Ο πραγματικός φυσικός πλούτος της Ελλάδας

18:00 25/3/2013 - Πηγή: Ysterografa

Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο που κρύβεται στα έγκατα της γης στην περιοχή της Δυτικής Ελλάδας και Νότια της Κρήτης. Είναι, χωρίς αμφιβολία ένας κρυμμένος θυσαυρός που όμως τον εποφθαλμιούν χώρες, οι οποίες για να κάνουν την εξόρυξη θα απαιτήσουν αρκετά πράγματα…και μάλλον θα χρειαστεί αρκετός χρόνος. Επιπλέον, ενώ φαινομενικά

θα λύσει το οικονομικό και φυσικά ενεργειακό πρόβλημα της χώρας μας, δε διαφαίνεται ότι αυτό θα γίνει εύκολα χωρίς τη διαμεσολάβηση άλλων χωρών, καθώς εμπλέκονται γεωπολιτικά συμφέροντα και στρατηγικές που κανείς μέχρι σήμερα δεν γνωρίζει που θα οδηγήσουν.

Η κρίση, που τα αποτέλεσματά της είναι απτά και οδυνηρά για την οικονομία και τους πολίτες, έχει τις ρίζες της σε μια άλλη είδους κρίση: κρίση αξιών, ηθική και εν τέλει πολιτιστική. Άρα για να λυθεί το πρόβλημα, που δεν είναι απλό βέβαια – όλος ο κόσμος βιώνει μια κρίση σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό – θα πρέπει να αναζητήσει τις αιτίες και να δουλέψει πάνω σε ένα «νέο» μοντέλο. Είναι προφανές ότι η πρακτική του να καταναλώνεις περισσότερα από όσα παράγεις έχει καταρρεύσει όπως δείχνουν οι εξελίξεις. Χωρίς να εισέλθουμε σε λεπτομέρειες, οι χώρες που θεωρούνται αναπτυγμένες έχουν αυτάρκεια αγαθών, και επιπλέον εξάγουν τα προϊόντα τους.

Ξαναγυρίζουμε λοιπόν στην Ελλάδα και το πώς φτάσαμε ως εδώ. Αναμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι στις δεκαετίες του 1960-70 και στις αρχές του ‘80 είχαμε μια δυναμική παραγωγή. Είχαμε αυτάρκεια στα περισσότερα γεωργικά και κτηνοτροφικά προϊόντα και εισαγάγαμε προϊόντα βαριάς βιομηχανίας, που είμασταν σχετικά ελλειματική. Τι πρέπει να κάνουμε; Να ξαναρχίσουμε να παράγουμε και ανεξάρτητα από τις επιδοτήσεις να δουλέψουμε πάνω σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο.

Αυτό το «νεό» παραγωγικό μοντέλο περιλαμβάνει το ξεκίνημα της καλλιέργειας της γης και αναζήτηση αγορών σε χώρες που δεν διαθέτουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας τα οποία είναι: Έδαφος και Κλίμα. Στην Ελλάδα υπάρχουν πάνω από 6000 είδη φυτών που αποτελούν το 50% των φυτών της Ευρώπης. Ήδη προκρίνονται εναλλακτικές καλλιέργειες, για να ξεφύγουμε από τις παραδοσιακές που είναι το βαμβάκι και ο καπνός. Σε αυτές τις εναλλακτικές καλλιέργειες εντάσσονται τα αρωματικά-φαρμακευτικά φυτά και τα αιθέρια έλαιά τους, οι μικροί καρποί (berries), το ιπποφαές, το ρόδι και άλλα που μπορούν ως εξαγώγιμα προϊόντα και έπειτα από κατάλληλη μεταποίηση, να αποκτήσουν υψηλή προστιθέμενη αξία.

Οι μονάδες παραγωγής θα πρέπει να είναι καθετοποιημένες και να υπάρχει ποιοτικός έλεγχος σε κάθε στάδιο παραγωγής ώστε να δοθεί και η απαραίτητη πιστοποίηση (ISO, HACCP) για ένα ποιοτικό προϊόν που θα έχει υψηλή μεταπωλητική αξία. Για την επίτευξη αυτού του στόχου θα πρέπει να υπάρχει συνεργασία παραγωγών που θα μοιραστούν το κόστος της επένδυσης αλλά και που θα απολαύσουν το εισόδημα της παραγωγής τους.

Η καρποφόρα γη μας μητέρα και τροφός του ανθρώπου, προσφέρει απλόχερα τα δώρα της. Αυτό που θα χρειαστεί τώρα να κάνουμε, είναι να αξιοποιήσουμε τα εδαφοκλιματικά μας χαρακτηριστικά, να ξαναπιάσουμε δουλειά και να στραφούμε στην ποιότητα των προϊόντων, τροφίμων και γενικότερα υπηρεσιών.

Περικλής Διαμαντόπουλος,

Γεωπόνος-Βιοτεχνολόγος PhD