«ΕΙΜΑΙ ΙΣΟΒΙΤΗΣ ΧΩΡΙΣ ΨΗΓΜΑ ΕΝΟΧΗΣ»!

16:54 22/4/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Ο «ΦΤΕΡΩΤΟΣ ΓΙΑΤΡΟΣ» ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΑΣΚΑ

Η Δικαιοσύνη πρέπει να είναι τυφλή, πρέπει να διατηρεί το μέτρο και την αρχή της αναλογικότητας. Να μην ξεχωρίζει τον πλούσιο από τον φτωχό όταν δικάζει και να εκδικάζει πράξεις χωρίς να υπολογίζει την οικονομική ή την εξουσιαστική δύναμη των προσώπων. Εως τώρα στη χώρα μας οι φυλακές γέμιζαν με Αγιάννηδες ή εγκληματίες του λεγόμενου κοινού ποινικού δικαίου. Βαριά εγκλήματα ήταν εκείνα των πιστολάδων. Μέτρια εγκλήματα ήταν αυτών που λήστευαν περίπτερα, κάβες, βενζινάδικα, σπίτια ή εξαπατούσαν κόσμο για οικόπεδα, για μερικές δεκάδες χιλιάδες

ευρώ.
Ωσάν να μην ήταν του «κοινού ποινικού δικαίου» οι πολιτικοί που παίρνουν μίζες και βρίσκονται με λογαριασμούς εκατομμυρίων ευρώ σε συγγενικά τους πρόσωπα, μέσα σε ελάχιστο χρόνο έγιναν κι αυτοί του «κοινού ποινικού δικαίου» λόγω του μνημονίου και της φοβερής οικονομικής κρίσης, που τεχνητά προκλήθηκε από τη «Διεθνή του Οικονομικού Εγκλήματος». Φευ, όμως… Οι πρώτες εφαρμογές της τυφλής Δικαιοσύνης και στους επωνύμους μόνο τυφλές δεν δείχνουν. Και γι’ αυτό φωνάζουν από μακριά ότι είναι άδικες. Και εξηγούμαστε ευθύς: Πώς να θεωρήσουμε Δικαιοσύνη αυτή που δεν τόλμησε καν να ζητήσει εξηγήσεις από σύζυγο υπουργού για 2 εκατ. ευρώ στον λογαριασμό της, αυτή που δεν τόλμησε καν να ανοίξει λογαριασμούς με μίζες οπλικών συστημάτων, την ίδια ώρα που βάζει ισόβια σε κάποιο πολιτικό χωρίς να έχει βρεθεί (ακόμα έστω…) ούτε μικροποσό στον λογαριασμό του;
Αυτή που δεν τόλμησε να κλείσει ΜΕΣΑ τουλάχιστον τη μισή Μύκονο, τη μισή Πάρο και τη μισή Σαντορίνη για τα αίσχη και τα όργια παρανομιών των επωνύμων; Αυτή που έχει στα χέρια της λίστα με πλείστους επωνύμους και τεράστιους λογαριασμούς στην Ελβετία και σε άλλους φορολογικούς παραδείσους και δεν τόλμησε επίσης να κάνει ένα κιχ; Αυτή θα χειροκροτήσουμε, γιατί έκανε έρευνα για τη διασπάθιση χρημάτων στον Δήμο Θεσσαλονίκης; Ναι, θα τη χειροκροτήσουμε και ύστερα θα ρωτήσουμε: Ποιον αριθμό έχει ο προσωπικός λογαριασμός του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου και τι ποσό έχει μέσα; Ποια είναι η διεύθυνση και ποιο το κόστος της βίλας του στη Χαλκιδική, στη Μύκονο, στην Πάρο, στην Ελβετία και όπου αλλού είναι τα θέρετρα; Το ποσό και η ακίνητη περιουσία είναι ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ για να πειστούμε ότι αποδόθηκε δικαιοσύνη και όχι εκδίκηση κάποιου προς κάποιον.
Δεν καθαρογράφηκε η απόφαση που του έριξε ισόβια και την περιμένουμε ήρεμα. Εάν έχει στον προσωπικό του λογαριασμό και χρήματα του Δημοσίου σε ποσό εκατομμυρίων ευρώ, τότε τα ισόβια είναι δικαιολογημένα. Εάν δεν έχει, τότε δεν μπορεί να μιλάει κανείς για Δικαιοσύνη. Ισόβια σε ένα εθνικό μέγεθος, έναν σημαιοφόρο της Ελλάδας επί χρόνια δικαιολογούνται ως παραδειγματισμός ΜΟΝΟ με ακλόνητα στοιχεία ενοχής. Και στα οικονομικά εγκλήματα τα ακλόνητα στοιχεία είναι ο προσωπικός του λογαριασμός με εκατομμύρια, τα ακίνητά του αξίας εκατομμυρίων. Εννοείται και της συζύγου πέραν του επαγγέλματός της. Εκατομμύρια, όμως.
