Γ. Στουρνάρας: Αυτές είναι οι προκλήσεις για την ελληνική οικονομία

Στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική οικονομία, αναφέρθηκε ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, κατά την ομιλία του στο συνέδριο της Τράπεζας της Ελλάδος « The crisis in the Euro-Area.

Η παράλληλη επίτευξη δημοσιονομικής προσαρμογής και οικονομικής ανάπτυξης είναι σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών Γ. Στουρνάρα

η μεγαλύτερη πρόκληση.

Οκτώ είναι οι προϋποθέσεις που πρέπει να εκπληρώσει η Ελλάδα προς τον σκοπό αυτό, ωστόσο από την πλευρά της η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να εκπληρώσει τρεις προϋποθέσεις.

Ανέφερε ότι ο στόχος απαιτεί σταθερό πολιτικό περιβάλλον από την Ελλάδα και από την ΕΕ τραπεζική ενοποίηση χωρίς αστερίσκους, παρεμβάσεις με δάνεια της ΕΤΕπ, μείωση χρέους και περιθώριο υψηλότερου πληθωρισμού σε κράτη με πλεονάσματα.

¨Όπως ανέφερε ο κ. Στουρνάρας, η μεγαλύτερη πρόκληση σήμερα είναι η παράλληλη επίτευξη περαιτέρω δημοσιονομικής προσαρμογής και οικονομικής ανάπτυξης, που θα οδηγήσουν σε νέες θέσεις εργασίας και μείωση της ανεργίας. Αυτό «μέχρι τώρα δεν ήταν» εφικτό πρόσθεσε και «για να είναι εφικτό, απαιτούνται προϋποθέσεις, τόσο από την ελληνική πλευρά όσο, όμως, και από τους Ευρωπαίους εταίρους μας».

Οι 8 προκλήσεις της ελληνικής πλευράς

•πρώτον, προέχει η διατήρηση ενός σταθερού πολιτικού κλίματος.

•Δεύτερον, χρειάζεται η άμεση ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από τα ήδη διαθέσιμα κονδύλια και η αποκατάσταση ομαλής ροής πιστώσεων στην οικονομία.

•Τρίτον, σημαντικό θέμα είναι η πλήρης αξιοποίηση των διαθέσιμων κονδυλίων της ΕΤΕπ, ιδιαίτερα για μικρομεσαίες επιχειρήσεις και μεγάλα έργα.

•Τέταρτον, είναι η βελτίωση της ποιότητας του δημόσιου τομέα. Δεν πρέπει να μειώσουμε μόνο τον αριθμό των υπαλλήλων, αλλά να βελτιώσουμε και την ποιότητα. Υπάρχουν εξαιρετικοί δημόσιοι υπάλληλοι, στην ηλικιακή κλίμακα 35-45, τους οποίους οφείλουμε να προαγάγουμε, απομακρύνοντας γραφειοκρατικά εμπόδια.

•Πέμπτον, η μεγάλη πρόκληση είναι η αποδοτική αξιοποίηση των 44 δισ. ευρώ από τα ευρωπαϊκά Ταμεία για την περίοδο 2013-2020. Έχουμε ζητήσει από δύο κορυφαίες δεξαμενές σκέψεις της χώρας να συνεργαστούν και να εκπονήσουν το νέο αναπτυξιακό πρότυπο και το νέο πρότυπο απασχόλησης.

•Έκτον, είναι η περαιτέρω βελτίωση της διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας, γιατί από πλευράς κόστους εργασίας έχουμε πετύχει ήδη πολύ σημαντική μείωση. Η μείωση του κόστους εργασίας στον επιχειρηματικό τομέα προβλέπεται γύρω στο 20% για την περίοδο 2012-2014, υπερβαίνοντας το στόχο του Προγράμματος για 15% στο σύνολο της οικονομίας.

