Γράφει ο Γιάννης Βασιλακόπουλος: «Πιατέλα» με μεζέδες που δεν… τρώγονται…

10:10 11/12/2012 - Πηγή: No Comments

Κάθισα να γράψω καθώς ξημέρωνε δειλά, ένα κρύο και σκοτεινό πρωινό, χειμωνιάτικο πνιγμένο σε ένα βαρύ ορίζοντα, όμοιο με τη μουτζουρωμένη ζωή που μας σκαρώνουν ντόπιοι και ξένοι εχθροί.

Του Γιάννη Βασιλακόπουλου

Σκέφτηκα, πως ο πολιτισμός, αυτός που οι σημερινοί κυβερνώντες πασχίζουν να μας ξεκόψουν από τον ομφάλιο λώρο του είναι τελικά ένα όπλο ανθεκτικό κι αξιόπιστο όπλο για να νικήσουμε το έρεβος, που, με βεβαιότητα, μας ετοιμάζουν λίγες μέρες πριν ανατείλει το- κατά το Κινέζικο ημερολόγιο- έτος του Φιδιού. Με άλλα λόγια το έτος που προσωπογραφεί με απόλυτη πιστότητα τους σημερινούς

κυβερνώντες σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Η κορυφαία έμπορος όπλων, παγκοσμίως, η Ευρωπαϊκή Ένωση βραβεύτηκε χθες με το Νόμπελ Ειρήνης. Και φυσικά, ο Οδυσσέας Ελύτης και ο Γιώργος Σεφέρης θα χαν επιστρέψει με οργή το δικό τους βαρύτιμο έπαθλο, αν έβλεπαν στο βάθρο των τροπαιούχων, τον Σαμαρά. Θα έφερναν στο μυαλό τους αυτό που είπε ο Άγγλος ποιητής Αλεξάντερ Ποπ, πολύ παλιά ( 1688 – 1744 ): «Έπαινος χωρίς αιτία είναι καλυμμένη σάτιρα»… Θα γελούσαν κοροϊδευτικά αν μετρούσαν αυτές τις δάφνες τις αραδιασμένες στα ερείπια, μιας Ευρώπης, «Σοβιετοποιημένης» πια, που τρέμει από χθες ξανά το «φάντασμα» του Καβαλιέρε στη Ρώμη. Όχι γιατί είναι γραφικός ή παθιασμένος με τα μπούνκα – μπούνκα πάρτι, όπως τον στόλιζαν. Αλλά γιατί μπορεί να συσπειρώσει το νότο της Ευρώπης, απέναντι στη μαφία του Βερολίνου. Αυτό φοβούνται.

Για αυτό «ζωγράφισαν» κι εδώ τον Καραμανλή, ως … ανεπαρκή. Γιατί προσπάθησε να κάνει την Ελλάδα ισχυρή απέναντι στα δόντια των εχθρών της, ντόπιων και ξένων. Αυτών που ζουν με μόνη τους ελπίδα το «τέλος του κόσμου» που τάχα προλέγουν οι πανάρχαιοι Μάγιας, για τις 21 Δεκέμβρη, σαν ένα βολικό σπιράλ, εμπορικού τρόμου. Ξέρουν πως μόνον αν δεν εξαφανιστούμε δεν θα τους καταπιεί η οργή μας. Το εύχονται το τέλος του κόσμου, μα δεν θα τους… κάτσει…

Έφυγε κι ο μεγάλος Άλκης Αλκαίος, μα έμεινε η «Ρόζα» του να μας κοιτά μουδιασμένους και του «αιώνα η Παράγκα» να μας φιλοξενεί σαν κιβωτός του μυαλού και της ψυχής μας. Να τρώμε και να… φτύνουμε μεζέδες από την «Πιατέλα», που θα λεγε κι ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος, των σημερινών ταγών. «Μεζέδες» που δεν τρώγονται γιατί είναι ενίοτε δηλητηριώδεις…