«Τελευταία φορά» ή αρχή του τέλους

Του Δ. Γιαννακόπουλου

«Δύσκολες αποφάσεις, σκληρές, επώδυνες για ορισμένες κατηγορίες μισθωτών και συνταξιούχων, αλλά αναγκαίες». Άραγε, ποιος θα μπορούσε να υπογράψει ένα τέτοιο ρεπορτάζ θυσιάζοντας την κοινωνική αναγκαιότητα στον βωμό της πολιτικής, όταν τα τελευταία δυόμισι χρόνια οι ίδιοι επιθετικοί προσδιορισμοί χρησιμοποιούνται ξανά και ξανά από τους τρεις πρωθυπουργούς που διοίκησαν τη χώρα;
Ποιος θα μπορούσε να πειστεί για την υπόσχεση Σαμαρά ότι δεν θα ληφθούν άλλα μέτρα, όταν δεν πείστηκε

ο λαός στις τελευταίες εκλογές κατά τις οποίες ανέδειξε τη ΝΔ σε πρώτο κόμμα, αλλά δεν της έδωσε εντολή αυτοδύναμης διακυβέρνησης; Ποιος θα πιστέψει έναν πρωθυπουργό που τέσσερις μήνες νωρίτερα ψήφισε το δεύτερο μνημόνιο ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, διαγράφοντας 21 βουλευτές του επειδή επέλεξαν να ακολουθήσουν τη στάση που τήρησε στο πρώτο μνημόνιο έχοντας, μάλιστα, παρουσιάσει και την αντιπρόταση του Ζαππείου τον Ιούλιο του 2010; Έστω και αν δικαιολόγησε την απόφασή του ως επιβεβλημένη από τις εξελίξεις. Πώς θα ανακτήσει η κοινωνία την εμπιστοσύνη της στην πολιτική εξουσία, όταν ο προκάτοχος του σημερινού πρωθυπουργού, Γ. Παπανδρέου, υποσχόταν λεφτά με το τσουβάλι και τελικά… τσουβάλιασε την κοινωνία, παραδίδοντάς τη στο ΔΝΤ, τη Μέρκελ, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τα κοράκια του κερδοσκοπικού κεφαλαίου που έπαιξαν στην πλάτη της Ελλάδας δισεκατομμύρια ευρώ, αφανίζοντας την αξιοπιστία του έθνους διεθνώς;

Εξελίξεις
Την Τρίτη, ο Γ. Στουρνάρας συναντάται με τον Γερμανό ομόλογό του, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, στο Βερολίνο και αμέσως μετά, στις 9 του μήνα, παραδίδει το πακέτο των μέτρων των 11,6 δισ. ευρώ στην τρόικα που έρχεται στην Αθήνα προετοιμάζοντας το έδαφος για την εκταμίευση της δόσης των 31 δισ. ευρώ και παράλληλα για την καθοριστική Σύνοδο Κορυφής στα μέσα Οκτωβρίου. Η διαφορά σε σχέση με τα ανάλογα πακέτα των Παπακωνσταντίνου και Βενιζέλου είναι ότι το συγκεκριμένο περιέχει ισοδύναμα μέτρα, τέτοια που α) αποτρέπουν τις οριζόντιες περικοπές, β) δεν θίγουν τις χαμηλές συντάξεις του συνόλου των ασφαλιστικών ταμείων, γ) εξαιρούν ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων που αμείβονται βάσει των ειδικών μισθολογίων, δ) επιταχύνουν τις αποκρατικοποιήσεις, ε) αίρουν τις γραφειοκρατικές διαδικασίες για την εκταμίευση των κοινοτικών πόρων και στ) προχωρούν αποφασιστικά στις μεταρρυθμίσεις και στην περιστολή των δημοσίων δαπανών, η οποία έχει καθοριστεί στο 14%, σύμφωνα με επίσημες αναφορές του υπουργού Οικονομικών.
Αν αυτοί οι πέντε όροι ισχύσουν και κυρίως εάν εφαρμοστούν, τότε και μόνο τότε η Ελλάδα θα μπορούσε «να είναι εντελώς διαφορετική σε δύο χρόνια» όπως ανέφερε ο Σαμαράς στο υπουργικό συμβούλιο της Παρασκευής και μία ημέρα νωρίτερα στην Πολιτική Επιτροπή του κόμματός του που συνήλθε για την εκλογή του νέου γραμματέα της ΝΔ Μανώλη Κεφαλογιάννη.

Η σιωπή
Ένας πρόσθετος λόγος για τον οποίο θα μπορούσε να υπογράψει κάποιος ένα τέτοιο κείμενο, μέσα στη γενική απαξία της πολιτικής από τους πολίτες, είναι γιατί

Keywords
Τυχαία Θέματα