ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑ: Θορυβήθηκαν οι ΗΠΑ

15:16 24/2/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΑΛΙΜΗΣΗ

Οι φωνές των Αμερικανών για τα κατασκοπευτικά παιχνίδια της Κίνας τείνουν να φτάσουν σε βαθμό υστερίας. Προφανώς, κάποιοι στην Ουάσινγκτον πιστεύουν ότι έχουν την αποκλειστικότητα στην κατασκοπεία λες και οι άλλοι δεν ξέρουν από αυτή την πρακτική ή δεν επιτρέπεται. Ωστόσο, είναι κατανοητό να υπάρχει αυτός ο πανικός τη στιγμή που η Κίνα σε τεχνολογικό και στρατιωτικό επίπεδο τα τελευταία 15 χρόνια έχει κάνει τέτοια πρόοδο όση δεν έκανε στα 4.000 χρόνια Ιστορίας της. Η κινεζική ηγεσία θέλει να επιταχύνει τις διαδικασίες εκσυγχρονισμού της οικονομίας της με το μικρότερο

δυνατό κόστος. Η κλοπή ή η αντιγραφή τεχνολογικών δεδομένων θα τη βοηθήσουν στον αγώνα για κυριαρχία στην ανατολική Ασία, τη στιγμή που ΗΠΑ και Ιαπωνία εμφανίζονται –και είναι– η πιο προηγμένη τεχνολογικά συμμαχία της περιοχής. Και αυτή η συμμαχία για το Πεκίνο είναι λυκοσυμμαχία.
Η Κίνα, στην παρούσα φάση, δεν είναι σε θέση να διαθέσει τεράστια ποσά για έρευνα, αφού ήδη έχει φτάσει στα όριά της και η οικονομία από πέρυσι παρουσιάζει μικρή ύφεση. Η μόνη διαφορά με τις άλλες χώρες είναι ότι το καθεστώς έχει επιλέξει έναν πιο άμεσο, ίσως και χοντροκομμένο, τρόπο να αποσπά τα σχέδια των ανταγωνιστών του. Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που οι Κινέζοι κατασκοπεύουν. Ήδη, το 2002, η CIA παραδέχτηκε ότι η Κίνα τεχνολογικά μπήκε στον 21ο αιώνα κλέβοντας τεχνολογία πυρηνικών βαλλιστικών όπλων από τις ΗΠΑ…

ΡΩΣΙΑ – ΚΙΝΑ: Ενεργειακός συνασπισμός
Η ρωσική πετρελαϊκή εταιρεία Rosneft έκανε ίσως ένα από τα πιο συμβολικά ανοίγματα στην Ιστορία της Ρωσίας. Προσκάλεσε την Κίνα για συνεκμετάλλευση(!) κοιτασμάτων στη ρωσική αρκτική υφαλοκρηπίδα. Η κίνηση δεν αποκλείεται να αποτελεί ένα ακόμα βήμα συνασπισμού των δύο γιγάντων σε μια περιοχή που μέχρι πρόσφατα οι δραστηριότητες ήταν περιορισμένες για περιβαλλοντικούς λόγους. Η αμερικανική στροφή προς την Άπω Ανατολή έχει θορυβήσει τους Ρώσους και τους Κινέζους, οι οποίοι προφανώς προσπαθούν να προβάλουν αναχώματα.
Μια επικειμένη συνεργασία μεταξύ τους θα περάσει μηνύματα στην Ουάσινγκτον, η οποία κάτω από τον Ομπάμα δεν θα ρισκάρει ανοιχτή σύγκρουση και μάλιστα σε περιοχές ρωσικού ενδιαφέροντος. Τα πλούσια και ανεκμετάλλευτα οικόπεδα της αρκτικής ζώνης αποτελούν πρόκληση για το Πεκίνο που ακολουθεί αγκομαχώντας ΗΠΑ και Ρωσία στα ενεργειακά κοιτάσματα του πλανήτη, τη στιγμή που χρειάζεται περισσότερο πετρέλαιο από όσο χρειάζεται η Ρωσία και οι ΗΠΑ μαζί. Το λιώσιμο των πάγων έχει αναδείξει τα τελευταία χρόνια τεράστιες «λεκάνες» υδρογονανθράκων, αλλά και πρώτων υλών στην ευρύτερη περιοχή του Βόρειου Πόλου. Οι Κινέζοι είναι καλά ενημερωμένοι, αφού ήδη από τα τέλη του 2012 ενδιαφέρθηκαν για μόνιμη εγκατάσταση επιστημονικού προσωπικού στη βόρεια Γροιλανδία, το οποίο θα εξέταζε τα κοιτάσματα που ήρθαν στο φως, παγιώνοντας έτσι την κινεζική παρουσία. Γι’ αυτό και η ρωσική πρόταση αποτελεί ευκαιρία για τους Κινέζους να «παίξουν» σε μια περιοχή μακριά από τον ζωτικό τους χώρο.

ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑ: Πολιτική αστάθεια λόγω ασθένειας
Τα ταξίδια του Ούγκο Τσάβες στα νοσοκομεία της Κούβας, εκτός του ότι είναι μάταια, προκαλούν προβλήματα κυβερνητικής δυσλειτουργίας στη Βενεζουέλα. Ο αντιπρόεδρος Νίκολας Μαντούρο τα καταφέρνει σχετικά καλά μέχρι τώρα, ωστόσο, η απουσία του προέδρου ήδη προκαλεί εντάσεις στον πολιτικό κόσμο και ανάμεικτα συναισθήματα μεταξύ των κατοίκων, αφού υπάρχει διάχυτη η αίσθηση της ακυβερνησίας. Ο καρκίνος του Τσάβες είναι μεγάλο χτύπημα για τους οπαδούς του, οι οποίοι είχαν συνηθίσει έναν ιστορικό και απόλυτο ηγέτη που είχε λύσεις για τα πάντα.
Έτσι, όταν έρθει η ώρα να… αποσυρθεί, πολλοί αναρωτιούνται τι θα γίνει την επόμενη μέρα. Η αντιπολίτευση, από τη μεριά της, θέλει να εκμεταλλευτεί την απουσία και το γεγονός ότι η ορκωμοσία του Τσάβες έχει καθυστερήσει. Επικαλούμενη την ακυβερνησία, προώθησε πρόταση για νέες εκλογές, ερχόμενη κατά κάποιον τρόπο σε σύγκρουση με το ανώτατο δικαστήριο που πρότεινε την εκ νέου παράταση της ορκωμοσίας. Η αντιπολίτευση θέλει να αδράξει την ευκαιρία για άνοδο, πατώντας στη δυσαρέσκεια μεγάλου μέρους του λαού που νιώθει ανασφάλεια. Η παράταση της αστάθειας δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε αναζωπύρωση των εμφυλιοπολεμικών παθών. Η επιστροφή Τσάβες και η αποδοχή της αδυναμίας του να ηγηθεί φαντάζει προς στιγμή ως η μόνη ρεαλιστική λύση στην αβεβαιότητα.

ΤΙ ΓΥΡΕΥΕΙ Ο ΚΑΜΕΡΟΝ ΣΤΗΝ ΙΝΔΙΑ: Βρετανική αντεπίθεση
Το ταξίδι του Βρετανού πρωθυπουργού Κάμερον στην Ινδία δεν ήταν ένα από τα συνηθισμένα. Οι επαφές με τους Ινδούς αξιωματούχους στόχευαν στη σύσφιξη των σχέσεων των δύο χωρών, όσο περίεργο και αν ακούγεται. Τα τελευταία χρόνια οι επιχειρηματικές δραστηριότητες και οι εισαγωγές της Ινδίας στρέφονταν στους «καινούργιους» συνέταιρους, τις ΗΠΑ και την υπόλοιπη ΕΕ, αφήνοντας τον πρώην αποικιοκράτη σε χαμηλότερες θέσεις. Οι Βρετανοί επιχειρηματίες, που πλαισίωναν τον πρωθυπουργό τους, δεν ήθελαν τίποτε άλλο, από την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος των Ινδών σε θέματα αμυντικών αγορών και γενικότερων επενδύσεων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα στροφής της ινδικής πολιτικής είναι ο αμυντικός τομέας. Το Νέο Δελχί έχει δώσει ιδιαίτερη έμφαση τον τελευταίο καιρό σε αγορές οπλικών συστημάτων από Ρωσία και Γαλλία και λιγότερο από Αμερική, ενώ σχεδόν καθόλου από Αγγλία. Οι Βρετανοί δεν θέλουν να έρθουν δεύτεροι και τρίτοι, όπως στην περίπτωση της Λιβύης, που Γάλλοι και Ιταλοί προηγούνται σε πωλήσεις όπλων. Γι’ αυτό και ο Κάμερον προτίμησε να εμφανιστεί ως «πωλητής», θέλοντας να επιδείξει εκ νέου διάθεση για στρατηγική συνεργασία στη χώρα του ενός δισεκατομμυρίου κατοίκων.
Ταυτόχρονα, όμως, το Λονδίνο θέλει να εκμεταλλευτεί τη δυναμική που παρουσιάζει η βρετανική οικονομία τον τελευταίο χρόνο ιδιαίτερα μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Θα ήταν ό,τι καλύτερο για τους Βρετανούς μέσα σε αυτό το ευνοϊκό περιβάλλον να δώσουν μια νέα ώθηση στις εξαγωγές και στις επενδύσεις σε περιοχές όπως η Ινδία που, εκτός από μεγάλη αγορά, έχει και μια δυναμικά ανερχόμενη μεσαία τάξη. Η επικείμενη αναβάθμιση των ινδο-αγγλικών σχέσεων ίσως αναγκάσει τον Κάμερον να χαλαρώσει τα μέτρα βίζας για Ινδούς επιχειρηματίες και επιστήμονες που θέλουν να δραστηριοποιηθούν στην Αγγλία.

