Ποιος φταιει;

Από τον Σεπτέμβριο και μετά, όλοι διαπιστώνουν πως η Ελλάδα πάσχει από «μεταρρυθμιστική κόπωση».

Για κάποιο περίεργο κι ανεξήγητο λόγο, οι περισσότεροι υπουργοί κατέβασαν τα μολύβια, βγήκαν στα παράθυρα κι άρχισαν να περιγράφουν τα δεινά του Μνημονίου αντί να ασχολούνται με την εφαρμογή του. Τα στελέχη που ήταν επιφορτισμένα με την υλοποίηση των υπεσχημένων διαρθρωτικών

αλλαγών, βρήκαν ευκαιρία να κρυφτούν κάτω από μερικές κόλλες χαρτί και διάφορες άλλες προφάσεις….

Με τον τρόπο αυτό, η Ελλάδα έχασε μια πρωτοφανή ευνοϊκή συγκυρία, με τις αγορές να δείχνουν διάθεση για ανάληψη επενδυτικού κινδύνου, τα επιτόκια να γκρεμίζονται και τις κυβερνήσεις της Ευρώπης να δείχνουν διάθεση για πρωτοβουλίες αλληλεγγύης.

Η Ελλάδα έχασε και αυτή την ευκαιρία. Ποιος φταίει;

Σίγουρα για το 30% αυτής της οικτρής αποτυχίας, ευθύνονται τα πάσης φύσεως μικρά τοπικά και συγκεκριμένα επιχειρηματικά και συντεχνιακά συμφέροντα. Προφανείς και αφανείς πιέσεις, εκβιασμοί και απειλές εναντίον των βουλευτών της κυβερνητικής πλειοψηφίας προκάλεσαν αναστάτωση και κλίμα πολιτικής αβεβαιότητας που δεν βοηθά τις μεταρρυθμίσεις.

Ένα επιπλέον 30% της ευθύνης βαρύνει τα ίδια τα στελέχη της κυβερνητικής πλειοψηφίας που ήταν επιφορτισμένα με την υλοποίηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων. Η ευθυνοφοβία και η μικροψυχία οδήγησαν πολλούς υπουργούς αλλά και διοικητές οργανισμών, διευθύνοντες συμβούλους και προέδρους σε μια πρωτοφανή αδρανοποίηση. Ένας οδυνηρός ωχαδερφισμός, μια υστερόβουλη διάθεση απομάκρυνσης από τα φώτα της δημοσιότητας και μια άνευ προηγουμένου μετάθεση ευθυνών σε ανώτερους και κατώτερους υπαλλήλους, μετέδωσαν στο εξωτερικό το μήνυμα ότι «η Ελλάδα δεν θέλει να αλλάξει, θέλει απλώς να επιστρέψει στο φαύλο παρελθόν της».

Το τελευταίο 30% του μεγάλου μεριδίου ευθύνης για την μεταρρυθμιστική αποτυχία του τελευταίου 3μήνου στην Ελλάδα αποδίδεται σίγουρα στην ανικανότητα, την ανευθυνότητα και την επαγγελματική ανεπάρκεια όσων ανέλαβαν να υλοποιήσουν τις αναγκαίες αλλαγές στη χώρα. Ξεψυχισμένοι πολιτικοί, διορισμένοι διοικητές με αποτυχημένη προηγούμενη σταδιοδρομία, υπάκουοι χαφιέδες κομματικών και παρακομματικών γραφείων, δεν ήθελαν, δεν μπορούσαν, δεν θα καταφέρουν ποτέ να εξυπηρετήσουν το κοινό καλό. Ενδιαφέρονται μόνο για την προσωρινή τους θέση και τα βραχύβια παράπλευρα οφέλη.

Υπάρχει ένα ακόμη 10% στην απόδοση των ευθυνών. Αυτό σίγουρα βαρύνει όλους τους Έλληνες και πρωτίστως τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Αρνητικοί σε κάθε αλλαγή, υποτελείς στην βολική φαυλότητα του παρελθόντος, δημοσιογράφοι και πολίτες συνεχίζουν ακόμη και σήμερα, να κατηγορούν την Τρόικα και το Μνημόνιο για τα δεινά που έφεραν στη χώρα. Την ευθύνη όμως για τη μιζέρια της καθημερινότητά μας φέρουν όλοι εκείνοι που οδήγησαν τη χώρα στην ανάγκη να προσφύγει στα δανεικά των ξένων πριν από 3 χρόνια…

The post Ποιος φταιει; appeared first on Paraskhnio.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα