Συνέντευξη – Δ.Γιαννακόπουλος: Η ΒΙΑΝΕΞ, οι επενδύσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και το κράτος “εχθρός”

21:36 25/9/2014 - Πηγή: BankWars

«Παρέδωσα τα ηνία της Βιανέξ στον Δημήτρη και είμαι βέβαιος ότι θα την κάνει τη μεγαλύτερη φαρμακοβιομηχανία και εκτός συνόρων». Με αυτά τα λόγια, ο ιδρυτής της Βιανέξ, Παύλος Γιαννακόπουλος, ένα πρόσωπο με ξεχωριστό κύρος στην ελληνική κοινωνία, στους εργαζομένους και στον επιχειρηματικό κόσμο της χώρας, έδινε τη σκυτάλη στον γιο του Δημήτρη.

Ο τρόπος μάλιστα που το έκανε σηματοδοτούσε και την κατεύθυνση που θα κινηθεί ο εκπρόσωπος της δεύτερης γενιάς επιχειρηματιών της οικογένειας Γιαννακόπουλου: η συμφωνία με την

πολυεθνική Lilly και τον όμιλο της Βιανέξ είχε ήδη ανοίξει την αγορά της Κίνας, γεγονός που δημιουργεί βάσιμες προσδοκίες για άνοιγμα της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας και στις υπόλοιπες αγορές της Άπω Ανατολής. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, διεισδύει ολοένα και περισσότερο στον κόσμο της φαρμακοβιομηχανίας, αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση ενίσχυσης της εξωστρέφειας του ομίλου.

Ο κ. Γιαννακόπουλος μίλησε στο timetv και στον Σπύρο Κτενά για τη νέα κατεύθυνση της Βιανέξ, τη σχέση με τους εργαζόμενούς της, τις επενδύσεις αλλά και το εχθρικό κράτος που όχι μόνον δεν επιβράβευσε τις επιχειρηματικές πρωτοβουλίες της διοίκησης αλλά τις αντιμετώπισε με εχθρικότητα. Ένα άτομο το οποίο δεν μασάει τα λόγια του, μίλησε για όλους και για όλα: για την κρατική φαρμακευτική δαπάνη, το ύψος της οποίας θέτει σε δοκιμασία τη δημόσια υγεία και τον επιχειρηματικό κόσμο, για το χτύπημα του ελληνικού φαρμάκου και την υποβοήθηση από το κράτος των ξένων φαρμάκων, για το τι θα πρότεινε στον κ. Βορίδη να συζητήσει με τον κ. Σαμαρά. Ας τον παρακολουθήσουμε:

Κύριε Γιαννακόπουλε, τα πράγματα στον τομέα της υγείας και ιδιαίτερα στο θέμα της φαρμακευτικής δαπάνης δείχνουν να έχουν φθάσει στο απροχώρητο. Αναφέρομαι στη δημόσια δαπάνη υγείας η οποία είναι αμφίβολο αν θα αγγίξει τα 2 δισ. ευρώ. Ποια είναι η εικόνα που έχετε για τη δημόσια υγεία και ποιες είναι οι επιπτώσεις στον χώρο των επιχειρήσεων;

Η εικόνα που έχω είναι η εικόνα που έχουν όλοι οι Έλληνες. Νοσοκομεία άδεια από φάρμακα, άδεια από υλικά, ο κόσμος να μην μπορεί να βρει τα φάρμακά του. Από εκεί και πέρα στον χώρο της βιομηχανίας υπάρχει μαυρίλα. Προσπαθούμε να κρατήσουμε την ελληνική σημαία ψηλά κάνοντας επενδύσεις, μη διώχνοντας κόσμο. Δυστυχώς όμως το κράτος δεν είναι δίπλα μας. Όχι μόνο δεν μας υποστηρίζει, όχι μόνο δεν μας επιβραβεύει γι’ αυτό που κάνουμε αλλά αντιθέτως μας πολεμά με κάθε δυνατό τρόπο.

