Τελευταίο αντίο στον Βασίλη Αυλωνίτη

07:51 10/3/2014 - Πηγή: Matrix24

Ο Βασίλης Αυλωνίτης γεννήθηκε την πρωτοχρονιά του 1904 στο Θησείο όπου και μεγάλωσε. Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε το 1924 στην οπερέτα του Ν. Χατζηαποστόλου «Το κορίτσι της γειτονιάς».

Στη συνέχεια συνεργάστηκε με διάφορους θιάσους σε οπερέτες και κωμωδίες, μέχρι το 1928, οπότε και στράφηκε προς την επιθεώρηση επικεφαλής δικού του θιάσου.

Τον πυροβόλησαν επί σκηνής

Τον Αύγουστο του 1931, παραλίγο να τον σκοτώσει σφαίρα

από θερμόαιμο οπαδό ομάδας φιλελευθέρων, «Βενιζελικών», που εισέβαλε στο θέατρο που έπαιζε τότε στην επιθεώρηση «Κατεργάρα» και άρχισε να πυροβολεί θεωρώντας ότι σατιριζόταν ο τότε πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος.

Από την εισβολή αυτή τραυματίσθηκαν κάποιοι θεατές ενώ σκοτώθηκε ο τεχνικός του θεάτρου. Στη συνέχεια από τις ανακρίσεις που ακολούθησαν θεωρήθηκε ότι υπαίτια ήταν η σάτιρα και όχι οι δράστες. Τότε εκδόθηκε και ο γνωστός νόμος «περί τύπου» που περιελάμβανε και το θέατρο στην επακόλουθη λογοκρισία.

Το 1934 συμμετείχε σε επιθεωρήσεις του θεάτρου Περοκέ, ενώ νωρίτερα έκανε δικό του θίασο. Την περίοδο του ’40 σχημάτισε θίασο με τον Κυριάκο Μαυρέα και ερμήνευσε το στρατιώτη Πολυχρόνη Περονόσπορο στο ηθογραφικό χρονικό «Από την Αλβανία στο Ρίμινι». Υπήρξε για πολλά χρόνια βασικό στέλεχος των επιθεωρησιακών θιάσων του θεάτρου Ακροπόλ και διετέλεσε καλλιτεχνικός διευθυντής του (1956-61).

Ο τελευταίος του θίασος συγκροτήθηκε με τον Κώστα Χατζηχρήστο, το 1967-68. Μαζί περιόδευσαν σε πολλές επαρχιακές πόλεις, αλλά λόγοι υγείας τον ανάγκασαν να διακόψει την περιοδεία. Υπηρέτησε με συνέπεια και αφοσίωση όλα τα είδη του θεάτρου. Kηδεύτηκε στο Β” Νεκροταφείο στα Πατήσια .

Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1929 στην ταινία του Αχιλλέα Μαδρά, «Μαρία Πενταγιώτισσα», ενώ ακολούθησαν δεκάδες άλλες, έως το 1970, όπως «Η αριστοκράτισσα κι ο αλήτης, όπου εμφανίστηκε στον τελευταίο του ρόλο». Λίγες μέρες μετά την ολοκλήρωσή αυτής της ταινίας στις 10 Μαρτίου του 1970, πέθανε από καρδιακή προσβολή. Συνολικά πρωταγωνίστησε ή εμφανίστηκε σε μικρότερους ρόλους σε 75 ταινίες. Είχε ήρεμη προσωπική ζωή και δεν παντρεύτηκε ποτέ.

Θα μείνει αξέχαστος στον κινηματογράφο σε ταινίες όπως: «Μια ζωή την έχουμε», «Το αμαξάκι, «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο» «Οι γαμπροί της Ευτυχίας», «Ο λεφτάς», «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός» κ. ά.

Ύστερα από 22 χρόνια

Την ίδια ημερομηνία 22 χρόνια αργότερα, στις 10 Μαρτίου 1992 έφυγε μετά από πολύμηνη ασθένεια και νοσηλεία στο νοσοκομείο «Σωτηρία», σε ηλικία 67 ετών, ο Γιώργος Ζαμπέτας.

Από τραγική σύμπτωση, την ίδια ημερομηνία (10 Μαρτίου) πέθανε και ο και ο γιος του, Μιχάλης Ζαμπέτας, το 2008.