Το ξερίζωμα του ναζισμού μονοπωλεί τις ειδήσεις, και ΚΑΛΑ κάνει!

07:21 2/10/2013 - Πηγή: Matrix24

Από το Σάββατο (29/9) τα ξημερώματα η Ελλάδα ζει στο ρυθμό των αποκαλύψεων για την ηγεσία και τα στελέχη της Χρυσής Αυγής. Είχε προηγηθεί η άγρια δολοφονία του Παύλου Φύσσα και οι δημοσιογραφικές επιτυχίες με τα «βαθιά λαρύγγια» που έσπασαν την υπερεικοσαετή ομερτά και το τείχος προστασίας του ναζιστικού μορφώματος.

Σχεδόν αμέσως ακούστηκαν και οι πρώτες φωνές αμφισβήτησης του (υπερβολικού, είναι αλήθεια)

τηλεοπτικού θεάματος με τον «φύρερ» και τα πρωτοπαλίκαρά του να μεταφέρονται στη ΓΑΔΑ και από εκεί στην Ευελπίδων και τούμπαλιν την ίδια ώρα που τα στελέχη της τρόικας σουλάτσερναν από υπουργείο σε υπουργείο αξιολογώντας την «πρόοδο» της ελληνικής οικονομίας.

Ηδη από την επόμενη ημέρα της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα στην Αμφιάλη κάποιοι εξέφρασαν την άποψη ότι αυτή δεν ήταν διόλου τυχαία εν μέσω απεργίας των εκπαιδευτικών. Αποψη που κι αν ακόμη αποδειχθεί εν μέρη σωστή στην ουσία υποβαθμίζει το ίδιο το γεγονός εντάσσοντάς το σε ένα θολό σχέδιο αν όχι σε μια ακόμη συνομωσιολογική οπτική.

Ξεχνάμε ίσως πως η ιστορική εξέλιξη μπορεί να έχει συγκεκριμένα αίτια και αποτελέσματα όμως πολύ συχνά επιταχύνεται από από περισσότερο ή λιγότερο τυχαίες αφορμές. Με απλά λόγια: Ναι, η δολοφονία συνέπεσε με τους απεργιακούς αγώνες των εκπαιδευτικών και τους επισκίασε ως ένα έκτακτο γεγονός που πάγωσε την ελληνική κοινωνία. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως όποτε και να συνέβαινε στο παρελθόν ή στο άμεσο μέλλον, κάπου αλλού και με κάποιο άλλο θύμα, δεν θα ήταν η φυσική συνέπεια της γιγάντωσης του Τέρατος. Οι ξιφολόγχες ακονιζόντουσαν εδώ και καιρό στα πεζοδρόμια –όπως είχε εξαγγείλει ο Μιχαλολιάκος- και σε κορμιά μεταναστών. Ήταν θέμα χρόνου πλέον να συμβεί ό,τι συνέβη στον Φύσσα.

Η δολοφονία πυροδότησε ένα φαινόμενο «ντόμινο», άνοιξε στόματα, ξέθαψε καλά φυλαγμένους φακέλους, άνοιξε σκονισμένα συρτάρια αρχείων, δημιούργησε πανικό στους θύτες, προκάλεσε αντιδράσεις με κορύφωση τα μεγάλα αντιφασιστικά συλλαλητήρια που μαζί με τις διεθνείς αντιδράσεις ώθησαν την κυβέρνηση να επιταχύνει τις έρευνες. Κι έτσι φτάσαμε στο πρωί του Σαββάτου με τους σιδεροδέσμιους χρυσαυγίτες…

Από εκεί και πέρα τα ηλεκτρονικά Μέσα έκαναν αυτό που κάνουν πάντα από τότε που εμφανίστηκαν: θέαμα! Υπερβολικό θέαμα! Όλες οι άλλες ειδήσεις υποχώρησαν στο παρασκήνιο ίσως για πρώτη φορά από το ξέσπασμα της κρίσης και τα μνημόνια. Αυτό όμως ούτε μειώνει τη σημασία των εξελίξεων ούτε δικαιολογεί δεύτερες σκέψεις.

Όσοι πιστεύουν ότι η υπόθεση της Χρυσής Αυγής λειτουργεί ως προπέτασμα καπνού για να κρυφτεί η σκληρή πραγματικότητα της ύφεσης, της ανεργίας, της οικονομικής καταστροφής της χώρας, θα έπρεπε ίσως να μάθουν να σκέφτονται και ανάποδα. Πως δηλαδή;

Μήπως τελικά η καθημερινή, εδώ και πέντε χρόνια, καθημερινή έμφαση στα υπαρκτά οικονομικά προβλήματα της χώρας έκρυβαν μια παράλληλη πραγματικότητα το ίδιο ή και περισσότερο τρομερή;

Μήπως η καθημερινή συζήτηση για μέτρα, διαρθρωτικές αλλαγές, περικοπές συντάξεων και μισθών, απολύσεις και κινητικότητες, πράγματα δηλαδή που αφορούσαν όλους μας αλλά και καθένα ξεχωριστά, έγιναν ένα μονότονο μοτίβο όπου ο οικονομισμός έκρυβε υπέρτερους κινδύνους αλλά και το ίδιο το πρόσωπο του Κτήνους;

Όπως πολύ σωστά έχει γραφτεί, το Κτήνος –το νεοναζιστικό μόρφωμα- δεν γεννήθηκε μέσα στην οικονομική κρίση και εξ’ αιτίας της αλλά τράφηκε και γιγάντωσε από αυτήν. Ο φασισμός και ο ναζισμός και η σχέση τους με το πιο λούμπεν κομμάτι του υπόκοσμου έρχονται από πολύ μακριά. Απλώς όταν η κοινωνία είναι χορτάτη σέρνεται υποτονικά στις αποχετεύσεις ενώ σε εποχές κρίσης σηκώνει κεφάλι.

Η άνοδος και η πτώση της Χρυσής Αυγής συνιστά ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά γεγονότα από το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και μετά για τη χώρα μας. Η τηλεοπτική υπερβολή (και υποκρισία) δεν το μειώνει ούτε κατ’ ελάχιστο. Κι ας τολμήσουμε να πούμε ότι οι κρίσεις έρχονται και παρέρχονται ως οικονομικοί κύκλοι. Αντίθετα, όσο κι αν συνδέεται και με την οικονομία, ο φασισμός και ο ναζισμός δεν πεθαίνει μόνος. Τσακίζεται. Ή παραμένει ημιθανής μέχρι να ξαναζωντανέψει…

Έτσι λέει η ιστορία και η λογική, πέρα από συνωμοσίες και δεύτερες σκέψεις.

naftilos.blogspot.com