Κάποιοι πρέπει -κάποτε- να την «πληρώσουν»

15:20 12/8/2012 - Πηγή: Παρασκηνιο

Του Δημήτρη Ν.Πατσάκη

Για μια ακόμη φορά “ανακαλύψαμε την Αμερική”. Το σύνολο των μέχρι χθες “δικαιούχων” των επιταγών του Γ.Λ.Κ. που βρίσκονται “ορφανές” στα “αζήτητα”, είναι περισσότερο από βέβαιο πως στο πρόσφατο παρελθόν και σε βάθος χρόνου ήταν δυνατόν να εξοφληθούν στον κομιστή τους στην τράπεζα. Εδώ τα πιθανά ενδεχόμενα είναι τα εξής: Ο ταμίας εξοφλούσε με κάποιο πληρεξούσιο, την ισχύ του οποίου ο νόμος δεν περιορίζει χρονικά. Αν πάλι δεν

υπάρχουν τα φωτ/φα των πληρεξουσίων, ισάριθμα με τις εξοφλημένες επιταγές, τότε κάτι όντως πολύ “σάπιο” υπάρχει στο απαράδεκτο καθεστώς της “μη-διοίκησης” των φορέων κοινωνικής ασφάλισης.
Είναι περισσότερο από βέβαιο ότι, λίγο-πολύ, το “σύστημα” της διαχρονικής κλοπής (ναι, κλοπής!) του δημόσιου χρήματος (άλλωστε σχεδόν όλα τα “ταμεία” είναι ελλειμματικά και καλύπτονται από κρατική χρηματοδότηση) είχε εφαρμογή και εκτός Γ.Λ.Κ.
Περιττό να αναφέρουμε π.χ. “άγαμες” θυγατέρες με αναγνωρισμένα τέκνα, που εισπράττουν την σύνταξη του “μπαμπά”, με μοναδική προϋπόθεση, εκτός της “αγαμίας”, την απασχόληση εκτός στενού δημοσίου τομέα. Ή όσους “αμέλησαν” να δηλώσουν την αναχώρηση προς τας “αιωνίους μονάς” του ανιόντος, προσφιλέστατου κατά τα άλλα συγγενούς τους, εξαιτίας της εξακολούθησης είσπραξης της “συνταξούλας” μέσω κοινού τραπεζικού λογαριασμού ή δια πληρεξουσίου συνταχθέντος σε ανύποπτο χρόνο ή, ενδεχομένως, χωρίς την παρουσία του πληρεξουσιοδότη χάριν αποφυγής ταλαιπωρίας του “παππού” η της “μπαμπά” που είχε μεταβληθεί εις “χου” προ πολλού.
Αναφορικά με την πληροφορία ότι Α.Φ.Μ. συνταξιούχων αφορούν νομικά πρόσωπα, εδώ αποδεικνύεται η ολιγωρία προ ετών για την εισαγωγή του “μοναδικού” αριθμού προσδιορισμού φυσικού προσώπου (το γνωστό Ε.Κ.Α.Μ. επί πρωθυπουργίας Κ.Σημίτη) και η λυσσαλέα αντίθεση με γελοιότητες τύπου “μεγάλου αδελφού”, “666″, “αντίχριστου” και άλλων ηθικολογιών αισχίστου, πλην άκρως ιδιοτελούς συμφέροντος, όπως αποδεικνύεται.
Ας ερωτηθούν οι διατελέσαντες διοικητές των ασφαλιστικών οργανισμών τί διέπραξαν ακριβώς για την αντιμετώπιση, έστω του πιθανού ενδεχομένου λαθροχειριών, υπεξαιρέσεων, καταχρήσεων και πλαστοπροσωπιών κατά την διάρκεια της θητείας τους.
Σε αυτήν την χώρα, κάποιοι πρέπει κάποτε να απολογηθούν δημόσια, είτε για παραλείψεις είτε για μη συγνωστή αμέλεια προάσπισης, αν όχι του δημοσίου συμφέροντος, τουλάχιστον για τους λόγους και τα τυχόν “εμπόδια” ή άνωθεν υποδείξεις και εντολές να μην ασκήσουν ουσιαστικά τα καθήκοντά τους. Όχι πλέον “κατάρες” και λοιδωρίες σε όσους τουλάχιστον προσπάθησαν να βάλουν μια τάξη στο -απόλυτο- χάος. Βάσει όσων καθημερινά “διαρρέουν”, ακόμη και οι οίκοι “ανοχής” έχουν κανόνες λειτουργίας που τηρούνται στο μέγιστο, σε αντίθεση με την ηρεμία “νεκροταφείου” που χαρακτηρίζει το “μαγαζί” που αποκαλείται με περισσό θράσος, “κράτος”. Όλα στο φώς τώρα (και στον εισαγγελέα, τον ανακριτή ή και “μέσα”)!