Τον… πήρε «το Ποτάμι» τον Ευ. Βενιζέλο!

06:55 7/5/2014 - Πηγή: Matrix24

Θυμώνει (για άλλη μια φορά) και εξανίσταται ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλος, που τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων αφήνουν το έσχατο δημιούργημά του, την ΕΛΙΑ, στο 4 και κάτι λίγο τοις εκατό.

Και άρχισε, πάλι, να εκβιάζει και να καταφέρεται κατά θεών και δαιμόνων (!), διότι, όπως επιχειρηματολογεί ο ίδιος περιφερόμενος δημοσίως, καταστρέφεται η πολιτική σταθερότητα στη χώρα και,

άρα, (πάντα σύμφωνα με κείνον) βρίσκεται σε κίνδυνο όλη η προσπάθεια που έχει γίνει, ώστε, να ξεπεράσουμε επιτέλους την κρίση και να σωθούμε για τα καλά! Ματαιοπονεί, όμως, ως φαίνεται, και τούτη τη φορά ο κ. Βενιζέλος, διότι, μέσα στον ηγεμονισμό και την εγωπαθή χειμέρια έκσταση που βιώνει δεν αντιλαμβάνεται το εντελώς προφανές : «Ο κόσμος το ’χει τούμπανο κι αυτός κρυφό καμάρι».

Από τα γεγονότα, λοιπόν, εκτιμάται, -είναι σχεδόν οριστικό-, ότι το ΠΑΣΟΚ ή, επί τω ακριβέστερω, η ΕΛΙΑ του Ευ. Βενιζέλου και της ομάδας που εναπέμεινε δίπλα σε αυτόν, όχι μόνο δεν μπορεί να ανασυγκροτήσει και να αναδιατάξει με ίδιους όρους την Κεντροαριστερά, την Σοσιαλδημοκρατία και γενικότερα την ευρύτερη Δημοκρατική Παράταξη στη χώρα, αλλά, πνέει τα λοίσθια πριν ακόμη λειτουργήσει : ψυχορραγεί στα «μαρμαρένια αλώνια» της ελληνικής πολιτικής ζωής και το πιο πιθανό (από τα απίθανα που θα συμβούν στο εγγύς μέλλον), είναι ότι εφόσον δεν θα χρειάζεται πλέον να υπερασπίσει δυναμικά καμιά «κυβερνητική σταθερότητα» θα πάρει κι αυτός –όπως, άλλωστε, τόσες και τόσες μορφές και σχηματισμοί στην σύγχρονη ιστορία-, την άγουσα για τα πολιτικά αποδυτήρια.

Είναι σαφές, ότι στην πορεία του ο Ευ. Βενιζέλος έκαμε σωρεία λαθών. Το σημαντικότερο δεν είναι ασφαλώς ο τρόπος, -ήγουν, οι μέθοδοι και οι τακτικές-, με τις οποίες διαχειρίστηκε τους αντιπάλους του και, περισσότερο απ’ όλους, τους εσωκομματικούς αντιπάλους του. Εξάλλου, στην πολιτική όλοι έχουν έναν «τρόπο», αλλά, δεν κρίνονται μόνο γι’ αυτόν. Κρίνονται, κυρίως, για την πολιτική τους ουσία. Kαι η πολιτική ουσία είναι ότι, τόσο, το μείζον διακύβευμα για την σωτηρία της χώρας, όσο, και (το πιο δευτερεύον, αλλά, εξίσου σημαντικό) διακύβευμα για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς, της Σοσιαλδημοκρατίας και της Δημοκρατικής Παρατάξεως, τα διαχειρίστηκε με όρους που δεν συνάδουν σε ένα προοδευτικό πολιτικό σχηματισμό.

Ειδικότερα, όσον αφορά το διακύβευμα για την σωτηρία της χώρας, αντί να το διαχειριστεί με πολιτικές, συμβολισμούς και όρους κριτικής αμφισβήτησης - υποστήριξης, το διαχειρίστηκε (ως Βασιλικότερος του Βασιλέως) με όρους νεοφιλελεύθερης, και υπερσυστημικής νομιμοφροσύνης, ενώ, το διακύβευμα για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς και της Δημοκρατικής Παρατάξεως αντί να το διαχειριστεί με μια πολιτική (ή και πολιτισμική) οξύνοια όπως αυτή που παρουσιάζει το «κίνημα αμφισβήτησης», «αναπροσανατολισμού» και «αυθυπέρβασης» του Στ. Θεοδωράκη και του «Ποταμιού», το διαχειρίστηκε με έωλους και ξεδοντιασμένους «όρους ΠΑΣΟΚ». Όθεν, αφού ο ίδιος δεν είναι και τόσο ΠΑΣΟΚ (το ΠΑΣΟΚ, ως γνωστόν, ήταν κάτι άλλο) απέτυχε να αντιληφθεί και να προτάξει αξιόμαχα και αποτελεσματικά την ανάγκη για το «καινούργιο» που θα αντικαταστήσει το «παλιό». Αντίθετα, από τα μέχρι τώρα αποτελέσματα, αυτό – τούτο κατάφερε να αντιληφθεί και να επεξεργαστεί καλύτερα ο (παρουσιαστής εκπομπών κατ’ αυτόν) Στ. Θεοδωράκης και «το Ποτάμι» που, εκτός σοβαρού απροόπτου, αποτελεί το νέο κρίσιμο πολιτικό συντελεστή (στις προηγούμενες εκλογές το ρόλο αυτόν είχαν πρώτιστα ο ΣΥΡΙΖΑ και πιο λίγο η «Χρυσή Αυγή») . Ως εκ τούτου, μπορεί να εξαχθεί με κάποια σχετική ασφάλεια και το συμπέρασμα ότι… (ο κ. Βενιζέλος), αντί να γυρίσει «το Ποτάμι», αυτό το ίδιο τον… πήρε και τον πάει μέχρι εκεί που, τελικά, θα τον βγάλει…