμερα οι κάποτε αντίπαλοί του. Στα λόγια τουλάχιστον. Γιατί το έργο του – φοβάμαι πολλές φορές – εξακολουθούν να μη το καταλαβαίνουν» επεσήμανε ο Πρωθυπουργός, εξηγώντας:

ñ Όταν προσπαθούμε να μείνουμε στην Ευρώπη – και το καταφέρνουμε ενώ πολλοί μας είχαν «τελειωμένους» μέχρι πριν λίγο – τιμούμε την κληρονομιά του Καραμανλή και υπηρετούμε το εθνικό συμφέρον.

ñ Όταν προσπαθούμε να επαναφέρουμε την Ελλάδα σε τροχιά ανάπτυξης, να φέρουμε επενδύσεις, να ξεπεράσουμε αγκυλώσεις και να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας, διδασκόμαστε από την κληρονομιά του Καραμανλή και υπηρετούμε το εθνικό συμφέρον.

ñ Όταν αποκαθιστούμε το νόμο και πολεμάμε την ανομία, συνεχίζουμε την κληρονομιά του Καραμανλή και υπηρετούμε τη δημοκρατία.

ñ Όταν πασχίζουμε να πιάσουμε τους στόχους της δημοσιονομικής εξυγίανσης, ώστε η χώρα να μη ζει πέρα από τις δυνάμεις της και να απαλλαγεί από δεσμεύσεις και μνημόνια, συνεχίζουμε το έργο του και υπηρετούμε τη χώρα.

ñ Όταν τολμούμε μεταρρυθμίσεις ως χθες αδιανόητες, τιμούμε την κληρονομιά του Καραμανλή και υπηρετούμε το αύριο της χώρας.

ñ Όταν ενώνουμε όλους εκείνους που έχουν στέρεη αναφορά το συμφέρον της Ελλάδας και αδιαπραγμάτευτο προσανατολισμό την Ευρωπαϊκή μας προοπτική, τιμούμε τις παρακαταθήκες του Καραμανλή και υπηρετούμε το Έθνος και τη Δημοκρατία.

Καταλήγοντας, ο κ. Σαμαράς δεν προσπάθησε να κλείσει την ιδεολογική ψαλίδα από την Αριστερά. Ούτε επέλεξε ως φινάλε μία από τις ενωτικού χαρακτήρα πρωτοβουλίες που ανέλαβε ο Καραμανλής. Αντιθέτως, επιχειρώντας μία σαφή ταύτιση με τη σημερινή κατάσταση, ο κ. Σαμαράς υπογράμμισε ότι ο «εθνάρχης» δεν χαρίστηκε σε κανέναν, «ήξερε να πολεμάει αλλά και να ενώνει». Ο Πρωθυπουργός κατέληξε, δε, με μία τοποθέτηση που δεν επέτρεψε οποιαδήποτε παρανόηση: «Κι όταν οι ίδιες δυνάμεις που τότε πολέμησαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, μας αντιμετωπίζουν σήμερα με την ίδια πολεμική, τις ίδιες λαϊκίστικες κραυγές και τους ίδιους άδικους χαρακτηρισμούς, τότε είμαστε ακόμα πιο σίγουροι ότι τιμούμε την κληρονομιά του και συνεχίζουμε το έργο του».