«Το ευρώ συνιστά αυτή τη στιγμή πηγή διάσπασης»

14:37 30/4/2013 - Πηγή: Ysterografa

Όταν ο Dirk Müller μιλάει, το κοινό συνηθίζει να ακούει. Ο επονομαζόμενος και «γκουρού των αγορών», «Mister DAX» ή «Dirk of the DAX» έχει πάντα κάτι ενδιαφέρον να πει και με τη συνέντευξή του στο περιοδικό Cicero δεν χάνει την ευκαιρία να εξακοντίσει τα βέλη του κατά της Καγκελαρίου, Angela Merkel, και της πολιτικής της. Παράλληλα, κάνει λόγο και για τις συνέπειες των όσων αποφασίζονται για την χώρα μας.

Ο Müller θεωρεί, κατ’ αρχάς, ότι η ευρωπαϊκή πολιτική θέτει σε κίνδυνο τις δημοκρατικές δομές. Εφαρμόζεται μια πολιτική

ακραίας λιτότητας, η οποία έχει αποδειχθεί και κατά το παρελθόν λανθασμένη.

Υπογραμμίζει την ασυνέπεια της γερμανικής πολιτικής. Συγκεκριμένα, τονίζει ότι όταν το 2008/2009 η χώρα του εισήλθε στη δίνη της κρίσης, ακολούθησε τις ακριβώς αντίθετες πολιτικές από αυτές που προπαγανδίζει τώρα. Προχώρησε σε επενδύσεις παρά το γεγονός ότι και εκείνη ήταν υπερχρεωμένη. Γι’ αυτό δεν είναι διόλου εύληπτο γιατί η Γερμανία, παρά την γνώση και το παρελθόν της, ζητάει την εφαρμογή αυτών των πολιτικών από τους γείτονές της. Χρησιμοποιεί, μάλιστα, μια παρομοίωση για να επισημάνει τον παραλογισμό αυτού που ζούμε: Είναι σαν να ταξιδεύει κανείς στην εθνική οδό, βλέπει εκατό να πηγαίνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση και δεν μπαίνει καν στην διαδικασία να αναρωτηθεί αν κάπου έχει κάνει λάθος. Κι αυτό παρότι ακόμα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο εκφράζει ανοιχτά διαφωνίες για την μονομερή λιτότητα.

Ο Γερμανός επενδυτής μιλάει και για την Κύπρο και τους πολιτικούς χειρισμούς για τη «διάσωσή» της. Επικρίνει το γεγονός, με αφορμή την πρώτη απόφαση του Eurogroup για φορολόγηση των εγγυημένων καταθέσεων, ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις κάνουν το οτιδήποτε για να μην κλονισθεί η εμπιστοσύνη στις τράπεζες, αλλά παίζει παιχνίδια με την εμπιστοσύνη των πολιτών.

Ακόμα, ο Dirk Müller, ερωτώμενος για την θέση του ότι το ευρώ οδηγεί στη διάσπαση της Ευρώπης, επαναλαμβάνει την άποψή του ότι η ενωμένη Ευρώπη είναι αναγκαία και πιστεύει ότι η διαφορετικότητα εντός της γηραιάς ηπείρου συνιστά ευλογία. Χρειαζόμαστε την ανάμειξη των πολιτισμών και την ένωση των δυνατών μας σημείων. Όμως, υποστηρίζει ότι το κοινό νόμισμα εξαναγκάζει τους πάντες να κινούνται με τον ίδιο βηματισμό και να καταπνίγουν με τη βία τις διαφορές τους. Αυτό αποτελεί μεγάλο σφάλμα, γιατί ο καθένας θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να εστιάζει στα πλεονεκτήματά του.

Ερωτάται ακόμα για το εάν η Γερμανία επωφελήθηκε όντως από το ευρώ, δεδομένης της εκπεφρασμένης αντίθετης άποψής του.

