Περνά στην αντεπίθεση ο Σαρκοζί με αναφορές στη “Στάζι”!

21:12 21/3/2014 - Πηγή: Ysterografa

Ο πρώην πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί, οι επικοινωνίες του οποίου έχουν τεθεί υπό παρακολούθηση από δικαστές, έσπασε τη σιωπή του με ένα άρθρο – καταπέλτη στο οποίο συγκρίνει τη Γαλλία με μια δικτατορία, με φόντο τον ολοκληρωτικό πλέον λεκτικό πόλεμο μεταξύ αριστεράς και δεξιάς.

Στις παραμονές μιας δημοτικής εκλογής την Κυριακή, της πρώτης εκλογικής δοκιμασίας για τον Φρανσουά Ολάντ, η παρέμβαση του πρώην αρχηγού του κράτους, η ανεπίσημη

φιλοδοξία του οποίου να είναι υποψήφιος για μια δεύτερη θητεία το 2017 πλήττεται από μισή ντουζίνα δικαστικές υποθέσεις, χαρακτηρίσθηκε “αφόρητη” από τη σοσιαλιστική κυβέρνηση και προκάλεσε χιονοστιβάδα καταδικών από την αριστερά.

Μέθοδοι της Στάζι (της πολιτικής αστυνομίας της πρώην Ανατολικής Γερμανίας), “άνευ προηγουμένου απουσία ενδοιασμών”: ο πρώην πρόεδρος της δεξιάς (2007-2012) είναι σφοδρός στο έκτασης μιάμισης σελίδας κείμενό του, που δημοσιεύεται σήμερα από την εφημερίδα “Le Figaro”.

Σε μια χωρίς γνωστό προηγούμενο υπόθεση που αφορά πρώην αρχηγό του γαλλικού κράτους, η παρακολούθηση των συνομιλιών του κατέληξε το Φεβρουάριο στο άνοιγμα μιας έρευνας για αθέμιτη απόπειρα επηρεασμού και παραβίαση του επαγγελματικού απορρήτου. ”Οποιαδήποτε σύγκριση με δικτατορίες είναι κατ’ ανάγκην αφόρητη”, αντέδρασε αμέσως ο σοσιαλιστής πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος μέχρι σήμερα δεν είχε σχολιάσει τα δικαστικά μπλεξίματα του προκατόχου του. Ο πρωθυπουργός Ζαν-Μαρκ Ερό και η υπουργός Δικαιοσύνης Κριστιάν Τομπιρά αντέδρασαν έντονα στις κατηγορίες σε βάρος των δικαστικών. Ο Νικολά Σαρκοζί “έχει καταληφθεί από ένα είδος λύσσας και θέλει να καταστρέψει τα πάντα”, δήλωσε σήμερα ο υπουργός Εσωτερικών Μανουέλ Βαλς μιλώντας στον ιδιωτικό ραδιοσταθμό Ερόπ 1.

Η δεξιά αντίθετα προσέφερε την υποστήριξή της στον πρώην ηγέτη της. Ο πρώην πρωθυπουργός του, ο Φρανσουά Φιγιόν, δήλωσε μέσω του περιβάλλοντός του πως ο Σαρκοζί “έχει δίκιο να θέλει να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματά του” και να θεωρεί πως οι “στοχευμένες υποκλοπές” συνομιλιών του είναι “μια μορφή απορρύθμισης του κράτους δικαίου μας”. Η πρώην “πένα” του Σαρκοζί, ο Ανρί Γκεενό, δήλωσε πως ο πρώην πρόεδρος αντέδρασε “σαν ένας άνθρωπος ο οποίος δέχεται καθημερινά επιθέσεις” και θεωρεί πως “αυτό πάει πολύ”. Το άρθρο του πρώην προέδρου σχολιάζεται σήμερα ευρύτατα από τα μέσα ενημέρωσης. “Ο Νικολά Σαρκοζί φωνάζει για συνωμοσία για να κινητοποιήσει τη δεξιά”, είναι ο τίτλος της “Λε Μοντ”. ”Όπως οι προκάτοχοί του, ο Φρανσουά Μιτεράν και ο Ζακ Σιράκ, οι οποίοι ουδέποτε δίστασαν να βγάλουν τα μεγάλα λόγια ή τα χοντρά ψέματα όταν διακυβευόταν η πολιτική επιβίωσή τους, ο Νικολά Σαρκοζί επιδιώκει να τραβήξει την προσοχή καλώντας ως μάρτυρες τους Γάλλους”, γράφει η “Λιμπερασιόν”. Για τον Τομά Γκενολέ, πολιτειολόγο στο Ινστιτούτο Πολιτικών Επιστημών, ο πρώην πρόεδρος έσπασε τη σιωπή που αποτελούσε μέρος της στρατηγικής του για την ανακατάληψη της προεδρίας, “επειδή συνειδητοποίησε ότι διακινδύνευε τον πολιτικό του θάνατο”.

“Βρισκόμαστε σε μια στιγμή όπου η κοινή γνώμη και τα γενικά επιτελεία αρχίζουν να αναρωτιούνται μήπως πρέπει να περάσουν σ’ έναν άλλο πρωταθλητή”, για παράδειγμα τον πρώην πρωθυπουργό και υπουργό Εξωτερικών Αλέν Ζιπέ, εκτιμά ο Γκενολέ. Στο άρθρο του ο Νικολά Σαρκοζί κάνει λόγο για χρησιμοποίηση της δικαιοσύνης ως εργαλείου για πολιτικούς σκοπούς, ακόμη και για μια θεωρία συνωμοσίας. “Οι δικαστές ακούν τις συζητήσεις που έχω με τους γάλλους και ξένους πολιτικούς αξιωματούχους. Οι συνομιλίες με το δικηγόρο μου καταγράφηκαν χωρίς την παραμικρή ενόχληση. Το σύνολο αποτελεί αντικείμενο γραπτών αντιγράφων, των οποίων εύκολα φαντάζεται κανείς ποιοι είναι οι παραλήπτες!”, εξεγείρεται ο πρώην πρόεδρος. ”Διαβάζετε σωστά. Δεν πρόκειται για απόσπασμα της θαυμάσιας ταινίας ‘Η ζωή των άλλων’ για την Ανατολική Γερμανία και τις δραστηριότητες της Στάζι. (…) Πρόκειται για τη Γαλλία”, γράφει επίσης. “Δικαιούμαι άραγε να αναρωτηθώ τι γίνεται με τα αντίγραφα των συνομιλιών μου;”, ρωτάει.

Ο Σαρκοζί αναφέρεται στις ελλείψεις των δικαστικών φακέλων που τον εμπλέκουν: υποψίες για χρηματοδότηση της προεκλογικής εκστρατείας του το 2007 από τον Μουάμαρ Καντάφι, υποψίες για κρυφή χρηματοδότηση της προεδρικής εκστρατείας του Εντουάρ Μπαλαντίρ το 1995. Αντιθέτως δεν αναφέρει καθόλου δύο άλλες υποθέσεις: την επίμαχη διαιτησία ανάμεσα στον επιχειρηματία Μπερνάρ Ταπί και την τράπεζα Κρεντί Λιονέ κατά την πώληση της Adidas και τις δημοσκοπήσεις που παραγγέλθηκαν χωρίς διαγωνισμό από το προεδρικό μέγαρο επί της προεδρίας του. Πρόκειται για μια “ενοχλητική” παράλειψη, σύμφωνα με τον Τομά Γκενολέ.