Ρένος Χαραλαμπίδης: Πηγαίνω με τη ζωή. Αυτή ξέρει

21:25 10/12/2012 - Πηγή: Παρασκηνιο

της Εύης Κολιού

Φωτογραφίες: Κώστας Γονίδης

Οι αυθόρμητες σκέψεις που πηγάζουν από μια κατάσταση την οποία βιώνουμε μπορεί να κρύβουν και μία αλήθεια της ζωής που δεν ξέραμε. Ο Ρένος Χαραλαμπίδης στο βιβλίο του «Εγχειρίδιο Κινηματογραφικής Ανυπακοής» τοποθετεί την κάμερα και αρχίζει να αποκαλύπτει πτυχές της ψυχής του αλλά και οπτικές γωνίες της ζωής μέσα από μία σειρά στοχασμών. Οι σημειώσεις που κατέγραφε την ώρα που σκηνοθετούσε και δημιουργούσε μία ταινία τον οδήγησαν σε αισθήματα που ξεφεύγουν από τον κινηματογράφο και χάνονται στη ζωή…

«Ένα ακατάστατο σημειωματάριο με

δυσανάγνωστους συλλογισμούς  σε κάθε είδους χαρτάκια, περιθώρια εφημερίδων, σενάρια, πακέτα τσιγάρων, προγράμματα γυρισμάτων, χαρτοπετσέτς, στο κινητό…», γράφει ο ίδιος.

Οι στιγμές του ως δημιουργός, του δίνουν το περιθώριο να συνεχίσει να μαθαίνει τον εαυτό του. Δεν πιστεύει στη λέξη «απλά» και το δείχνει από τη πρώτη γραμμή του βιβλίου του: Όλα είναι απλά. Αλλά όχι και τόσο απλά.

Σίγουρα πρόκειται για ένα εγχειρίδιο προς ναυτιλλόμενους σκηνοθέτες αλλά διαβάζοντας το ανακαλύπτεις σημεία που μπορούν να αγγίξουν τον καθένα προσωπικά και να αναρωτηθείς για λίγο τη δική σου ζωή. «Ο πρώτος θεατής του έργου μου είμαι εγώ. Και ο τελευταίος. Φροντίζω να μην με απογοητεύσω».

«Το εγκόλπιο αυτό πρόκειται για ένα προσωπικό φιλμικό μανιφέστο», γράφει στο βιβλίο του.

Το βιβλίο αποκαλύπτει τα ίχνη της ζωής του. «Το αηδόνι τραγουδάει πάντα το ίδιο τραγούδι. Και έτσι γίνεται τόσο βαθύ και γοητευτικό. Δουλεύω την επανάληψη μέσα στις ταινίες μου για να εμβαθύνω στο προσωπικό μου τραγούδι». Η τέχνη της ζωής κρύβεται στις λάθος αποφάσεις, όπως και στο σινεμά, όπως και στην πολιτική και όπως και σε κάθε τι. «Κατά βάθος τα σφάλματα, οι αστοχίες, αποκαλύπτουν κάτι που δεν ξέρω για μένα. Ας το μάθω».

Ένα βιβλίο σαν τραπουλόχαρτο. Ένα παιχνίδι. Κάθε φορά που το ανοίγεις συναντάς κάποια λόγια που αφορούν τον καθένα. Με νοηματική αυτοτέλεια αφηγείται την εξέλιξη μίας κινηματογραφικής ταινίας χρησιμοποιώντας ορολογίες και συμβουλές, μπερδεύοντας ωστόσο  πιο βαθιά νοήματα, σα να κάνει ένα διάλλειμα από τη δουλειά.

«Η ζωή και το σινεμά είναι ξαφνικά».

«Πηγαίνω με τη ζωή. Αυτή ξέρει».