«Δεν μπορεί να μένει στο απυρόβλητο το σπάταλο Δημόσιο»

15:28 14/7/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Του Σπύρου Παπαδάκη, [e-mail]

Η πρώτη συνέντευξη του Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, με την ιδιότητα του υπουργού Ναυτιλίας, βγάζει ειδήσεις. Ειδήσεις για τον διάλογο που έχει ήδη ξεκινήσει με την ΠΝΟ, αλλά και για τις «κόκκινες γραμμές» που βάζει ο ίδιος ενόψει του πολυνομοσχεδίου. Η ώρα της ευθύνης έχει φτάσει για όλους, όπως λέει με νόημα, και επισημαίνει ότι θα συνεχίσει

να ασκεί κριτική, όπου χρειάζεται, καθώς κανείς δεν μένει για πάντα υπουργός.

Αναλαμβάνετε υπουργικό χαρτοφυλάκιο σε μία πολύ δύσκολη περίοδο για τη χώρα και την κυβέρνηση. Θα αντέξει αυτή η δικομματική κυβέρνηση, κ. υπουργέ;
Οι ευθύνες και οι προκλήσεις που καλείται να διαχειριστεί η σημερινή κυβέρνηση έχουν εθνικό και ιστορικό χαρακτήρα. Η κρίσιμη συγκυρία επιβάλλει πολιτική σταθερότητα για να προσελκύσουμε επενδύσεις και απόλυτη συνεργασία για να προωθήσουμε τις αναγκαίες τομές και μεταρρυθμίσεις. Γι’ αυτόν τον λόγο, η κυβέρνηση οφείλει να εξαντλήσει την τετραετία.

Πάντα, κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, ελλοχεύει η απειλή απεργιακών κινητοποιήσεων της ΠΝΟ. Υπάρχει σχέδιο αντιμετώπισης;
Δεν είμαι υπέρ των σχεδίων αντιμετώπισης, αλλά υπέρ του ανοιχτού και γόνιμου διαλόγου. Γι’ αυτόν τον λόγο, άλλωστε, πήρα ο ίδιος την πρωτοβουλία και επισκέφτηκα, πριν από δύο εβδομάδες, τα γραφεία της Ομοσπονδίας και άκουσα τα προβλήματά τους. Είμαι πεπεισμένος ότι η ΠΝΟ αναγνωρίζει τη σημασία που έχει, ειδικά φέτος, η προσέλκυση τουριστών για τη χώρα. Θεωρώ ότι θα λειτουργήσει υπεύθυνα προς όφελος της κοινωνίας και δεν θα επιχειρήσει να ακυρώσει αυτό το στοίχημα, στο οποίο προσβλέπουμε όλοι.

Ποιες είναι οι προτεραιότητές σας;
Θα σας έλεγα, απλά, η αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων που μπορεί να προσφέρει η ελληνική ναυτιλία προς όφελος όλων των Ελλήνων. Υπάρχουν τομείς στους οποίους οφείλουμε να επικεντρωθούμε, όπως ο θαλάσσιος τουρισμός, η αξιοποίηση των λιμανιών, η μεγιστοποίηση των οφελών από την ποντοπόρο ναυτιλία και, φυσικά, η μείωση στους δείκτες ανεργίας των Ελλήνων ναυτικών. Κυρίαρχη προτεραιότητά μου, βέβαια, αποτελεί η αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης.

Το πολυνομοσχέδιο «σκούπα» του κ. Στουρνάρα προβλέπει και άλλες απολύσεις. Μπορεί η ελληνική κοινωνία να σηκώσει κι άλλες απολύσεις κι άλλες μειώσεις μισθών και συντάξεων;
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι: καμία κυβέρνηση δεν επιθυμεί να απολύει κόσμο. Τα τελευταία χρόνια, όμως, το μάρμαρο της κρίσης το έχουν πληρώσει, ως επί το πλείστον, οι 1,5 εκατ. άνεργοι του ιδιωτικού τομέα, οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να ζητήσουμε ξανά από αυτούς να βάλουν το χέρι στην τσέπη. Εκείνο που, πρώτα απ’ όλα, δεν μπορεί να ανεχτεί η κοινωνία είναι η διατήρηση στο απυρόβλητο ενός τεράστιου, σπάταλου και δυσλειτουργικού δημόσιου τομέα.

Αν σας ζητηθεί να απολύσετε υπαλλήλους του υπουργείου;
Δεν έχει ζητηθεί κάτι τέτοιο. Το υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου, εξάλλου, έχει να κάνει προσλήψεις πολιτικού προσωπικού, εάν δεν κάνω λάθος, πάνω από μία δεκαετία. Το πολιτικό του προσωπικό είναι ελάχιστο, αριθμεί μερικές εκατοντάδες ανθρώπους και οι πιο πολλοί ή ένα μεγάλο κομμάτι τους υπηρετεί τη Μυτιλήνη και άλλοι τόσοι περίπου στο υπουργείο, στον Πειραιά. Η στελέχωσή του γίνεται κυρίως από προσωπικό του Λιμενικού, το οποίο σήμερα, αντί 10.200, αριθμεί μόλις 7.500 άνδρες και γυναίκες.

