Αρχίζουν πάλι τα παιχνίδια οι κερδοσκόποι των αγορών

11:03 28/7/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Ο ρόλος του Βερολίνου, ο ξένος Τύπος και τα «αγκάθια» για την Αθήνα

Του Βαγγέλη Δουράκη
Η προσπάθεια Βερολίνου-Αθήνας να στηθεί ένα ελληνικό Success Story, αφήνοντας κατά μέρος τα όποια σενάρια περί πιθανού Grexit, είχε αποκαλυφθεί από το «Π» στις αρχές Μαΐου. Τα «αγκάθια» επιχειρήθηκε να κρυφτούν «κάτω από το χαλάκι». Εκτοτε, κύλησε «πολύ νερό στα αυλάκι» και -όπως αποδείχθηκε- ήταν αρκετή μια «στραβοτιμονιά» για να βγουν και πάλι όλα στην επιφάνεια.
Ο διεθνής

Τύπος επαναφέρει στις πρώτες του σελίδες τα σενάρια για ένα πιθανό Grexit και τονίζει την ανάγκη που υπάρχει να «καμουφλαριστούν» τα όποια προβλήματα ενόψει των γερμανικών εκλογών. Και δεν είναι μόνον οι «ψίθυροι» ενός αρθογράφου περί Grexit σε δημοσίευμα των «Financial Times», είναι και οίκοι, όπως η Nomura και η Citigroup, που αμφισβητούν πως η Ελλάδα θα τα καταφέρει.
Το Βερολίνο ήθελε να κυλήσει όσο το δυνατόν πιο ομαλά η προεκλογική εκστρατεία, αλλά όπως φαίνεται δεν ήταν δυνατό να αγνοηθεί ένα «καυτό» ζήτημα για την Ελλάδα: το χρέος… Η «στραβοτιμονιά» με τη ΔΕΠΑ και η δυστοκία στις αποκρατικοποιήσεις ανέδειξε και πάλι το θέμα. Είναι και οι «κορώνες» των Γερμανών πολιτικών για το ελληνικό χρέος, όπως αυτές καταγράφονται στο πλαίσιο της εκλογικής μάχης.
Είναι και οι αμείλικτοι αριθμοί, καθώς το ελληνικό χρέος συνεχίζει να καλπάζει ασυγκράτητο, όπως έδειξαν τα τελευταία στοιχεία της Eurostat, για το πρώτο τρίμηνο του 2013. Μέσα σε ένα χρόνο, αυξήθηκε κατά 24,1%, σημείωσε, δηλαδή, τη μεγαλύτερη αύξηση στην Ευρώπη των 27. Διαμορφώθηκε στο 160,5% του ΑΕΠ, ήτοι στα 305,3 δισ. ευρώ.

Η αύξηση

Συγκεκριμένα, μέσα σε 12 μήνες, Μάρτιος 2012 – Μάρτιος 2013, το χρέος της Ελλάδας αυξήθηκε κατά 29 δισ. ευρώ, παρά τη δεύτερη αναδιάρθρωσή του (ανταλλαγή ομολόγων) που έγινε τον Δεκέμβριο του 2012 και οδήγησε σε εξοικονόμηση της τάξεως των 20 δισ. ευρώ.
Η αιτία της βραδείας αποκλιμάκωσης του χρέους δεν είναι δύσκολο να βρεθεί. Σύμφωνα με την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το ελληνικό πρόγραμμα, το σύνολο δανείων που έχουν δοθεί στην Ελλάδα από ΕΕ-ΔΝΤ από το 2010 έως τώρα φτάνουν τα 205,1 δισ. ευρώ.
Αναλυτικότερα, δόθηκαν 73 δισ. ευρώ από το πρώτο πρόγραμμα (52,9 δισ. από κράτη μέλη ευρωζώνης και 20,1 δισ. από το ΔΝΤ) και 132,1 δισ. ευρώ από το δεύτερο πρόγραμμα από το 2012 και μετά (127,3 από τον EFSF και 4,84 από ΔΝΤ).

Ηταν γνωστό

Εδώ κάπου, όμως, μπαίνουν και τα λογής πολιτικά, οικονομικά και κερδοσκοπικά παιχνίδια. Η τάση που θα είχε το ελληνικό χρέος αυτή την περίοδο ήταν γνωστή εκ των προτέρων. Και αυτό γιατί ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με μια μεταβίβαση του χρέους από τα χέρια «ιδιωτών» στα χέρια των Ευρωπαίων φορολογούμενων…
Για την εξόφληση των «κουρεμένων» ομολόγων η Αθήνα πήρε δανεικά «φουσκώνοντας» το χρέος της, αλλά εδώ είναι που έχει μπει το «διπλό στοίχημα». Για την αποκλιμάκωσή του απαιτείται αφενός η παραγωγή πλεονάσματος και αφετέρου να… έρθει η πολυπόθητη ανάπτυξη, ώστε να αυξηθεί το ΑΕΠ.
Σήμερα, η Ελλάδα βρίσκεται μέσα σε έναν φαύλο κύκλο ύφεσης που απαιτεί «φρέσκο χρήμα» για να «σπάσει», χρήμα όμως που δεν έρχεται και από την άλλη για να μετατραπεί ο προϋπολογισμός σε πλεονασματικό χρειάζεται να μπει «φρένο» στην ακατάσχετη φοροεισπρακτική πολιτική που δεν αποδίδει, καθώς τα νοικοκυριά έχουν «στραγγίξει».
Ομως, η Αθήνα δεν μπορεί να αποδώσει αυτά που πρέπει σε δύο κρίσιμους τομείς που μπορεί και να αναστρέψουν το κλίμα. Η δυστοκία στις αποκρατικοποιήσεις και η αναγκαστική αναπροσαρμογή των στόχων προς τα… κάτω αποτυπώνει άλλη μια πραγματικότητα που δεν βλέπουν με καλό «μάτι» στο εξωτερικό.
Και, φυσικά, υφίσταται το μόνιμο «αγκάθι» της φοροδιαφυγής, που δεν έχει αποφέρει παρά ελάχιστα χρήματα στον κρατικό κορβανά, εξωθώντας την ίδια την κυβέρνηση που αδυνατεί να την καταπολεμήσει στη μόνη λύση που έχει εύκολη: την αύξηση των φόρων σε εισοδήματα… δηλωμένα, σε αυτοκίνητα και ακίνητα, βάζοντας έτσι η ίδια «αυτογκόλ» στις όποιες προσδοκίες για ενίσχυση των κρατικών εσόδων.