Επαναλαμβάνει τις δυσάρεστες επιπτώσεις του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος: Αναφέρει ότι το ευρώ οδηγεί την Ελλάδα σε καταστάσεις που θυμίζουν εμφύλιο πόλεμο και θεωρεί ότι αυτό είναι συνέπεια ενός λάθος νομίσματος και μιας λάθος πολιτικής. Γι’ αυτό το ευρώ συνιστά αυτή τη στιγμή πηγή διάσπασης. Ο Müller, όμως, δηλώνει ότι δεν απορρίπτει ολωσδιόλου και τις θέσεις όσων επιμένουν στην ανάγκη ενός «υπερεθνικού νομίσματος» που θα προστατεύει από μεγάλες αναταράξεις.

Ο συμβιβασμός του «γκουρού»

Ο «συμβιβασμός» που προτείνει ο Dirk Müller στους υπέρμαχους του ευρώ είναι ο εξής: Η διατήρηση της κυκλοφορίας του ευρώ, με την, ως αντάλλαγμα, υιοθέτηση και εθνικών νομισμάτων ως μοναδικό μέσο πληρωμών. Στην ουσία προτείνει την επιστροφή στο ECU: Την χρήση ενός κοινού νομίσματος ως «κάδου διακανονισμών» και την ταυτόχρονη διατήρηση των εθνικών νομισμάτων. Με τον τρόπο αυτό κάθε χώρα θα μπορούσε να κινείται με την δική της ταχύτητα.

Αντικρούει την άποψη ότι το ευρώ μπορεί να χρησιμεύσει ως γέφυρα για την πολιτική ένωση, μιας και θεωρεί αδύνατη την ανάπτυξη κοινής ταχύτητας για όλα τα κράτη-μέλη. Κάτι τέτοιο δεν πέτυχε καν στην Ομοσπονδιακή Γερμανία, όπου ορισμένα κρατίδια έχουν μείνει πολύ πίσω οικονομικά σε σχέση με άλλα. Και η τελευταία αποτυχία δεν μπορεί να αποδοθεί σε τεμπελιά ή σε άλλες προφάσεις που χρησιμοποιούνται για τη Νότια Ευρώπη.

Η Γερμανία, λέει, δεν μπορεί να απαιτεί από όλους να γίνουν όπως αυτή. Πρέπει να αποδεχθεί ότι άλλες χώρες έχουν άλλα μοντέλα ζωής, ενώ το κοινό νόμισμα εξαναγκάζει τους ανθρώπους να ζουν σε συνθήκες που δεν θέλουν και δεν μπορούν να έχουν.

Ο Dirk Müller δεν συμφωνεί επίσης ούτε με τους εγχώριους αναλυτές που προειδοποιούν για δραματικές απώλειες σε περίπτωση επιστροφής στο μάρκο. Αντίθετα, πιστεύει ότι τα γερμανικά προϊόντα, αν και θα ακριβύνουν, θα εξακολουθήσουν να είναι ανταγωνιστικά ακόμα και σε περίπτωση επιστροφής σε αυτό.

Το όραμα Müller

O επιτυχημένος επενδυτής, ερωτώμενος για το πώς φαντάζεται την Ευρώπη του μέλλοντος, μιλάει για μια «Ευρώπη των Περιοχών», μια Ευρώπη δηλ. που ξεκινάει από κάτω και κινείται προς τα πάνω παίρνοντας μαζί της και τους πολίτες. Κατά το μοντέλο αυτό, οι κοινωνίες θα είναι αποκεντρωμένες, όπως τώρα στο πεδίο της ενέργειας και της πληροφορικής. Το ίδιο θα πρέπει να συμβεί και στην πολιτική. Οι άνθρωποι, λέει, δεν έχουν καμία διάθεση για παλαιές δομές, να συμμετέχουν π.χ. στη λήψη των αποφάσεων μόνο μια φορά την τετραετία. Έχουν πολιτικοποιηθεί και απαιτούν εντονότερη συμμετοχή. Δεν επιθυμούν την κομματικοποίηση αλλά θέλουν να συνεισφέρουν με τις ιδέες και τις σκέψεις τους. Η δική του αποκεντρωμένη Ευρώπη θα προσπαθούσε να σεβαστεί αυτή την επιθυμία….