Κι εμείς… πυροβολημένοι είμαστε!

16:11 29/4/2013 - Πηγή: Παρασκηνιο

Δύσκολος μήνας ο Απρίλιος. Πρωταπριλιά… ημέρα της κοροϊδίας. 21η Απριλίου… ημέρα της χούντας. 22α Απριλίου… ημέρα που ξεκίνησε η δίκη του Ακη και της παλιοπαρέας. 23η Απριλίου… εθνική γιορτή. Παπανδρέου – Καστελόριζο – Μνημόνια. 4.000 αυτοκτονίες, 1.500.000 άνεργοι. Σωθήκαμε…
Ούτε ο Γαβαλάς θα πίστευε ότι ο Παπαγεωργόπουλος θα λανσάρει το dresscode της φυλακής. Απαραίτητο αξεσουάρ, λοιπόν, το παλτό

ή η καπαρντίνα για να κρύβονται οι χειροπέδες. Ολοι εκτός από το ζεύγος Τσοχατζόπουλου με το απαραίτητο παλτό στα χέρια. Ο Ακης βγήκε αγέρωχος από την αστυνομική κλούβα με το ύφος του τύπου «εγώ δεν ζω γονατιστός, είμαι της γερακίνας γιος», ενώ το πρόσωπο της κ. Σταμάτη ήταν χάλια, σπασμένο και ταλαιπωρημένο. Ε, για μέση Ελληνίδα μια χαρά είναι, λέω εγώ.
Συγκινήθηκε μια γνωστή μου με την πικρή ιστορία της Βίκυς και αποφάσισε να φτιάξει μια μάσκα ομορφιάς για το πρόσωπο με φράουλες και να τη στείλει στη φυλακή. Δεν επιτρέπεται, όπως είπε μια κυρία της τάξης της, να είναι σε αυτή την κατάσταση. Oι φράουλες δεν θα είναι από τη Μανωλάδα, έτσι γιατί είναι αριστερή και για να δείξει την αντίθεσή της με την εκμετάλλευση των μεταναστών.
Αλήθεια, πού είναι ο κ. Παυλόπουλος που ευχαριστούσε τους μετανάστες γιατί προτιμούσαν τη χώρα μας για να τους φιλοξενήσει και τους καλούσε να έρθουν στον παράδεισο της φράουλας και όχι μόνο; Ενδιαφέρθηκε κανείς πώς περνούν οι δυστυχισμένοι αυτοί άνθρωποι τόσο καιρό ή δεν ήθελαν να ξέρουν;
O υπουργός Δημόσιας Τάξης μάς συγκίνησε όλους, με την επίσκεψή του στο νοσοκομείο. Πήγε να δει τους δυστυχισμένους μετανάστες που πυροβολήθηκαν από τους… φραουλόμαγκες. Εχοντας σκύψει με πατρική στοργή στο κρεβάτι του πόνου και με βουρκωμένα μάτια τούς έδωσε υπόσχεση ότι σε αυτούς ειδικά, μόλις βγουν από το νοσοκομείο, θα τους δώσει ο ίδιος προσωπικά άδειες παραμονής στη χώρα μας… Τους ρώτησε αν θέλουν να μείνουν;
Κύριε υπουργέ, μετά από όλα αυτά που έχουμε υποστεί εδώ και τρία χρόνια με τα μνημόνια και τις πολιτικές σας, πυροβολημένοι είμαστε και εμείς… Μήπως έχετε κάτι και για εμάς;