«Θερίζουν» οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις

17:42 18/11/2013 - Πηγή: Matrix24

Με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία, οι θάνατοι στην Ελλάδα κάθε χρόνο από ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις υπολογίζονται σε 3.000, παρουσιάζοντας αυξητική τάση, με το κόστος νοσηλείας για τα άτομα που προσβάλλονται από ενδονοδοκομειακές λοιμώξεις να ξεπερνά ετησίως 1,2 δισ. ευρώ, δήλωσε ο καθηγητής Παθολογίας-Λοιμωξιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και διευθυντής της Δ’ παθολογικής κλινικής του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Χαϊδαρίου «Αττικόν» Γεώργιος Πετρίκκος, σε συνέντευξη

Τύπου με αφορμή τη σημερινή ευρωπαϊκή ημέρα κατά των αντιβιοτικών.

Η αντοχή στις λοιμώξεις είναι αποτέλεσμα της κατάχρησης και υπερκατανάλωσης των υπαρχόντων αντιβιοτικών, εξαπλώνεται ταχύτατα εξαιτίας της έντονης μετακίνησης ατόμων μεταξύ των διαφόρων χωρών για λόγους τουριστικούς, ιατρικούς ή οικονομικούς, ανέφερε ο καθηγητής Μικροβιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθανάσιος Τσακρής, υπογραμμίζοντας την αναγκαιότητα λήψης μέτρων για τον περιορισμό εξάπλωσης της αντοχής των μικροβίων.

Το υπουργείο Υγείας, όπως ανακοίνωσε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης η υφυπουργός Υγείας Ζέττα Μακρή, , προχωρά σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο του Cambridge της Μεγάλης Βρετανίας για την εφαρμογή στην Ελλάδα πρωτοκόλλου δράσης, που έχει εφαρμοσθεί στο Cambridge, μηδενίζοντας τις ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις. Το πρωτόκολλο θα εφαρμοσθεί πιλοτικά στο νοσοκομείο «Αττικόν» και θα είναι διάρκειας εννέα μηνών.

«Ο έλεγχος των λοιμώξεων που συνδέονται με τη νοσηλεία των ασθενών στους χώρους Παροχής Υγείας αποτελεί βασική αρμοδιότητα και ευθύνη των Διοικήσεων», σημείωσε η κ. Μακρή.

Η χώρα μας, τόνισε η υφυπουργός Υγείας, εμφανίζεται μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών με το υψηλότερο ποσοστό νοσοκομειακών λοιμώξεων, με τη μεγαλύτερη συχνότητα απομόνωσης πολυανθεκτικών παθογόνων, αλλά και με το υψηλότερο ποσοστό χρήσης αντιβιοτικών στον νοσοκομειακό χώρο. Επιπλέον η μικροβιακή αντοχή στη χώρα μας δεν περιορίζεται σε κλινικά τμήματα υψηλού κινδύνου όπως στις μονάδες εντατικής νοσηλείας, αλλά αφορά πλέον και τους ασθενείς που νοσηλεύονται σε κοινούς θαλάμους, σε ιδρύματα χρόνιων πασχόντων αλλά και σε κέντρα φυσικής αποκατάστασης.