Ο γιαλός, το αρμένισμα και η ΕΡΤ

Του Βαγγέλη Δουράκη

Και στραβός είναι ο γιαλός και στραβά αρμενίζουμε… Το «λουκέτο» στην ΕΡΤ αποτυπώνει αυτήν ακριβώς τη διαπίστωση σε όλο της το μεγαλείο. Για το μνημόνιο, τη λάθος συνταγή του και κυρίως το πώς εφαρμόστηκε έχουν ειπωθεί πολλά. Από εκεί και πέρα, ουδείς παραγνωρίζει ότι η δημόσια τηλεόραση είχε εξελιχθεί σε ένα άντρο αδιαφάνειας και κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος, όπου όσοι είχαν την… πρόσβαση ‒κοινώς «δόντι»‒ προσλαμβάνονταν

με παχυλούς μισθούς και εμφανίζονταν στο Ραδιομέγαρο κάθε 1η και 15 για να εισπράξουν χρήματα που κατέβαλλε ο ελληνικός λαός.
Και ουδείς παραγνωρίζει την αναγκαιότητα του να γίνει κάτι για αυτό και ας είναι οι ίδιοι που τελικά της έδωσαν τη χαριστική βολή εκείνοι που αξιοποίησαν στο έπακρο αυτή την πρακτική…
Ομως, η λογική τού «πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι» δεν έχει καμία σχέση με το καλύτερο και διαφορετικό μέλλον που θα ήθελαν όλοι για αυτήν τη χώρα. Το πού «πονούσε» ακριβώς η δημόσια τηλεόραση το ήξεραν πολύ καλά αυτοί που πήραν και τις τελικές αποφάσεις. Αλλωστε, δεν θα ήταν και πολύ δύσκολο να πάρουν μια λίστα με τις αμοιβές και να τσεκάρουν τι προσφέρει ο κάθε ένας από αυτούς και αναλόγως να πράξουν…
Τότε θα είχε διαμορφωθεί και μια αίσθηση δικαίου και το όλο εγχείρημα θα είχε τη στήριξη των περισσοτέρων. Ομως, αυτή η χώρα από την πρώτη στιγμή που μπήκε στο μνημόνιο, παρά την αναγκαιότητά του, με τη μικροπολιτική οπτική που προσέγγιζε τα πράγματα κατάφερε να διχάσει τον κόσμο.
Ολα έγιναν στραβά. Ισως πρώτα έπρεπε να καθαρίσει η ήρα από το στάρι στο Δημόσιο και να ξεκινήσουν από εκεί οι πρώτες απολύσεις, όσο μάλιστα η ιδιωτική οικονομία ήταν υγιής και ικανή να απορροφήσει όσους έμεναν χωρίς δουλειά. Ομως, οι μικροπολιτικές σκοπιμότητες κατέστρεψαν την πραγματική οικονομία και τώρα προστίθενται στις τεράστιες στρατιές ανέργων και άλλοι… Χωρίς στον ορίζοντα να διαφαίνεται καμία προοπτική.

Keywords
Τυχαία Θέματα