Η Μαρία, η Αντιγόνη και η Παναγιά του Δεκαπενταύγουστου

08:18 15/8/2022 - Πηγή: KoutiPandoras

Τις μέρες που η Ελλάδα συγκλονίζεται και διασύρεται διεθνώς από τις αποκαλύψεις για το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων δημοσιογράφων και πολιτικών αρχηγών από το παρακράτος που έστησε η, υπό την άμεση πρωθυπουργική ευθύνη, ΕΥΠ, μια άλλη τραγωδία εκτυλίσσεται στον Έβρο.

Θύμα αλλεπάλληλων επαναπροωθήσεων, pushbacks όπως είναι διεθνώς γνωστά, μεταξύ των Τουρκικών και των Ελληνικών συνοριακών αρχών, μια ομάδα Σύρων μεταναστών παραμένει επί καιρό μετέωρη σε μια αμφίβολης

εθνικότητας νησίδα του Έβρου.

Πρόκειται γι’ αυτές τις πρόσκαιρες νησίδες που, λόγω των μεταβολών στη στάθμη, στη ροή και στην κοίτη του ποταμού, δεν είναι χαρτογραφημένες γιατί δεν έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής. Σύντομα, κατά την υγρή περίοδο και όταν ο ποταμός πλημμυρίσει θα εξαφανιστούν κάτω από τα φουσκωμένα νερά του ποταμού. Για να επανεμφανιστούν την επόμενη ξηρή περίοδο και όχι αναγκαστικά στην ίδια ακριβώς θέση, ανάλογα με τις τότε συνθήκες και την τότε στάθμη του νερού.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής των… μετέωρων προσφύγων σε μια τέτοια προσωρινή και αχαρτογράφητη νησίδα, ένα κοριτσάκι 5 χρόνων, η Μαρία, πέθανε από δάγκωμα σκορπιού. Ενώ ένα άλλο κοριτσάκι, που δαγκώθηκε επίσης από σκορπιό, αργοπεθαίνει με ψηλό πυρετό και εμετούς.

Η μάνα της Μαρίας θρηνεί το άταφο παιδί της, το σώμα του οποίου για να διατηρηθεί λόγω της θερινής ζέστης, το βυθίζουν στα κρύα νερά του ποταμού.

Για την τραγωδία έχουν ειδοποιηθεί όλες οι αρχές, ελληνικές και ευρωπαϊκές, αλλά δεν επιλαμβάνεται καμία. Καθώς το έδαφος στο οποίο βρίσκονται οι πρόσφυγες και το άταφο σώμα της μικρής Μαρίας, είναι αδιευκρίνιστης εθνικότητας.

Πρόκειται περί κορυφαίας και εγκληματικής υποκρισίας όμως, αφού οι πληροφορίες μιλούν για αλλεπάλληλες βίαιες επαναπροωθήσεις της συγκεκριμένης ομάδας των προσφύγων από την Ελλάδα στην Τουρκία και αντίστροφα, κατά τη διάρκεια των οποίων τουλάχιστον άλλοι 3 πρόσφυγες έχασαν τη ζωή τους.

Οι επαναπροωθήσεις αποτελούν, όπως προκύπτει από τις καταγγελίες διεθνών οργανισμών, αλλά και της ίδιας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που προχώρησε σε επίσημη αναφορά σε βάρος της Ελλάδας, συνήθη πρακτική των συνοριακών αρχών στη χώρα μας.

Το επιχείρημα γιατί οι πρόσφυγες και οι μετανάστες είναι ανεπιθύμητοι είναι γνωστό και όπως φαίνεται και αρκετά δημοφιλές. Η Ελλάδα, αν και χώρα μεταναστών η ίδια σε διάφορους μεταναστευτικούς προορισμούς του κόσμου, από τη Γερμανία μέχρι την Αυστραλία και την Αμερική, επιμένει να κρατά μια στάση εχθρική προς αυτούς που η ζωή τους επιφύλαξε να διωχθούν από την πατρίδα τους είτε εξ αιτίας πολέμων, είτε και για λόγους επιβίωσης.

Με αυτά τα δεδομένα μιας κοινωνίας εχθρικής προς τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, η αντιμετώπιση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών από την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι… ευρηματική και ιδιαίτερα αποτελεσματική.

Αν και εκτός διεθνούς νομιμότητας, μια και οι πρόσφυγες διατηρούν ακέραιο το δικαίωμά τους στη ζωή, όπως και το δικαίωμα στην πρόσβασή τους σε υπηρεσίες ασύλου, οι βίαιες επαναπροωθήσεις με το επιχείρημα «να πάνε πίσω στην πατρίδα τους» φέρνουν αποτέλεσμα.

Οι περισσότεροι πνίγονται, σκοτώνονται ή χάνονται κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων επαναπροώθησης κι έτσι το πρόβλημα εξαφανίζεται. Όχι βέβαια κάτω από το χαλί, αλλά κάτω από τα νερά του Αιγαίου ή του Έβρου.

Όμως το δίλημμα του Σοφοκλή στην κορυφαία τραγωδία του την Αντιγόνη για την ταφή του ηττημένου στον πόλεμο Πολυνείκη, παραμένει επίκαιρο και διαχρονικό.

Το κορυφαίο δίλημμα που θέτει ο Σοφοκλής αφορά στην επιλογή μεταξύ αφενός του νόμιμου, που επιβάλλει ο βασιλιάς Κρέων, που θέλει τον Πολυνείκη άταφο, ως εχθρό της πατρίδας του και αφετέρου του ηθικού, που προβάλλει η Αντιγόνη, η οποία και θάβει τελικά τον άταφο αδερφό της, παραβαίνοντας τους νόμους του Κρέοντα, με το επιχείρημα ότι η ταφή των νεκρών είναι θέλημα Θεού.

Η κάθαρση στην τραγωδία επέρχεται με τον θάνατο της Αντιγόνης, αλλά και τη συντριβή του Κρέοντα, ο οποίος εξ αιτίας της ύβρεως στην οποία τον οδήγησε ο αυταρχισμός που προκαλεί η δύναμη της εξουσίας, τιμωρείται από τους Θεούς να χάσει και τη γυναίκα και τον γιό του.

Την ίδια ώρα που η τραγική μάνα της μικρής Μαρίας θρηνεί την αδικοχαμένη κόρη της στα νερά του Έβρου, η Ελλάδα σε εκκλησίες και σε πανηγύρια, σε νησιά, σε χωριά και σε βουνά, γιορτάζει τη Μαρία του Δεκαπενταύγουστου, την Παναγία, τη μάνα του Χριστού.

Η κάθαρση αναβάλλεται λόγω θρησκευτικής εορτής…

Πηγή: TVXS