Στο παρελθόν έχετε ασκήσει κριτική στο κυβερνητικό έργο. Είσαστε ο πολιτικός που τα λέει έξω από τα δόντια. Αν υπάρξει κάτι που το θεωρείτε αρνητικό, θα το πείτε ή είναι καταλυτικός παράγοντας η υπουργοποίησή σας;
Η σημερινή κυβέρνηση καλείται στις μέρες μας να προωθήσει τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, με ακόμη μεγαλύτερη ταχύτητα, παίρνοντας δύσκολες και επώδυνες αποφάσεις. Απαντώντας στο ερώτημά σας, θα σας έλεγα ότι κανένα χαρτοφυλάκιο, κανένα officio δεν έχει αξία σε μια κυβέρνηση που δεν αποδίδει. Εξάλλου, ας μην ξεχνάμε ότι η καρέκλα του υπουργού δεν είναι μόνιμη.

Τι θα βάζατε ως «κόκκινη γραμμή» που θα σας έκανε να μην ψηφίσετε το πολυνομοσχέδιο;
Οι «κόκκινες γραμμές» έχουν τεθεί ήδη από την πρόσφατη προγραμματική συμφωνία των δύο κομμάτων, που απαρτίζουν τη σημερινή κυβέρνηση. Η κυρίαρχη «κόκκινη γραμμή» αφορά την προσπάθεια να μη χρειαστούν επιπρόσθετα μέτρα. Οσοι αφουγκραζόμαστε την κοινωνία αντιλαμβανόμαστε, εξάλλου, ότι οικονομικά έχει φτάσει στα όριά της. Από εκεί και πέρα, όταν αποφασίζεις να συμμετάσχεις ενεργά σε μια εθνική προσπάθεια, οφείλεις να προχωρήσεις με υπευθυνότητα μέχρι τέλους, έχοντας γνώμονα μόνο το κοινωνικό -και όχι το πολιτικό- συμφέρον.

Τελείως ξαφνικά ξεκίνησε μια δημόσια κουβέντα για το ποιος από τους προηγούμενους πρωθυπουργούς ευθύνεται περισσότερο για το έλλειμμα. Σε αυτήν τη δημόσια κουβέντα ενεπλάκη και το όνομα του Κώστα Καραμανλή. Εχει ευθύνες, κ. υπουργέ;
Ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι το δημόσιο χρέος εκτινάχθηκε τη δεκαετία του ’80 και από τότε ουσιαστικά συντηρήθηκε έως το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης το 2008, όταν και ουσιαστικά εξέλαβε μη διαχειρίσιμη διάσταση. Νομίζω ότι σε ώρες κρίσιμες ο απολογισμός ευθυνών του παρελθόντος δεν βοηθάει. Εκείνο που προέχει είναι ενωμένοι να διατηρήσουμε την πολιτική σταθερότητα στη χώρα και να συμβάλουμε στην ανόρθωση του τόπου μας.

Είναι ώριμο ο ψηφοφόρος της Κεντροδεξιάς να δεχτεί αλλαγή του ονόματος της ΝΔ; Αναφέρομαι ασφαλώς στο «Νέα Ελλάδα».
Νομίζω ότι εκείνο που προέχει είναι η ουσία και όχι το όνομα. Η κεντροδεξιά παράταξη, ανέκαθεν, αφουγκραζόταν τις κοινωνικές αλλαγές και υπηρετούσε οράματα, που πολλές φορές ήταν πιο μπροστά από την εποχή της. Σήμερα η ΝΔ πρεσβεύει μια Ελλάδα χωρίς κομματικούς διαχωρισμούς, με οικονομία απελευθερωμένη από συντεχνιακές λογικές, ανεξάρτητη και ισχυρή. Στοχεύει στην ανασύνταξη της χώρας και στη δημιουργία ενός κράτους που θα δίνει δουλειές στους νέους και κοινωνική πρόνοια στους αδύνατους. Αυτές είναι οι απαιτήσεις της κοινωνίας και αυτές πρέπει να αποτελούν το μοναδικό στερεότυπο.

Είσαστε η νέα γενιά πολιτικών, γόνος ενός εκ των σημαντικότερων στελεχών του κόμματος και πολιτικών αντρών της χώρας. Οταν ακούτε για πολιτικά τζάκια, ενοχλείστε;
Κοιτάξτε, οι πολίτες με εμπιστεύονται με την ψήφο τους ανελλιπώς από το 2000 και, μάλιστα, σε δύσκολες συνθήκες για τον τόπο. Σε αυτά τα χρόνια έχω διαγράψει τη δική μου πορεία, έχω πορευτεί με τον δικό μου τρόπο. Από τον πατέρα μου δεν κληρονόμησα ψήφους, αλλά αρχές και αξίες. Μεγαλύτερη τιμή και ευθύνη, όμως, με γεμίζει το γεγονός ότι ο κόσμος που με εμπιστεύεται προέρχεται, σε μεγάλο βαθμό, από λαϊκές συνοικίες, που έχουν πληγεί περισσότερο από την οικονομική κρίση.

Η συμβίωση με τον Βαγγέλη Βενιζέλο έχει διάρκεια ζωής;
Οπως σας είπα και πριν, η προσπάθεια αυτή είναι εθνική και ο κύριος Βενιζέλος είναι σύμμαχος σε αυτή την προσπάθεια. Εάν δεν υπήρχε η πολιτική σύγκλιση μεταξύ των δύο παραδοσιακά μεγάλων κομμάτων, το κόστος για τη χώρα και την κοινωνία θα ήταν δυσβάσταχτο. Σε κάθε περίπτωση, οι ιδεολογικές διαφωνίες μας παραμένουν, όπως και οι διαφορετικές ιστορικές μας καταβολές. Αυτήν τη στιγμή, όμως, παραμερίζονται για το καλό της πατρίδας.