Τα θέματα που καίνε την ελληνική κοινωνία είναι η φτώχεια, η υγεία και η ανεργία. Με καταγεγραμμένο πια το πλεόνασμα, θα περίμενε κανείς η κυβέρνηση να κάνει κάποιες διορθώσεις στον τομέα της υγείας. Τι θεωρείτε εσείς αναγκαίο να γίνει;

Κοιτάξτε, τα προβλήματα ξεκίνησαν πριν από δύο χρόνια, όταν η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη είχε πέσει στα 2,8 δισ. ευρώ. Αντί τότε να τη σταθεροποιήσουν κόβοντας από κάπου αλλού – όλοι ξέρουμε ότι ακόμη και σήμερα εξακολουθούν να ξοδεύονται χρήματα σε τομείς που δεν θα έπρεπε να ξοδεύονται –, αντιθέτως την μείωσαν στα 2,3 δισ. ευρώ πέρυσι και εφέτος στα 2 δισ. ευρώ. Για να είμαστε πιο ακριβείς, στο 1,9 δισ. ευρώ. Πού θα πάει αυτό;

Διαβάζουμε μελέτες του εξωτερικού όπου όλοι βγαίνουν και λένε «κάναμε λάθος στο χώρο της υγείας». Παρ’ όλα αυτά, δεν βλέπουμε καμία διορθωτική κίνηση.

Πού θα μπορούσε να σταθεροποιηθεί, έστω σε πρώτη φάση, το μίνιμουμ ποσό φαρμακευτικής δαπάνης;

Με το δικό μου σκεπτικό και με τους υπολογισμούς που έχουμε κάνει, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι και κάτω από 3 δισ. ευρώ να είναι η δημόσια δαπάνη και πάλι δεν είναι βιώσιμη η λειτουργία του συστήματος υγείας. Τώρα οτιδήποτε πάνω από το 1,9 δισ. ευρώ που έχουν ορίσει σίγουρα θα βοηθούσε κάπως την κατάσταση. Δεν θα έλυνε όμως το πρόβλημα, απλώς θα εκινείτο προς τη σωστή κατεύθυνση.

Πρόσφατες έρευνες κατέδειξαν ότι η κατά κεφαλήν δαπάνη στην Ελλάδα είναι 30% χαμηλότερη από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο.

Έχετε δίκαιο και αυτό ακριβώς απαντά και στο ερώτημά σας.

Στην πραγματικότητα όμως έχουμε ένα ακόμη χαστούκι. Μιλώ για τα αυξημένα rebates και clawback που καλούνται να πληρώσουν οι επιχειρήσεις και τα οποία είναι τριπλάσια από πέρυσι…

Όλοι οι άνθρωποι, όλες οι επιχειρήσεις, οφείλουμε να βάλουμε πλάτη σε αυτό που περνάει η χώρα. Απο εκεί και πέρα όμως, το να φτάνεις σε ένα επίπεδο να μη γίνεσαι βιώσιμος – εκεί μας οδηγούν –, είναι κάτι το οποίο θα φέρει ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα.

Ωστόσο μέσα σε αυτό το εφιαλτικό επιχειρηματικό περιβάλλον, η Βιανέξ έχει βρει αναπτυξιακές διεξόδους. Δώστε μας μια εικόνα των επιχειρηματικών κινήσεων και των πρωτοβουλιών σας.

Η Βιανέξ έχει μια ιστορία 90 ετών. Όταν ο Παύλος Γιαννακόπουλος οραματίστηκε και άρχισε να δημιουργεί αυτή την εταιρεία δεν είχε στο μυαλό του να δημιουργήσει απλώς μια επιχείρηση η οποία θα δημιουργούσε κάποια προϊόντα ή θα είχε κάποιες γραμμές παραγωγής. Αντιθέτως δημιούργησε μια επιχειρηματική πλατφόρμα. Έτσι όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης κατορθώσαμε να αφομοιώσουμε τις συνέπειες των δυσβάστακτων νέων μέτρων. Οφείλω όμως να πω ότι είμαστε οριακά. Τόσο καιρό θα μπορούσαμε να είχαμε προβεί σε απολύσεις προσωπικού, απολύσεις εργαζομένων οι οποίοι ενδεχομένως αυτή τη στιγμή να μην είναι αναγκαίοι στην παραγωγική διαδικασία…

