MONEY TALKS

09:01 24/3/2015 - Πηγή: BankWars

Συνάντηση Μέρκελ – Τσίπρα στο Βερολίνο…

…Όλο το παρασκήνιο της συνάντησης, κρύβεται στο πιάτο…με την πάπια...Πι-πι το παπί, πα-πα η πάπια…

…Το ποιός εκ των δύο έπαιξε το ρόλο της πάπιας, θα το δείξει η ιστορία. Είναι θέα ολίγων ημερών ή εβδομάδων…

…Τα βασικά συμπεράσματα της συνάντησης..

…Ο Α.Τσίπρας,

προσγειώνεται στην πραγματικότητα της εξουσίας και αυτό που θα ακολουθήσει είναι να προσγειώσει ανάλογα και το κόμμα του. Είπε δημοσίως ότι δεν πρέπει να γκρεμιστεί ό,τι θετικό έγινε τα τελευταία χρόνια του μνημονίου και ότι πρέπει να αλλάξει το μείγμα της πολιτικής για να αντιμετωπιστούν οι ελληνικές παθογένειες. Καταργείται μεν η προηγούμενη πολιτική των μέτρων, αλλά τη θέση της θα πάρει μία νέα πολιτική μεταρρυθμίσεων, που θα παράγει όμως ισοδύναμα αποτελέσματα. Που πήγε η κατάργηση του μνημονίου με ένα άρθρο;…

…Ο Αλέξης Τσίπρας, έθεσε – και μπράβο του – θέματα όπως της Siemens, των γερμανικών αποζημιώσεων, και του κατοχικού δανείου, αλλά τίποτα απολύτως δεν πήρε από την Α.Μέρκελ για αυτά. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να επαινέσει δημοσίως το έργο του Ινστιτούτου Γκαίτε, το κτίριο του οποίου, υπουργός της κυβέρνησης, είχε βγει στα πρωτοσέλιδα και έλεγε ότι περιμένει το πράσινο φως για να το κατασχέσει…

…Η Α.Μέρκελ, ευγενικά, παρέπεμψε την Ελλάδα στο Eurogroup και στην αξιολόγηση προκειμένου να εξασφαλίσει την αναγκαία χρηματοδότηση, αποκλείοντας κάθε πιθανότητα πολιτικής διαπραγμάτευσης επί του θέματος, κάτι που σαφώς ήταν στις προθέσεις της ελληνικής πλευράς. Το σημαντικό είναι, ότι τη διαδικασία του Eurogroup, δεν την επικαλέστηκε μόνο η κυρία Μέρκελ, αλλά την αποδέχθηκε δημόσια και ο Έλληνας Πρωθυπουργός…

…Γενικό συμπέρασμα: Το ελληνικό τρένο μπήκε σε ευρωπαικές ράγες και όσοι στην Ελλάδα και κυρίως μέσα στην κυβέρνηση, δεν το κατάλαβαν, θα το καταλάβουν λίαν προσεχώς.

Στις 16 Μαρτίου, από τη στήλη “άποψη” του bankwars επισημαίναμε τα εξής:

“…Οι οπαδοί της στάσης…στα τέσσερα, οι σκίστες των μνημονίων, οι …ράμπο της πολιτικής που θα πετούσαν τους δανειστές στην θάλασσα, οι οικονομολόγοι που έλεγαν πως «εμείς δεν πρόκειταν να δεχθούμε τα 7,2 δις της αξιολόγησης, γιατί αξιολόγηση δεν δεχόμαστε», αυτοί που θα διέγραφαν το χρέος εν μιά νυκτί και οι κήρυκες της «αριστεράς» που έψαλαν το ίδιο τροπάριο με τον Μητροπολίτη Άνθιμο και τη Χρυσή Αυγή, άρχισαν να μαζεύουν τα …κουβαδάκια τους για άλλη παραλία…

…Η κυβέρνηση και προσωπικά ο Πρωθυπουργός, παρά το ανέβασμα των τόνων στο θέμα του κατοχικού δανείου και των γερμανικών αποζημιώσεων (σ.σ. απόλυτο το δίκιο της Ελλάδας αλλά που να το βρει, ούσα με το χέρι απλωμένο για δανεικά), αποφάσισαν να ακολουθήσουν αυτό για το οποίο ψήφισαν οι Έλληνες στις τελευταίες εκλογές: Έναν έντιμο συμβιβασμό με τους δανειστές, μέσα στο ευρώ, με δυνατότητες εφαρμογής πολιτικών που θα απαλύνουν τις συνθήκες ζωής χιλιάδων Ελλήνων, θυμάτων της ανθρωπιστικής κρίσης…

…Κατάλαβαν ότι η αλήθεια (σ.σ. ακόμα έχουν πει μόνο τη …μισή) είναι πιο επαναστατική από την επανάσταση …της δραχμής που θα οδηγούσε αρχικά στην πιστωτική ασφυξία και μετά τον λαό να παίρνει μισθό 180 ευρώ το μήνα με αμετάβλητο το σημερινό κόστος ζωής (τα περισσότερα προιόντα είναι εισαγόμενα) και την κυβέρνηση …να ψάχνει ελικόπτερο να αποδράσει αλά …Ντε Λα Ρούα στην Αργεντινή…

…Και για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς στην κριτική μας, μπορεί μεν να χάθηκε πολύτιμος χρόνος που να στοιχίζει ουκ ολίγα στην οικονομία και τις επιχειρήσεις που πνίγηκαν από την έλλειψη ρευστότητας, μπορεί το ΑΜΕΣΟ πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης να μετατράπηκε σε πρόγραμμα ΤΕΤΡΑΕΤΙΑΣ, μπορεί να έχουν την πλάκα τους αυτές οι ιστορίες με τη…μετονομασία της τρόικας, με τα ραντεβουδάκια που θα γίνονται σε ξενοδοχείο της Αθήνας και όχι στα υπουργεία, με την επαναφορά της λοταρίας στις αποδείξεις και με τις νοικοκυρές σε ρόλο εφοριακού, αλλά υπάρχουν και σημαντικά κέρδη, τόσο για τους πολίτες, όσο και για τη χώρα…

…Δεν είναι λίγο για τους πολίτες ότι σταμάτησαν μια σειρά από έτοιμες να εφαρμοστούν μειώσεις εισοδημάτων αδύναμων οικονομικά τάξεων, όπως είναι οι συνταξιούχοι. Δεν είναι λίγο που με πολλές δόσεις θα πληρώσουν όσα χρωστάνε στο Δημόσιο και τα Ασφαλιστικά Ταμεία…

…Και βέβαια, καθόλου λίγο δεν είναι για τη χώρα, ούτε η παραδοχή από πλευράς δανειστών ότι πλεονάσματα 4% δεν μπορούν να υπάρχουν στα προσεχή χρόνια (για να πληρώνονται τόκοι και να μη μένει δεκάρα τσακιστή για ανάπτυξη στη χώρα), ούτε ότι αυτό το μεγάλο χρέος θέλει «κάποια ρύθμιση» καλύτερη και σε χρόνο μέλλοντα…”

Βασίλης Βαλαμβάνος, [e-mail]