Στο δικαστήριο ΔΕΝ παρουσιάστηκαν. Ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος τα αρνείται και φωνάζει ότι ΔΕΝ υπάρχουν. Τελευταία ελπίδα είναι κάπου να είχαν παραπέσει στο δικαστήριο και να τα εμφανίσει η δικαστική απόφαση. Διότι, αλίμονο, αν «έφαγε» ισόβια «γιατί δεν επέβλεπε καλά ως Δήμαρχος και έκλεψαν άλλοι». Αν λέει κάτι τέτοιο η απόφαση, ποιος Πρόεδρος Δημοκρατίας, πρωθυπουργός και υπουργός μπορεί να μη «φάει» πολλές φορές ισόβια τηρουμένων των αναλογιών; Μιλήσαμε με τον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο και μας παρακάλεσε να ακούσουμε λίγο «τον άνθρωπο Παπαγεωργόπουλο και το δράμα του» χωρίς πολλά ερωτήματα. Αλλωστε, οι δυσκολίες επικοινωνίας από τις φυλακές είναι δεδομένες. Το τι μας είπε το μεταφέρουμε ευθύς αμέσως, δίνοντάς του τον λόγο:
«Δεν υπάρχει ψήγμα ενοχής στην υπόθεση τη δική μου. Από την πρώτη στιγμή, έκανα όλα όσα μου εισηγήθηκε η νομική μου υπηρεσία. Εκανα το καθήκον μου μέχρι κεραίας και μέχρι τέλους. Δεν μου βρήκαν το παραμικρό. Δεν βρήκαν χρήματα, δεν βρήκαν μαρτυρία κάποιου που να λέει ότι μου έδωσε εντολή να κάνω κάτι, δεν, δεν δεν… Τη μικρή μου ιστορία την ξέρεις, Γιάννη… Και λίγο-πολύ την ξέρει και ο θεσσαλονικιώτικος λαός και ο ελληνικός λαός. Για 17 χρόνια ήμουν αθλητής-σημαιοφόρος της ελληνικής ομάδας στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Μόναχο, οδοντίατρος κανονικός και όχι από τους άλλους, 17 χρόνια βουλευτής, 2 χρόνια υπουργός, 12 χρόνια δήμαρχος. Η σύζυγός μου είναι οδοντίατρος, παιδιά δεν έχουμε και τα χρήματα που βγάζαμε ήταν αρκετά, υπεραρκετά για να ζήσουμε καλά.
Τα πλούτη δεν τα ζήλεψα ποτέ. Σπίτια σε νησιά και θέρετρα ποτέ δεν ζήλεψα, ποτέ δεν απέκτησα. Μόνο στα ορεινά στον Αγιο Αθανάσιο στην Εδεσσα πήραμε ένα μικρό με 19.000 ευρώ αντικειμενική αξία. Δεν με ξέρει κανείς στην κοσμική ζωή, γιατί ποτέ δεν μου άρεσε, ποτέ δεν πήγαινα. Δεν ξόδευα όχι γιατί δεν είχα, αλλά γιατί δεν ζήλεψα και δεν ακολούθησα ποτέ αυτήν τη ζωή της χλιδής που χρειάζεται χρήματα. Από αυτά, λοιπόν, που βγάζαμε, μοίραζα ένα κάρο λεφτά σε ανθρώπους που είχαν ανάγκη και με διάφορους τρόπους έφταναν στο γραφείο και στο σπίτι μου. Τώρα ας πάω στην ουσία. Αμέσως μόλις με ενημέρωσαν ότι αυτός ο άνθρωπος κλέβει, τον απομάκρυνα από τη θέση του, έδωσα συνέντευξη Τύπου, του έκανα καταλογισμό, έστειλα τρεις επιστολές στους εισαγγελείς. Το γιατί τις έστειλα έχει και αυτό τη σημασία του. Δεν θεωρούσα ότι με αφορά κατά κανέναν τρόπο ποινική ευθύνη, αλλά με τις επιστολές τους ζητούσα να επιταχύνουν τις διαδικασίες για την έρευνα. Και εξηγώ ότι αυτό το έκανα για να ξεκαθαρίσει η υπόθεση πριν από τις εκλογές, ώστε να μη με κατηγορεί κανείς για πολιτική ευθύνη, δηλαδή ότι αμέλησα να κάνω κάτι. Ποιος άλλος έχει κάνει κάτι παρόμοιο στα χρονικά;
Προσέξτε τώρα, Γιάννη και εσύ και όποιος άλλος θέλει: Ο δήμος έχει 5.000 υπαλλήλους. Αυτός ο συγκεκριμένος (Σαξώνης) ήταν και εντελώς χαμηλόβαθμος και δεν τον είχα δει ποτέ και, όπως εκ των υστέρων έμαθα, ανήκε στο ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι κακό να είναι ΠΑΣΟΚ, αλλά πρόσεξε τώρα γιατί κατηγορούμαι: Κατηγορούμαι ότι ήρθα εγώ εκλεγμένος με τη Νέα Δημοκρατία το 1999 και από τους 5.000 υπαλλήλους βρήκα αυτόν τον χαμηλόβαθμο του ΠΑΣΟΚ να κλέβει και του είπα ‘‘έλα να κλέψουμε μαζί’’. Είναι λογικό; Είναι δυνατόν;
Από τις έρευνες αποδεικνύεται ότι έκλεβε και το 1998 και το 1996 και το 1993. Ερχεται, λοιπόν, το δικαστήριο, τα παραβλέπει όλα αυτά και για να ικανοποιήσει τον λαό που ζητάει αίμα πολιτικών, χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο –διότι δεν υπάρχει ούτε ένα–, μου βάζει ισόβια. Κανείς δεν έχει πει ότι ‘‘ο Παπαγεωργόπουλος εθεάθη εκεί’’ κ.λπ. Τίποτα…