Αλήθεια, πόσοι εργαζόμενοι απασχολούνται στη Βιανέξ;

Απασχολούνται 1.080 άτομα. Όχι μόνο δεν έχουμε απολύσει κανέναν αλλά δεν έχουμε μειώσει και τους μισθούς. Και το ξέρετε καλά, ο νόμος μάς προσφέρει τη δυνατότητα να μειώσουμε τους μισθούς κατά 22%. Εμείς ωστόσο δεν τους μειώσαμε ούτε κατά 1% και δεν έχουμε διώξει κόσμο. Αντιθέτως με τις νέες επενδύσεις που έχουμε υλοποιήσει αυξήσαμε το ανθρώπινο δυναμικό κατά 40 άτομα.

Οι επενδύσεις αυτές πού κατευθύνονται και ποια ποσά αφορούν;

Τα κεφάλαια δεν είναι μεγάλα, διότι δεν υπάρχει η δυνατότητα πλέον. Έχουμε όμως επενδύσει στην περαιτέρω ανάπτυξη των εργοστασίων, στον μηχανολογικό εξοπλισμό, στο άνοιγμα των αγορών του εξωτερικού, στο μάρκετινγκ. Επίσης στη στήριξη των φαρμακοποιών με μια πολύ μεγάλη καμπάνια που κάναμε τελευταία διότι δεν κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας. Κοιτάμε τον χώρο της υγείας συνολικά. Ξέρετε, αν καταρρεύσει ένας ζωτικός κρίκος της αλυσίδας υγείας, όπως είναι οι φαρμακοποιοί, θα καταρρεύσει όλο το σύστημα. Και πρέπει να σας πω ότι δεν ξεχνούμε ότι έχουμε ξεκινήσει από φαρμακείο το 1924, για να πάμε σε φαρμακαποθήκη και στη συνέχεια στην παραγωγή. Η πορεία αυτή μας επιβάλλει να κοιτάμε το χώρο της υγείας σε ολόκληρο το φάσμα του.

Κύριε Γιαννακόπουλε, στο χώρο της εξωστρέφειας ποιες πρωτοβουλίες έχετε λάβει;

Λόγω της πολύ καλής εικόνας που έχουν τα εργοστάσιά μας – αυτά ελέγχονται από όλους τους διεθνείς οργανισμούς υγείας –, έχουμε τη δυνατότητα να παράγουμε και για το εξωτερικό. Αυτό μέχρι σήμερα δεν ήταν στις άμεσες προτεραιότητές μας. Τελευταία λοιπόν υπογράψαμε μια σύμβαση με την εταιρεία Lilly για την παραγωγή βανκομυκίνης για τις ανάγκες της τεράστιας αγοράς της Κίνας. Η υλοποίηση του συγκεκριμένου επιχειρηματικού σχεδιασμού θα χρειαστεί πέντε χρόνια, αφού θα απαιτηθούν συγκεκριμένες κλινικές μελέτες ώστε να εξασφαλίσουμε τη σταθερότητα που απαιτείται. Έτσι θα φτάσουμε να είμαστε παρόντες στα πέρατα της γης και η μοναδική βανκομυκίνη που θα κυκλοφορεί στην Κίνα θα είναι «Βιανέξ Made in Greece».

Για ποια μεγέθη μιλάμε;

Αρχικά μιλάμε για 6 εκατ. τεμάχια ετησίως, άρα για έναν τζίρο της τάξεως των 15-20 εκατ. ευρώ. Ευελπιστούμε όμως ότι ανοίγοντας την αγορά της Κίνας θα ακολουθήσουν και οι αγορές της Κορέας, του Βιετνάμ και της Ιαπωνίας. Έτσι θα μπορέσουμε να εξαγάγουμε το συγκεκριμένο προϊόν σε όλον τον πλανήτη.