ΗΠΑ: Σύγκρουση για το μεταναστευτικό
Το μεταναστευτικό πρόβλημα στις ΗΠΑ τείνει να μετατραπεί σε ανοιχτή σύγκρουση μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων. Οι δεύτεροι δεν θέλουν να ακούσουν άλλο από την πρόταση του Ομπάμα, ο οποίος σχεδιάζει να δώσει βίζα με προοπτική υπηκοότητας σε 11 εκατομμύρια λαθρομετανάστες, ακόμα και σε εκείνους που βρίσκονται υπό καθεστώς απέλασης. Θέλοντας προφανώς να λύσει «γρήγορα» το μεταναστευτικό και να ασχοληθεί με τα άλλα «καυτά» θέματα, ο Αμερικανός πρόεδρος ίσως να ρισκάρει, σε μια περίοδο μάλιστα που δεν έχει την πλειοψηφία στο Κογκρέσο.
Η επιχειρηματολογία των αντιπάλων του έχει βάση, ενώ στο παρελθόν έχουν κατηγορήσει τον Αμερικανό πρόεδρο ως «αφελή ψευτοσοσιαλιστή». Ο βουλευτής των Ρεπουμπλικάνων, Μάρκο Ρούμπιο, δήλωσε ότι «η πρόταση Ομπάμα δεν προστατεύει τα σύνορα, ενώ δίνει τη δυνατότητα σε όσους παρανομούν να αποκτήσουν δικαιώματα σε βάρος αυτών που θέλουν να ακολουθήσουν νόμιμα τις διαδικασίες νομιμοποίησής τους». Ο Ομπάμα, με τη σειρά του, καιρό τώρα έχει καταστήσει σαφές ότι αν το Κογκρέσο προβάλει εμπόδια, ίσως τότε πάει με δική του πρόταση με στόχο να πιέσει τους αντιπάλους του να συναινέσουν.
Ο Λευκός Οίκος προσπαθεί να χειριστεί την αυξημένη εγκληματικότητα παίρνοντας μέτρα πρόληψης παρά καταστολής. Πολλοί, όμως, θεωρούν ότι το νομοσχέδιο θα ανοίξει την πόρτα σε εγκληματίες και εμπόρους ναρκωτικών από το Μεξικό, όπου είναι και η μεγάλη δεξαμενή λαθρομεταναστών. Οι επικριτές του προτείνουν μέτρα πρόληψης της λαθρομετανάστευσης και απέλασης των μεταναστών που εγκληματούν. Όπως και να ’χει, η κόντρα θα συνεχιστεί, καθώς φαίνεται ότι οι απόψεις των δύο πλευρών όχι μόνο διχάζουν σε κυβερνητικό επίπεδο, αλλά και πολλές πολιτείες ήδη αντιδρούν έντονα στα σχέδια Ομπάμα.

ΤΟΥΡΚΙΑ: Η Ακροαριστερά αναζητά ερείσματα
Η τουρκική Αστυνομία, μετά τη βομβιστική επίθεση στην αμερικανική πρεσβεία, εξαπέλυσε ένα ανθρωποκυνηγητό για τη σύλληψη των ενόχων. Η επιχείρηση διεξάγεται σε πανεθνική κλίμακα για την εξάρθρωση ενός ακροαριστερού γκρουπ που αυτοαποκαλείται επαναστατικό, ενώ έχει απασχολήσει και στο παρελθόν. Σπάνιο για τα δεδομένα της Τουρκίας, μιας χώρας με υψηλό αίσθημα κεμαλικού πατριωτισμού –άσχετα αν είναι σε μεγάλο βαθμό κατασκευασμένος– το επαναστατικό αυτό γκρουπ, εκμεταλλευόμενο την «κόντρα» Ισλαμιστών-Κεμαλιστών, ίσως να θέλει να αποκτήσει ερείσματα στην κοινή γνώμη. Γι’ αυτό άλλωστε και διάλεξε έναν τόσο σημαντικό στόχο με ιδιαίτερο συμβολισμό.
Αυτή η ακροαριστερή ομάδα, προφανώς, θέλει να δείξει ότι υπερασπίζεται την αδύναμη έως ανύπαρκτη τουρκική Αριστερά και δεν αποκλείεται να προσβλέπει σε άνοδο στο στενό πολιτικό σκηνικό της γειτονικής χώρας. Με αυτόν τον τρόπο ίσως να στοχεύει στο να ελκύσει με το μέρος της κόσμο που στο παρελθόν είχε βασανιστεί από το κατεστημένο. Γι’ αυτό και η κυβέρνηση Ερντογάν λογικά θα προσπαθήσει να φέρει τους ενόχους στη Δικαιοσύνη με χαμηλούς τόνους, αποφεύγοντας έτσι να προσδώσει στο ακραίο αυτό γκρουπ τον τίτλο τού «πολιτικά κυνηγημένου».