«Κάποιοι ήθελαν να με τσαλακώσουν»

Η εκ βαθέων εξομολόγηση του πρώην δημάρχου Θεσσαλονίκης συνεχίζεται ως εξής:

Λεφτά σου βρήκαν, Βασίλη; Γιατί αυτό είναι το μόνο ουσιαστικό αποδεικτικό στοιχείο στα ισόβια για μια τέτοια υπόθεση…

Ακουσέ με λίγο. Ο ίδιος ο πρόεδρος που μελέτησε όλη την υπόθεση κάνει ερώτηση στον σημερινό δήμαρχο Μπουτάρη για χρήματα. Και του λέει: ψάξαμε και τα οικονομικά και τα πάντα. Στον Παπαγεωργόπουλο δεν βρήκαμε απολύτως τίποτα. Στον Λεμούσια κάτι βρήκαμε για το 1999-2000. Για πες μας, λοιπόν, ποια είναι η άποψή σας κ. Μπουτάρη. Κλέβανε 20-30 εκατομμύρια και πού πήγαν αυτά τα χρήματα; Δηλαδή, ο ίδιος ο πρόεδρος είπε ότι έψαξαν και στον Παπαγεωργόπουλο δεν βρήκαν μία. Πώς να μην πιστεύω ότι ήταν απόφαση σκοπιμότητας για το αίμα των πολιτικών και βρήκαν εμένα ως τον πιο αδύναμο, χωρίς παιδιά, χωρίς ζωή μέσα στα συστήματα;