Πέραν αυτού, συζητείτε άλλα projects με οίκους του εξωτερικού;

Βεβαίως, αλλά θα μου επιτρέψετε να αρκεστούμε σε όσα σας έχω αναφέρει.

Πάντως είναι εξαιρετικά αισιόδοξο το γεγονός ότι οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες στρέφονται ολοένα και περισσότερο στο εξωτερικό. Και αυτό είναι ένα από τα θετικά της κρίσης.

Βεβαίως. Κοιτάξτε, έχουμε πολύ καλά εργοστάσια. Όχι μόνον η Βιανέξ αλλά και οι υπόλοιπες ελληνικές βιομηχανίες, οι οποίες φτιάχνουν νέες παραγωγικές μονάδες. Έχουμε τέτοιους ελεγκτικούς μηχανισμούς οι οποίοι δεν υπάρχουν σε άλλα κράτη. Το οξύμωρο ποιο είναι; Εμείς ως Έλληνες για να παράξουμε ένα προϊόν και να το κυκλοφορήσουμε στην ελληνική αγορά περνάμε ελέγχους από το εξωτερικό ενώ εταιρείες του εξωτερικού έχουν τη δυνατότητα να φέρνουν και να πουλάνε τα σκευάσματά τους στη χώρα μας χωρίς να τα ελέγχει κανείς.

Δύο μέτρα και δύο σταθμά;

Ακριβώς. Υπάρχουν εταιρείες που έχουν μπει στο χώρο τα τελευταία δύο χρόνια, που έχουν κλείσει τα εργοστάσιά τους στις ΗΠΑ – έχουν κλείσει από τον Αμερικάνικο Οργανισμό Υγείας – για να έλθουν στην Ελλάδα και να πουλάνε ανεξέλεγκτα τα προϊόντα τους. Και δεν υπάρχει κανείς να τους σταματήσει. Ίσα ίσα αυτό, κατά την άποψή μου, πριμοδοτείται από την κυβέρνηση.

Ένα τελευταίο ερώτημα: Αν είχατε απέναντί σας τον κ. Βορίδη, ποια μέτρα θα του προτείνατε, ως άκρως αναγκαία από την πλευρά της κυβέρνησης, ώστε να στηριχθεί η εγχώρια παραγωγή και ο τομέας υγείας να μπορέσει να μετατραπεί σε ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας;

Ο κ. Βορίδης – σε αντίθεση με τους προκατόχους του – έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος ακούει και καταλαβαίνει. Εγώ αυτό που θα του πρότεινα είναι στο επόμενο υπουργικό συμβούλιο είτε στην επόμενη συνάντησή του με τον Πρωθυπουργό να προτείνει να κοπούν από κάπου αλλού κάποια χρήματα και να ξαναπέσουν στο χώρο της υγείας ώστε να μπορέσει να υπάρξει ανάπτυξη. Η ανάπτυξη όταν κόβεις και ξανακόβεις δεν μπορεί να έλθει. Άρα λοιπόν το πρώτο ζητούμενο είναι η άμεση αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης. Δεύτερον, διαφορετική αντιμετώπιση του ελληνικού φαρμάκου. Λάβετε υπόψη ότι για να μπορέσουμε να πάρουμε έγκριση για ένα προϊόν αναγκαζόμαστε να πληρώνουμε παράβολα στη Δανία, στη Νορβηγία και στη Σουηδία ενώ θα μπορούσε όλα αυτά τα χρήματα να τα εισπράττει ο ελληνικός ΕΟΦ. Κάποια στιγμή η πολιτεία πρέπει να τα δει όλα αυτά τα θέματα, γιατί αυτά αφορούν την υγεία μας δεν αφορούν κάτι δευτερεύον.

*ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ TIMETV