•Περαιτέρω βελτίωση της διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας θα επιτευχθεί με την απελευθέρωση των επαγγελμάτων, που ακόμη παραμένουν κλειστά (το 72% έχει ήδη ανοίξει) και απομακρύνοντας τα εμπόδια στην ανταγωνιστικότητα για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Πρέπει να τονίσω ότι με σε σχετική έκθεση του ΟΟΣΑ για την Ανάπτυξη, επισημαίνεται ότι η Ελλάδα έχει ήδη πολύ υψηλή ανταπόκριση στις διαρθρωτικές αλλαγές.

•Έβδομον, η εξάλειψη των στρεβλώσεων στην αγορά ενέργειας, επιταχύνοντας την αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ και κάνοντας περισσότερο ανταγωνιστική την αγορά ενέργειας.

•Όγδοον, η ριζική απλοποίηση του φορολογικού συστήματος. Είχαμε την τύχη να λάβουμε τεχνική βοήθεια από ειδικούς του είδους σε παγκόσμιο επίπεδο, τόσο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου όσο και της Task Force και της τρόικας. Αυτή η προσπάθεια κατέληξε σε ένα νέο θεσμικό πλαίσιο, συμπεριλαμβανομένου και του φορολογικού νομοσχεδίου που θα κατατεθεί σύντομα στη Βουλή.

Οι προκλησεις της ευρωζώνης

•Πρώτον, πρέπει να υλοποιηθεί μια τραπεζική ένωση, το συντομότερο δυνατό και χωρίς αστερίσκους, προκειμένου να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη στις τράπεζες της Ευρωζώνης και να διασφαλιστεί η αλληλεγγύη και η αξιοπιστία του τραπεζικού τομέα. Εάν υπήρχε ήδη και λειτουργούσε η τραπεζική ένωση, η διαχείριση των χρηματοδοτικών προβλημάτων θα ήταν πολύ πιο εύκολη, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για όλες τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου.

•Δεύτερον, τα κράτη μέλη με πλεονάσματα θα πρέπει να εφαρμόσουν κατάλληλες πολιτικές που θα επιτρέπουν συμμετρική προσαρμογή στις χώρες που έχουν ελλείμματα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Χαρακτηριστικό είναι αυτό που είχε πει ο Κέυνς, το 1944, όταν έκανε τη διαπραγμάτευση του Μπρέτον Γουντς, ότι «σε συστήματα σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών, δεν μπορούν όλες οι χώρες να αποπληθωρίζουν τις οικονομίες τους. Αν το κάνουν αυτό όλες οι χώρες, τότε η κατάληξη θα είναι η ύφεση».

•Τρίτον, μια αρχή που συνδέεται με το προηγούμενη σημείο: τα κράτη- μέλη που έχουν επωφεληθεί από την κρίση θα πρέπει να δεχτούν να ανακυκλώνουν τα οφέλη αυτά προς τα κράτη- μέλη που βρέθηκαν σε μειονεκτική θέση. Παραδείγματα αυτής της ανακύκλωσης είναι: α) δανεισμός από την ΕΤΕπ, β) μείωση του χρέους των κρατών- μελών μέσω συγκεκριμένων προϋποθέσεων, όπως αποφασίστηκε για την Ελλάδα τον περασμένο Νοέμβριο, γ) επιτρέποντας υψηλότερο πληθωρισμό σε κράτη- μέλη με πλεονάσματα, συγκρινόμενα με τα κράτη μέλη με ελλείμματα.

Ανέφερε στο πλαίσιο απολογισμού ότι «δεν εννοώ, φυσικά, ότι όλα ήταν πάντοτε θετικά ή ότι Ελλάδα και τρόικα δεν έκαναν λάθη στην οικονομική πολιτική. Πέραν αυτού, μαθαίνουμε από τα λάθη μας, διαπραγματευόμαστε καλή τη πίστη και προσπαθούμε να τα βελτιώσουμε. Όσοι υποστηρίζουν ότι θα βγάλουν την Ελλάδα από το μνημόνιο και θα κρατήσουν την Ελλάδα στην Ευρωζώνη ψεύδονται ασυστόλως».

Keywords
Τυχαία Θέματα