Εχεις μιλήσει ποτέ για τον άνθρωπο και δήμαρχο Παπαγεωργόπουλο, για τις βοήθειες που έδινες, όπως λες, από τα δικά σου χρήματα;
Οχι, βρε Γιάννη, δεν έχω μιλήσει ποτέ γι’ αυτά. Δεν πίστευα ότι έπρεπε να μιλήσω ποτέ γι’ αυτά. Ξέρεις τι είναι να έρχονται στο γραφείο και στο σπίτι σχεδόν κάθε μέρα άνθρωποι με τρομερές ανάγκες, χωρίς δουλειές; Πονούσε η ψυχή μου… Μπορούσα να μη δώσω από τα δικά μου χρήματα;

Γιατί δεν έβγαλες ποτέ την ανθρώπινη πλευρά του Παπαγεωργόπουλου;
Ακουσέ με λίγο. Ξέρεις ποια ήταν τα έσοδά μου; Παιδιά δεν είχαμε, είχα έσοδα από την αντιμισθία του δημάρχου, πλήρη βουλευτική σύνταξη, πλήρη οδοντιατρική σύνταξη συν απολαβές από άλλες θέσεις που συχνά ήμουν. Η σύζυγός μου είχε από το επάγγελμά της την οδοντιατρική συν τη σύνταξή της από το Πανεπιστήμιο. Δύο άνθρωποι με δύο αντιμισθίες και τρεις συντάξεις. Μέσα στη δεκαετία, δηλαδή, που με κατηγόρησαν, είχαμε δηλωμένα έσοδα 1,8 εκατομμύρια ευρώ. Τι τα ήθελα εγώ με αυτήν τη ζωή που κάνω τα χρήματα;
Από την άλλη πλευρά, είχαμε μηδαμινή αύξηση περιουσιακών στοιχείων. Τι σημαίνει αυτό; Πως ό,τι βγάζαμε το ξοδεύαμε. Πού το ξοδεύαμε; Σε προκλητική ζωή που δεν μας είδε κανείς όλα αυτά τα χρόνια; Ούτε μπουζούκια, ούτε καζίνο, ούτε αγορές σπιτιών, ούτε βίλα στη Χαλκιδική… Ελεγα εγώ, γελώντας, ότι είμαι ο μόνος Θεσσαλονικιός που δεν έχω βίλα στη Χαλκιδική… Δυστυχώς, αυτή μου η εικόνα δεν πέρασε, γιατί ήμουν και είμαι χαμηλών τόνων και δεν άφηνα κανέναν να υψώνει τη φωνή για να με υπερασπιστεί… Δεν φανταζόμουν ποτέ πού θα βρισκόμουν… Και οι δικηγόροι μου πίστευαν μέχρι την τελευταία στιγμή σε πανηγυρική αθώωση… Και πάμε εκεί με το καλό μας το κοστούμι να ακούσουμε πανηγυρική αθώωση και ακούμε ισόβια…

Σου έφυγε το έδαφος κάτω από τα πόδια;
Ποιο έδαφος να νιώσω εκείνη τη στιγμή… Τώρα από εδώ μέσα έχω κάνει σε 45 ημέρες τρεις ανακοινώσεις για να πληροφορηθεί, έστω και αργά, ο κόσμος τι συνέβη. Και περιμένω με αγωνία την απόφαση του δικαστηρίου να γραφεί και να την πάρω στα χέρια μου για να απαντήσω γραμμή-γραμμή να μάθει ο κόσμος. Δυστυχώς, είχε περάσει η εικόνα του ατσαλάκωτου. Και αυτόν κάποιοι ήθελαν να τσαλακώσουν. Θα κάνω υπομονή και να μπαίνετε στο papageorgopoulos.gr να βλέπετε τα ανθρώπινα στοιχεία στο δικό μου δράμα.